Zgodnie z naukami Czterech Szlachetnych Prawd, ocalenie zależy wyłącznie
od siły wewnętrznej praktykującej osoby. Wobec tego, modlitwa pojmowana
jest jako nieważna i obca założeniom buddyzmu. Natomiast jeśli
celebruje się cnoty buddy, bodhisattwy lub samej religii, wówczas
stanowi ona formę kultu, przez które wyraża się wiara w Trzy Klejnoty.
Modlitwa wzmacnia zatem zaangażowanie wiernego w doskonalenie duchowe
ochrania przed różnymi zagrożeniami.
Tak pojmowana modlitwa
znana jest w mahajanie i wadżrajanie. Oprócz bytów nadprzyrodzonych
wierny może skierować się do swojego wew. "ja", aby obudzić ukryte tam
siły (ta forma przechodzi w medytacje). Modlitwą może być czytanie lub
recytowanie sutr, co nie tylko wzmacnia opiekę bóstw ale również
przynosi zasługi.
W buddyzmie tybetańskim charakterystycznym
elementem jest ręczny młynek modlitewny. Modlitwa spisana jest na pasku
papieru, nawiniętego na walec. Przy każdym obrocie walca modlitwa
recytowana jest automatycznie (pomysłowe^^), co przysparza wiernemu
zasługi.
W mahajanie modlitwa służy zawsze celom altruistycznym,
co podkreśla formuła zawarta w każdej modlitwie, aby płynąca z niej
korzyść służyła wszystkim istotom nas otaczającym.
dewa matta
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz