Świątynia Nieba

Świątynia Nieba jest jednym z najpiękniejszych parków w Pekinie i cennym zabytkiem historycznym. Położona w południowo-wschodniej części miasta zewnętrznego. Powierzchnia świątyni wynosi około 4000 mu (280 hr.). Zbudowana została w 1420 r.

Świątynia Nieba jest miejscem, gdzie cesarzowie dynastii Ming i Qing co roku składali ofiary, modląc się do Nieba o obfite plony rolnicze w danym roku.

Charakterystyczne dla rządu chińskiego było to, że zawsze wykorzystywano je jako podteksty religijne do utrwalenia swego feudalnego panowania. Przedstawiciele klasy rządzącej zawsze głosili, że cesarz jest synem Nieba i jego władza pochodzi z woli bogów, jest absolutna itd. Świadczy o tym Pałac Zimowy, jak również istnienie czterech świątyni w Pekinie – świątynia Nieba na południu, świątynia Ziemi na północy, świątynia słońca na wschodzie i świątynia Księżyca na zachodzie.

Dziś wszystkie te obiekty straciły już wszelkie znaczenie religijne i wykorzystuje się je dziś jako miejsce wypoczynku i prowadzenia wychowania patriotycznego i klasowego dla młodego pokolenia.

Po przekroczeniu czerwonego muru, rzucają na oczy trzy zasadnicze zabudowania świątyni:

- Pałac Qi-nian Dian (Pałac modłów o urodzaj),

- Huangqiung Ju (ołtarz nieba)

- oraz Huanqiu Tan (Taras kosmosu).

Wszystkie te trzy budowle mają kształt okrągły, bo projektowane były zgodnie z przekonaniem ludzi starożytności, że niebo jest okrągłe, a ziemia – kwadratowa.

Pałac Qi-nian Dian zbudowany został w roku 1420, później był wielokrotnie odbudowany. Jest to wysoki, okrągły gmach pokryty trzy-poziomowym lazurowym dachem zakończonym ozłoconą kulą. Cały budynek o wysokości 38 m i średnicy 30 m opiera się tylko na 28 wielkich kolumnach cedrowych bez ścian. Jest czysta struktura drewniana. Z tych 28 kolumn, cztery na samym środku gmachu symbolizują cztery pory roku, 12 kolumn, które stanowią wewnętrzny pierścień symbolizuje 12 miesięcy w roku, a pierścień zewnętrzny, składający się z pozostałych 12 kolumn oznacza 12 godzin (starochińskich) w dobie. W pałacu oprócz tronu zadziwiającym zabytkiem jest piękna rzeźba kamienna na marmurze, który nosi nazwę “kamień smoka i feniksa”.

Ołtarz Nieba był używany do umieszczenia tabliczki “Boga Nieba”, podczas uroczystości składania ofiar. Co roku w czasie święta “początki zimy” cesarzowie przenosili tą tabliczkę do ołtarza nieba, by składać ofiary niebu, potem zabierali ją z powrotem. Najbardziej ciekawy jest mur odbijający dźwięki. Jest to kolisty mur ceglany otaczający podwórko ołtarza nieba. Ktokolwiek cichutko mówi przy murze w pewnym kierunku, to jego głos będzie wyraźnie słyszany przez innych stojących w byle jakim miejscu przy murze. Prócz tego muru przed ołtarzem wymurowany w stopniach jeszcze kamień trzech ech. Każdy, jeśli tylko stoi we właściwym miejscu i oklaskuje, może usłyszeć trzy następujące po siebie echa tego oklasku. Zarówno mur odbijający dźwięki, jak i kamień trzech ech są wynikiem dokładnych obliczeń matematycznych opartych na zasadzie geometrii i akustyki.

Huanqiu Tan to ściśle okrągły taras, wymurowany został z samego białego muru chińskiego. Ma on trzy poziomy, każdy poziom posiada 9 stopni. Średnica najwyższego poziomu – 70 m. Na najwyższym poziomie w środku znajduje się okrągły kamień, a wokół tego środkowego kamienia wymurowane są kamienia w kolistych rzędach. ilość kamień każdego koło zawsze jest cyfrą nieparzystą, bo w starożytności cyfra nieparzysta uważana była za tzw. “cyfrę niebiańską” albo “męska”. Na każdym poziomie jest piękna balustrada ze słupkami z białego marmuru. Ogółem jest 360 słupek marmurowych, które reprezentują 360 stopni kopuły nieba. Każdy zwiedzający zachwycony jest faktem, do jakiej doskonałości doszła matematyka, geometria, akustyka i mechanika zastosowana w starożytnej architekturze chińskiej. Cały teraz po przeszło 500 latach istnienia jest równiutka jak lustro, co świadczy wymownie o dalece wysokim poziomie kamienista i budownictwa średniowiecznych Chin. Toteż nic dziwnego, że wielu zagranicznych gości twierdzi, że budowa świątyni Nieba jest cudem w historii światowego budownictwa.

ja ne