Konnichiwa,
Dziś czas na kolejną porcje o duchach, duszkach czy tez upiorach ^^
_________
- Sagari -
Upiór, który widywany jest w postaci głowy widmowego konia zawieszonej
na gałęzi drzewa. Jego rżenie wzbudza w ludziach grozę, a także często
bywa przyczyną chorób (zwłaszcza u tych, którzy go ujrzą). Nie ma
konkretnego celu bycia. Po prostu sobie wisi i rży mając satysfakcję z
widoku strachu na ludzkich obliczach.
- Azuki-arai
– Zjawa mieszkająca nad brzegami górskich rzek w całej Japonii. Jeśli
jest się cichutko, można usłyszeć odgłos przypominający płukanie
czerwonej fasoli azuki (stąd nazwa zjawy). Oprócz tego czasem słychać
głos śpiewający tak: „ Czy powinienem wypłukać moje fasolki azuki, czy
może schwytać jakiegoś człowieka i go schrupać?”. Azuki-arai jest psotną
wobec ludzi istotą. Opisywana jest jako malutki staruszek, babcia lub
małe dziecko. Nie jest do końca wiadome w końcu jak wygląda, bowiem
kiedy Zjawa tylko wyczuje, że jest obserwowana, natychmiast chowa się w
wodzie.
- Ittan-momen
– Widywany w postaci długiego, ognistego całunu materializującego się
nagle w powietrzu. Atakuje wyłącznie nocą. Owija się wokół twarzy ofiary
dławiąc oddech. Ciekawe jest pochodzenie jego imienia, bowiem ittan to
nazwa starożytnej jednostki miary długości płótna używanego na
śmiertelną szatę.
- Obake (lub bakemono) -
upiór będący duchem zmarłej osoby. Pojawia się tak długo, aż załatwi do
końca wszelkie ziemskie sprawy. Zazwyczaj kieruje nim miłość lub
nienawiść.
Obake przebywający na ziemi z powodu miłości są dla
ludzi niegroźne. Pojawiają się w widmowej, ale miłej dla oka postaci,
jaką nosiły za życia. Prawdziwym utrapieniem są natomiast przerażające
upiory, które przywołała na świat nienawiść i chęć zemsty. Obake takie w
pierwszej kolejności nękają naturalnie sprawców swoich nieszczęść, ale
przy okazji obrywa się wszystkim, którzy mieli problematyczne szczęście
spotkać na swej drodze wałęsającego się ducha. Najczęściej te rodzaje
obake mają ostre rysy twarzy na kredowo bladej twarzy. Długie włosy
zakrywają pół twarzy, a jego biały całun zwęża się na kształt trąby
powietrznej ku ziemi, niknąc tuz nad jej powierzchnią. Ręce obowiązkowo
ma uniesione na wysokość piersi, a dłonie złamane w przegubach mają
luźno opuszczone długie palce.
- Doro-ta-bo
– Przyjmują postać starych mężczyzn, którzy po części znajdują się na
powierzchni, a poczęci tkwią „zanurzeni” w ziemi. Zawodzą głośno, chcąc
pokazać swą niedolę. Są to bowiem duchy uczciwych ludzi, którzy przez
całe życie pracowali ciężko, a przed śmiercią zostali oszukani, bądź
ograbieni z dorobku swego życia. Czasem Doro-ta-bo staje się człowiek-
rolnik, którego dzieci nie potrafiły odpowiednio uszanować ojcowizny. By
uwolnić tego ducha należy zrobić to co nie pozwala zaznać mu spokoju po
śmierci. Dopiero wtedy Doro-ta-bo może odejść w pokoju.
- Betobeto-san –
Duch będący towarzyszem podróżników. Ujawnia się jako odgłos kroków
podążających za człowiekiem. Nikomu nigdy duchy te nie zdradziły swej
prawdziwej postaci, o ile ją posiadają. Gdy człowiek na odgłos kroków
obraca się za siebie zastaje pustkę. Nie wiem jak Wy, ale ja nieraz mam
wrażenie, że słyszę za sobą czyjeś kroki, a gdy się odwracam nikogo
niema...
- Hitodama
- Błędne ogniki. Ich celem było zwabienie niczego nie podejrzewającego
podróżnego w pułapkę. Najczęściej pojawiały się w ciemnościach, gdzie
„wskazywały” podróżnemu drogę do jego zguby (choć on sam nie zdawał
sobie z tego sprawy).
- Harionago
– Duch kobiecy o zjawiskowej urodzie, którego rozpoznać można po
pięknych, długich i zadbanych włosach. Pachniały płatkami róż, a ich
kolor bywał najczęściej czerwony lub różowy. Posiadały także tę
właściwość, iż poruszały się niczym macki, tak jak u Futakuchi-onna,
tyle że tu zakończone one były niewielkimi haczykami. Upiór ten kochał
bardzo swoje włosy, dlatego jeśli ktoś obciął jej choćby kosmyczek
spotykał go jej gniew, którego następstwem była straszliwa kara, a nawet
śmierć. Demon ten kocha piękno i nie jest wcale mściwy. Na tego, kto
powącha jej włosów rzuca urok, dzięki któremu zabiera owego mężczyznę do
wspaniałego, pięknego miejsca z którego się nie wraca. Według innych
wersji, jeśli mężczyzna odpowiednio oczarował Harionago to ta, bez
rzucania uroku zaproponowała mu zabranie w takie miejsce - „wybraniec”
miał więc wybór, bowiem bez żadnych konsekwencji mógł odmówić. Także
chłopcy...obserwujcie swoje otoczenie. Gdy ujrzycie piękna kobietę o
cechach, które tutaj wymieniłam, możecie spróbować swojego uroku
osobistego do oczarowania jej, a może wtedy ona Was zabierze do raju...
- Noppera-bo
- Miały albo wygląd pięknej kobiety, albo dziecka, albo mężczyzny, albo
jeszcze kogoś bliskiego swej ofierze. Często zdarzało się, że pojawiały
się w grupkach, a ich zadanie było wzbudzać w ludziach strach.
Pojawiały się zabłąkanemu wędrowcowi, najpierw stojąc tyłem, tak by ten
od razu nie zobaczył ich twarzy.Dopiero wtedy odwracały się, a wtedy
stopniowo wszystkie elementy ich twarzy znikały tak, iż nie pozostawało
na nich nic, oprócz czystej maski. Zdarzało się, że gdy przerażony
człowiek uciekał napotykał na swej drodze innego wędrowca, który po
chwili także okazywał się Noppera-bo i tak z każdym napotkanym…czasem
nawet cala wioska mogła nagle okazać się zamieszkana przez Noppera-bo….
Poza straszeniem ludzi nie robiły jednak nic innego. Nie zabijały ani
nie krzywdziły wędrowców, a jedynie napawały się ich strachem.
ja ne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz