Taikomochi

Taikomochi (jp 太鼓持, Taikomochi) albo hokan (jp 幇間, hokan) oznacza dosłownie "niosący bębenek", czyli błazen.

Na zdjęciu: Arai

Występują przede wszystkim w Tokyo, natomiast w Kyoto są prawie nieznani. Rekrutacja odbywa się najczęściej z klientów gejsz, zrujnowawszy się finansowo w świecie kwiatów i wierzb. Obecnie jest ich niewielu.

Taikomochi noszą krótko przycięte włosy na znak swej bezpłciowości i z reguły są to mężczyźni w średnim wieku. Większość trafia do hanamachi z doskonała znajomością tradycyjnej muzyki i tańca oraz sztuki odgrywania skeczy rakugo.

Ich głównym zadaniem jest ożywienie ozashiki, a dokonują tego na wiele sposobów: snują opowieści mocno przesycone erotyzmem i odgrywają przeróżne pantomimy (odznaczają się one silnymi wpływami spektakli kabuki), starają się jak najszybciej poderwać gości do tańca - zachwalając przy tym ich pląsy nawet wtedy, gdy te są wyjątkowo niezdarne (taikomochi już dawno zyskali sobie miano wiecznie pijanych pochlebców).

Tradycja w zaniku. Dla kandydatów do tego zawodu nie ma specjalnych szkół - i nigdy ich nie było.