21 maj 2012

Mitologia koreańska cz.2

Kolejna, czyli druga część poświęcona mitologii.

Kidza - arystokrata, uchodźca z Chin, postać na wpół legendarna. Tradycja konfucjańska przypisywała mu założenie kolejnego państwa Dzoson na Półwyspie Koreańskim w 1122 roku p.n.e. oraz przeniesienie z Chin do Korei metod uprawy ryżu, hodowli jedwabników, tkactwa i kodeksu moralnego bliskiego późniejszemu konfucjanizmowi.
Kirin - jednorożec, mityczne zwierzę, symbol doskonałości i szczęścia.
Ko Ylna - był to boski młodzieniec, który wyszedł z góry Mohong jeszcze zanim powstali ludzie. Był bratem Jang Ylna i Pu Ylna.
Koń - w Korei nie jada się koniny, zwierzęta te używane są jedynie jako rumaki. W całym kraju można spotkać liczne wyobrażenia tych zwierząt, często jako fantastyczne skrzydlate rumaki lub smoko-konie. Konie odgrywają dużą rolę w micie o założycielu państwa Kogurjo-Dzumongu, który był świetnym jeźdźcem i hodowcą. Według legendy jego ostatnia podróż do świata duchów odbyła się na wierzchowcu kirin-ma. Biały koń był wysłannikiem niebios i zawsze obwieszczał przybycie nowego władcy. Był symbolem dobra i pomyślności.
Kwanum - mitologiczny człowiek przybyły z gwiazd w r. 2300 p.n.e.
Kwanym - bogini miłosierdzia, buddyjski bodhisattwa Awalokiteśwara. Kult tej postaci przejęty został z Chin, gdzie czczona jest jako Kwan Yun.
Kwisin - ogólna nazwa wędrujących duchów i demonów. Składano im ofiary, aby uniknąć kłopotów w życiu codziennym. Najczęściej były to duchy nieszczęśliwie zmarłych.
Kymgangsan Sinrjongnin - bóstwo z Gór Diamentowych.
Kymwa - czyli "Złota Żaba". Król, władca północnego Pujo.

Lis - symbol zła i przebiegłości. Kiedy lisy dożyją tysiąca lat stają się niewidzialne dla człowieka i mogą bezkarnie wyrządzać mu krzywdę. Przebiegłe lisice zamieniały się w kobiety, uwodziły mężczyzn, a następnie pozbawiały ich życia. Najbardziej niebezpieczna była lisica z dziewięcioma ogonami, symbol okrucieństwa przejęty z Japonii, gdzie występowała pod imieniem Tamamo. Legenda głosi, że musiała zabić stu mężczyzn, aby uwolnić się od życia na ziemi i pod postacią okrutnej lisicy przenieść się do świata duchów.

Madzang - bóg, który miał dostęp do wody życia. Bóg ten występuje w micie o Pari Kongdzu. Pari ptrzybyła do Madzanga z prośbą o podarowanie jej owej wody, dla uzdrowienia ojca. Jednak Madzang dał jej lek dopiero po dziewięciu latach, kiedy musiała wypełniać jego polecenia.
Mago halmi, Mago halmoni - Babcia Mago. Było to bóstwo szamanistyczne mające moc sprowadzania deszczu. Szczególnie czczona w okolicach góry Czhonhwang, której była opiekunką, i zwana tam- Songmo (czyli "Święta Matka").
Mama - demon czarnej ospy.
Mansin Sindzu - władczyni dziesięciu tysięcy duchów, opiekunka szamanek.
Miryknim - Budda Majtreja
Mok Dorjong - jeden z 2 młodzieńców, którzy przeżyli potop i 2 dziewczynami mieszającymi na szczycie góry, dali początek nowej ludzkości

Nefrytowy Cesarz - bóstwo taoistycznego pochodzenia chińskiego, władca Nieba
Noc duchów - wydarzenie, mające miejsce w nocy z 16 na 17 dnia pierwszego miesiąca księżycowego. Była to szczególnie niebezpieczna noc, kiedy wszystkie duchy wychodziły do świata żywych. W tę noc wieszano sito na drzwiach, wierząc, że to ustrzeże mieszkańców domu przed złem, gdyż demon nie zdąży do świtu policzyć dziur w sicie i nie dostanie się do środka. 

ja ne

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz