O japońskich świętach (ogólem)

Konnichiwa

To taki ogólny wstęp do celebrowania wszelkiej maści świat, festynów, uroczystościach, barwnych parad i innych form religijno-kulturowych jakie Japończycy obchodzą prawie każdego dnia.

Święta lokalne

Zwyczaj organizowania świąt, na które zaprasza się bóstwa, by je podjąć, ugościć i z nimi obcować, ma w Japonii długą tradycję. Podczas wielu z nich, na przykład święta Gion w Kyoto czy Okunchi w Nagasaki, odbywają się barwne procesje ze wspaniałymi przenośnymi ołtarzami i innymi dekoracjami. Dzielnice handlowe często prześcigają się w pomysłach na jak najbogatszą oprawę uroczystości.

Święta rolnicze

Od okresu Yayoi (trwającego mniej więcej od 300 roku p.n.e. do 300 roku n.e.) postawą produkcji żywności w Japonii są mokre uprawy. W związku z tym wiele świąt ma związek z rolnictwem, a szczególnie uprawą ryżu. Noworoczne obrzędy shintoistyczne były początkowo świętami, podczas których modlono się o obfite zbiory w nadchodzącym roku. Święta sadzenia ryżu i inne święta ryżowe wciąż obchodzone w Japonii także obejmują modły o pomyślne zbiory. Dziewczynki ubrane w kimona, z rękawami związanymi z tyłu czerwonymi szarfami, sadzą ryż przy muzyce bębnów, fletów i dzwonków, w wykonaniu towarzyszących im artystów. Tradycyjnie towarzyszący tego typu świętom taniec stopniowo przerodził się w element teatru nô. Jesienią odbywają się święta zbiorów, podczas których pierwsze owoce mokrych pól ryżowych składane są w ofierze bogom. Te jesienne święta obchodzi cała społeczność wiejska. W wielu miejscach na ulicach pojawiają się procesje z przenośnymi ołtarzami symbolicznych bóstw. W Pałacu Cesarskim cesarz składa bogom ofiary ze świeżego ziarna i produktów rolnych.

Święta letnie

Wiele świąt wiosennych ma na celu wznoszenie modłów o pomyślne zbiory, a świąt jesiennych - podziękowanie bogom za plony. Przesłaniem wielu świąt letnich natomiast jest odpędzanie chorób. Spośród trzech najważniejszych świąt - Gion w Kioto, Tenjin w Osace i Kanda w Tokio, dwa pierwsze mają taki właśnie charakter.

Święto Gion obchodzone 17 lipca, słynące z ulicznych procesji z 32 przenośnymi ołtarzami, było początkowo świętem kultu duchów mającego wielu wyznawców od okresu Heian (794-1192) po średniowiecze włącznie. Wierzyli oni, że nieszczęścia i epidemie dotykają żyjących za sprawą duchów ludzi znaczących, którzy odeszli pozostawiając za sobą urazę do świata. Epidemie często zdarzały się latem - stąd też większość letnich świąt poświęcona była złagodzeniu gniewu duchów, które je powodowały. Podczas święta Tenjin, wywodzącego się także z kultu duchów, na rzekach Osaki pojawiają się niezliczone łódki z bębnami i lalkami, towarzyszące łodziom unoszącym barwne ołtarze.

Inne ważne święta

Jednym z najważniejszych letnich świąt Japonii, przyciągającym co roku wielu turystów, jest święto Nebuta obchodzone na początku sierpnia w Aomori i innych miejscowościach w północno-wschodniej części kraju. Jego rysem charakterystycznym są nocne procesje z ogromnymi papierowymi ołtarzami, oświetlonymi od środka i przedstawiającymi sławne postacie z przeszłości i dnia dzisiejszego. Uważa się, że święto to wywodzi się z rytuału mającego na celu odpędzenie ospałości, jako że słowo nebuta pochodzi od japońskiego słowa senność. Odbywające się w październiku w Nagasaki święto Okunchi jest znanym z tańca smoka świętem zbiorów, wywodzącym się z Chin. Na ulicach miasta pojawiają się wtedy procesje z pochodzącymi z okresu Edo statkami handlowymi, wielorybami wyrzucającymi w górę fontanny wody i innymi symbolami.

ja ne