Goa Gajah

Goa Gajah została zbudowana w XI wieku jako sanktuarium i miejsce medytacji, znana również jako Świątynia Jaskini Słonia.  Mimo nazwy "Jaskinia Słonia", w rzeczywistości nie ma tam słoni. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od pobliskiej rzeki Petanu, dawniej zwanej Lwa Gajah (rzeka słoni), lub od wizerunku hinduskiego bóstwa Ganeszy (z głową słonia) znajdującego się wewnątrz jaskini.

Ta rozległa świątynia znajduje się u zbiegu dwóch rzek, co oznacza, że ​​miejsce to jest święte. W tym rozległym kompleksie świątynnym znajdują się kręte ścieżki przez dżunglę, święte sadzawki, kamienne rzeźby, posągi, pawilony oraz jaskinia wbudowana w zbocze wzgórza. 

Jaskinia składa się z misternie rzeźbionego wejścia, które prowadzi do jaskini w kształcie litery T, mieszczącej trzy posągi Śiwy i Ganeszy. Zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne ściany jaskini zawierają wizerunki zarówno hinduistyczne, jak i buddyjskie, a stupy i chattry nad rzeką za jaskinią są ściśle buddyjskie.

Przed wejściem do jaskini znajdują się święte zbiorniki, z których czerpie się wodę świętą do ceremonii. Najbardziej charakterystycznym elementem tego zbiornika są kobiece figury wlewające wodę do zbiornika. Chociaż obecnie znajduje się tam tylko pięć posągów, uważa się, że kiedyś było ich siedem, symbolizujących siedem świętych rzek Indii: Ganges, Sindhu, Saraswati, Jamunę, Godawari, Kaweri i Narmadę.

Gao Gajah znajduje się na obrzeżach wioski Bedulu, około 6 km od centrum Ubud, w regencji Gianyar.

Kompleks datowany jest na IX wiek a sama budowala pierwotnie służyła jako miejsce medytacji i odosobnienia duchowego zarówno dla mnichów buddyjskich, jak i kapłanów hinduistycznych, co wyjaśnia unikalne połączenie elementów obu religii na terenie kompleksu. Została ponownie odkryta przez holenderskich archeologów w 1923 roku, a rytualne baseny kąpielowe odkopano w 1954 roku.

Główne atrakcje

- Wejście do jaskini: Charakterystyczne, wyrzeźbione w skale wejście przypomina otwartą paszczę demonicznego stwora (często identyfikowanego z Bhomą, hinduskim bogiem ziemi, lub wiedźmą Rangdą), które miało odstraszać złe duchy.

- Wnętrze jaskini: W środku znajduje się niewielkie pomieszczenie w kształcie litery T, mieszczące posąg Ganeszy oraz symbole hinduskiego bóstwa Śiwy (lingam i joni), co jest świadectwem synkretyzmu religijnego.

- Baseny kąpielowe (Petirtaan): Przed jaskinią znajdują się starożytne, odkryte w latach 50. XX wieku, baseny z fontannami. Woda wypływa z posągów sześciu nimf (apsar), symbolizujących siedem świętych rzek Indii.

To ważne stanowisko archeologiczne znajdowało się na wstępnej liście światowego dziedzictwa UNESCO w latach 1995-2015, jednak rząd Bali wycofał je wraz z kilkunastoma innymi świątyniami, aby zachować ich sakralny charakter i ograniczyć masową turystykę, stawiając na pierwszym miejscu funkcje kultu religijnego dla lokalnej społeczności