Stupa

Stupa – najprostszy typ budowli sakralnej buddyjskiej, otoczona wielką czcią i miejscem, gdzie wierni dokonują pradaksziny (rytuał religijny polegający na okrążaniu zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Pierwotnie służył jako kopiec mogilny, w którym złożono prochy Przebudzonego - w późniejszych latach przekształcił się on w budowlę poświęconą Buddzie.

>klik< etapy rozwoju

Najstarsze stupy były budowlami trzyczęściowymi. Wznoszono je na podstawie kwadratowej lub okrągłej, na której umieszczano półkolistą czaszę (anda), zwieńczoną tarasem (harmika). Na samej górze był wierzchołek w kształcie parasola, zastąpiony później iglicą. W późniejszych latach konstrukcja uległa stopniowym zmianom, zachowując jednak pierwotny podział: podstawę, korpus i zwieńczenie.

Stupa posiada też inną nazwę - dhatugarbha. Pierwotnie była relikwiarzem Buddy. Obecność w stupie jego prochów lub relikwii drugiego stopnia np. fragmentu jakieś rzeczy, z którym się stykał, podnosi wartość sakralną budowli.

W krajach azjatyckich stupa przybierała różne kształty, ale jednocześnie niezmienna pozostała jej funkcja relikwiarza.

ja ne