20 sie 2012

Onsen geisha w Atami

Chiyogiku i Hatsugiku

Atami jest jednym z najsławniejszych kurortów uzdrowiskowych w Japonii.
Miasto jest położone we wschodniej części prefektury Shizuoka na półwyspie Izu. Nazwa miasta oznacza dosłownie "gorące morze", gdyż znajdują się tu znane od VIII w. gorące źródła i jest jednym z najczęściej odwiedzanych uzdrowisk w Japonii. Miasto należy również do Parku Narodowego Fudżi - Hakone - Izu. W dawnych czasach było ulubionym miejscem odpoczynku dla podróżnych a kobiety tam zatrudniane zapewniały różnorodne rozrywki.

Gejsze z Atami nie tańczą publicznie, solo czy w duecie. Specjalizują się w grupowych tańcach ludowych o współczesnej choreografii. Sala do nauki jest znacznie mniejsza od sali koncertowej a lekcje prowadzone są indywidualnie. I choć wszystkie gejsze potrafią tańczyć, to niewiele z nich posiada wykształcenie muzyczne. Nauczyciele przychodzą do miejscowego teatru raz w miesiącu na 5 dni a lekcje trwają po 30 min.


Praca gejsz jest organizowana trochę inaczej niż u koleżanek w większych miastach (podobnie jak w Yamagacie). W kenbanie (Atami Geigi Kenban) znajduje się spis wszystkich płacących podatki gejsz ( a jest ich dużo więcej niż w innych prowincjonalnych hanamachi - ok 10 %). Urzędnicy szczegółowo opracowują rozkład zajęć i grupowych występów. Nie jest on jednak tak jak Kyoto ośrodkiem pośredniczącym miedzy klientami a okiya, ponieważ posiada on mało pracowników w stosunku do przybywających każdego miesiąca klientów - zdarzają się bankiety dla 400 osób na ok 70 gejsz zatrudnianych na jednym ozashiki. To też by temu zaradzić hotele i restauracje przejęły zasadniczą funkcje kenbanu (prowadzonego przez kobiety). Nie ma tu tez rezerwacji na konkretna gejsze, ponieważ turyści z reguły nie maja żadnego pojęcia o gejszach. A za tym idzie to, że same gejsze również nie wiedza kogo będą zabawiać. Dodatkowo prowadzone są odrębne rejestry dla tych o wieloletnim stażu i dla pracujących niecały rok. Można znaleźć miedzy nimi byłe hostessy i kelnerki.

By zostać gejsza przez 3 m-ce uczęszcza się na grupowe lekcje tańca, a po tym czasie można dopiero pojawić się na ozashiki. Nie obowiązuje tu misedashi. Po prostu gejsze nie przyjęły tej ceremonii do siebie.

Jeśli chodzi o zarobki gejsze nie są opłacane indywidualnie. Poza oficjalna oplata, dostają drugie tyle w napiwkach. W porównaniu z gejszami z miast nie ma tu możliwości w znalezieniu własnego danna, bo rzadko się zdarza widzieć tego samego klienta 2 razy w roku. Klientami gejsz są m.in. urzędnicy niższego szczebla, robotnicy itp. Gejsze pracujące w kurortach maja swoją nazwę czyli onsen geisha. Ich koleżanki posiadają różne zdanie na ich temat.

Przez cały rok odbywają się różnego rodzaju imprezy m.in. Yumemachi-odori Hana-no-Mai (albo w wielkim skrócie Hana Odori), który odbywa się w każdy weekend o 11.00.  Festiwal odbywa się na deskach tutejszego teatru.

Inna imprezą jest Atami Odori, który odbywa się natomiast 28 i 29 kwietnia (weekand) w miejscowym Atami Geiko Kenban Kaburen-jo.

Geisha Matsuchiyo (1965)
Umechiyo (梅千代) i Matsuchiyo (松千代)


Geiko, które pracują czy pracowały można wymienić m.in: Hiroki 宏紀 (od 2018), Ichiyo lub Kazuyo 一代 (od 2017), Konatsu 小夏 (od 2016), Kotochiyo 琴千代 (od 2016) i Emichiyo (również od 2016)




Atami Odori
(ostatnie zdjęcie) Od lewej do prawej;
Miho, Kintaro, Kohaku, Satomi, Matsuchiyo, Kyouma, Chizuho i Hotaru

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz