Dla miłośników II wojny światowej jest wiele miejsc poza Hiroszimą i Nagasaki wartych odwiedzenia. Jednym z najbardziej niesamowitych jest Matsushiro Underground Imperial Headquarters w prefekturze Nagano.
Budowa rozpoczęła się 11 listopada 1944 r. Duży podziemny bunkier zbudowany przez tysiące koreańskich i kilku japońskich robotników podczas wojny, został zbudowany, aby pomieścić cesarza Hirohito i jego rodzinę, a także urzędników wojskowych w przypadku inwazji aliantów. Chociaż nie został ukończony (75%), do czasu kapitulacji Japonii 15 sierpnia 1945 r. wykopano około 5900 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej. Do budowy kompleksu wykorzystano od 7000 do 10 000 koreańskich robotników przymusowych. Szacuje się, że około 1500 pracowników zmarło podczas budowy z powodu niedożywienia, wyczerpania i egzekucji.
Cały projekt kosztował 200 000 000 jenów. Kompleks stanowił sieć połączonych tuneli pod kilkoma górami. Pod górą Maizuru zbudowano obiekty dla Kwatery Głównej Cesarstwa i pałacu; pod górą Saijo – łączność wojskową; pod górą Zōzan – agencje rządowe, Japońską Korporację Nadawczą (NHK) i centralę telefoniczną; pod górą Minakami – rezydencje rodziny cesarskiej, a pod górą Kōbō – Sanktuarium Cesarskie.
Istniał plan przeniesienia Cesarskich Insygniów Japonii z Sanktuarium Cesarskiego z Tokyo do Matsushiro. Początkowo planowano umieścić zastępczą świątynię w tunelach pod górą Maizuru. Jednak jednostka odpowiedzialna za budowę świątyni nie miała pojęcia, jak ją zbudować. Jej kierownikiem został profesor inżynierii Uniwersytetu Tokijskiego, szeregowy pierwszej klasy Katsukazu Sekino.
Dowództwo zwróciło się o radę do kilku innych profesorów. Na polecenie jednego z nich tunele podzielono na błyskawiczne, aby zmniejszyć siłę uderzenia bomb. „Japończycy czystej krwi” pochodzili spośród młodzieży z oddziału szkoleniowego Ministerstwa Kolejnictwa w Atami. Prace rozpoczęły się w lipcu 1944 roku, ale wkrótce potem zostały przerwane.
Od 1989 roku 500 metrów obiektu zostało udostępnione zwiedzającym i stanowią atrakcję turystyczną Nagano. Podczas gdy tunele są w większości puste, niewielkie muzeum na zewnątrz dostarcza informacji na temat warunków, w jakich musieli pracować robotnicy. Szczegóły są jednak ograniczone, ponieważ większość dokumentacji dotyczącej kompleksu została zniszczona.
Zbliżając się do Tokyo, można znaleźć inne tunele związane z II wojną światową w Yokohamie, 30 metrów pod kampusem Hiyoshi Uniwersytetu Keio, oraz w Saitamie, pod Sto Jaskiniami Yoshimi. W pierwszym z nich Cesarska Marynarka Wojenna Japonii dowodziła niektórymi ze swoich najbardziej niszczycielskich bitew, podczas gdy drugi był używany jako podziemna fabryka amunicji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz