Dziś
taki mały przegląd, tych którzy mieli znaczący wpływ na rozwój,
przebieg, sformalizowanie zasad i rozpowszechnienie ceremonii
herbacianej:
To zacznijmy od krótkiej historii^^:
Chadô,
Sadô lub Chanoyu ma bardzo długa historię w tradycyjnej kulturze
Japonii. Jej korzenie sięgają początków okresu Higashiyama, który z
kolei był ściśle związany z koncepcją wabi-sabi ("piękno w prostocie")
będącą elementem buddyjskiego Zen.
Legenda głosi,
że założyciel Buddyzmu Zen - Bodhidharma opuścił Indie i rozpoczął
wędrówkę do Chin. Po 9-cio letniej medytacji, mnich poczuł zmęczenie, a
oczy powoli zaczęły mu się zamykać. Zły, że okazał słabość, oderwał
sobie powieki i rzucił je na ziemię. W miejscach gdzie upadły wyrosły
krzaki herbaty. Prostota i ascetyzm całej ceremonii wywodzi się właśnie z
filozofii Zen. Pomieszczenie, w którym w przyszłości odbywać się będzie
Chanoyu w czasach początków klasztoru miało stanowić salę, w której
mnisi będą dyskutować i czcić posąg Bodhidhramy, znajdujący się w
centralnej wnęce. W czasie medytacji Stara herbaciarnia nad rzeką Jangcy
w Chinach, z początku XX w. przed posągiem mnisi piją herbatę, aby
oddalić od siebie zmęczenie. Chanoyu wyraża filozofię Zen. Wyraża piękno
i prostotę. Jest sztuką życia.
Przez wieki Chanoyu stało się
ceremonią, którą praktykują wszyscy: arystokracja, wojownicy,
businessmani i zwykli ludzie. Tradycja picia herbaty została
przyniesiona do Japonii przez chińskiego pisarza.
Ceremonia
herbaciana została później sformalizowana i doprowadzona do perfekcji
przez słynnego japońskiego mistrza ceremonii herbacianej - Sen no Rikyu
(znanego także jako Sen Soeki) - któremu udało się podnieść ceremonię
herbacianą do rangi sztuki narodowej. Warto też wspomnieć, że na
początku ceremonia herbaciana była wykonywana wyłącznie przez mężczyzn,
jednak obecnie zajmują się nią także kobiety.
Warto pamiętać, że
nawet obecnie, studiowanie i osiągnięcie mistrzostwa w dziedzinie
ceremonii herbacianej trwa wiele lat, podczas gdy poznanie wszystkich
najdrobniejszych niuansów może zająć całe życie, gdyż mistrz Chado musi
często znać także i pokrewne dyscypliny takie, jak: kaligrafia, sztuka
układania kwiatów i sztuka kimona.
Obecnie istnieją dwie główne szkoły ceremonii herbacianej: Urasenke Konnichi-an (świetna szkoła) i Omotesenke Fushin'an oraz Mushanokojisenke.
- Mistrzowie chadô (których znalazłam, bo z tym czasem trudno^^) - kolejności w miarę chronologiczna:
*mnich
Ei-Sai (1141 - 1215) - jako pierwszy wprowadził do ceremonii
sproszkowaną herbatę (matchę) tzn. przywiózł i zasadził nasionko krzewu
herbacianego w Japonii.
*Ikkyū (1394 - 1481), przypisuje mu się jeden z dużych wpływów
*Nōami (1397 - 1421)
*Murata Jukō (1422 - 1502), prekursor herbaciarni
*mnich Mokichi Shoku/Murata Shukō (1423 - 1502), który po raz pierwszy wskazał "potrzebę" przyjmowania gości
*Sōami (1455 - 1525), malarz
*Murato
Jaku (-), który stworzył "Drogę Herbaty" i złamał wszystkie konwencje w
rytuale przyrządzania herbaty, przygotowując herbatę dla arystokracji w
skromnym pomieszczeniu.
*Sen`ami (XVI w.)
*Takeno Jōō (1502 - 1555), był nauczycielem Sen no Rikyu, jeden z wielkiej trójki
*Kitamuki Dochin (1504-1562), student Sen no Rikyu
*Sen
no Rikyū (1521 - 1591), który zapisał i sformalizował zasady ceremonii
w takim kształcie, w jakim są znane do dziś, jeden z trójki.
ciekawostka - opowieść
( a istnieje ich wiele) jedna z nich opowiada o tym jak mistrz kazał
wysprzątać swój ogród. Zadanie to wykonano perfekcyjnie ( na ziemi nie
został się nawet jeden listek). Sprzątający po wykonaniu zadania zawołał
mistrza, by ten ocenił efekty jego pracy. Zdziwił się jednak, gdyż ten
okazał swoje niezadowolenie. Uczeń postanowił raz jeszcze doprowadzić
ogród do jeszcze większej czystości. Ale Rikyū podszedł do drzewa, lekko
nim potrząsnął i na ziemię spadło powoli klika barwnych liści. - o co
mu chodziło? chodzi tu przede wszystkim o zachowanie piękna i harmonii,
by nic nie odwracało naszej uwagi od przedmiotu danej rzeczy.
*Tsuda Sōgyū ( -, 1591), jeden z trójki.
*Imai Sōkyū (1520 - 1593)
*Imai Sōkun/Imai Hiratsuna/Imai Kanehisa (1552 - 1627)
*Kanamori Nagachika (1524 - 1608)
*Oda Nagamasu/Urakusai (1548 - 1622), praktykował u Sen no Rikyu i założył własną szkołę
*Enshū Kobori (1579 - 1647)
*Sen Sōshitsu (1622 - 1697)
*Matsudaira Harusato/Matsudaira Fumai (1751 - 1818)
*Ii Naosuke (1815 - 1860), polityk, napisał co najmniej 2 prace dotyczące ceremonii
*Matsuura Akira (1840 - 1908), hrabia
*Yamamoto Jōtarō (1867 - 1936)
*Morihiro Hosokawa (1938 - ?), polityk
ja ne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz