Engishiki to zbiór reguł postępowania, wzorów, ceremonii, przepisów przeznaczonych dla aparatu urzędniczego. Nazwa dzieła oznacza: Sposób postępowania w epoce Engi i obejmuje ona 50 ksiąg pochodzących z X wieku.
Historia
W 905 cesarz Daigo zamówił kompilację Engishiki . Chociaż wiadomo, że miały miejsce wcześniejsze próby kodyfikacji, ani Konin, ani Jogan Gishiki nie przetrwały, czyniąc Engishiki ważnym dla wczesnych japońskich studiów historycznych i religijnych.
Fujiwara no Tokihira rozpoczął zadanie opisania zbioru, ale praca utknęła w martwym punkcie, gdyż zmarł cztery lata później w 909r. Jego brat Fujiwara no Tadahira kontynuował pracę w 912, ostatecznie kończąc ją w 927 r. Po wielu poprawkach praca posłużyła jako podstawa do reformy, która rozpoczęła się w 967 r.
Spis treści
Tekst ma 50 tomów i jest uporządkowany według działów:
- tomy 1–10: Departament Kultu: Oprócz regulowania ceremonii, w tym Daijyō-sai (pierwszego Niiname-sai po przystąpieniu nowego cesarza) oraz kultu w Wielkiej Świątyni Ise i Saikū , ta część Engishiki zarejestrowała teksty liturgiczne, wymieniono wszystkie 2861 sanktuariów Shinto istniejących w tamtym czasie i wymieniono 3131 oficjalnie uznanych i objętych patronatem Kami. Felicia Gressitt Bock opublikowała dwutomowe tłumaczenie z adnotacjami na język angielski ze wstępem zatytułowanym Engi-shiki; procedury ery Engi w 1970 r.
- tomy 11-40: Departament Stanu i Ośmiu Ministerstw
- tomy 41–49: Inne działy
- tom 50: Różne prawa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz