29 maj 2012

Manga i jej historia


Manga (jap. 漫画: man – wykonane szybko i lekko; ga – obraz, rysunek) – japońskie słowo wywodzące się ze sposobu ozdabiania rycin i innych form sztuki użytkowej, współcześnie używane poza Japonią oznacza japoński komiks.

Manga wyewoluowała z połączenia ukiyo-e i wschodniego stylu rysowania, a swoją obecną formę przybrała krótko po II wojnie światowej. Manga jest drukowana głównie w czerni i bieli, nie licząc okładek i ewentualnie kilku pierwszych stron.

Niewielka ilość całkowitego mangowego rynku w Japonii doczekuje się adaptacji w formie anime, zazwyczaj po tym gdy dany tytuł będzie cieszył się powodzeniem. Historie często są modyfikowane, by lepiej odpowiadały większości rynku i mieściły się w regulacjach związanych z animacją.

Pochodzenie
Dosłownie tłumacząc, manga oznacza ‘niepohamowane obrazy’. Słowo manga znalazło się w powszechnym użytku po opublikowaniu w XIX wieku Hokusai Manga, zawierającej posortowane rysunki ze szkicowników znanego artysty ukiyo-e, Hokusai'a, jednak już gi-ga (lit. zabawne obrazki) rysowane w XII wieku przez różnych artystów zawierają wiele mango-podobnych elementów, takich jak nacisk na historie i proste, artystyczne linie.

Gdy Stany Zjednoczone rozpoczęły handel z Japonią, Japonia starała się unowocześnić i dogonić resztę świata. Z tego powodu sprowadzono zachodnich artystów, by uczyli japońskich studentów o linii, formie i kolorze – rzeczach, na których nigdy nie koncentrowano się w ukiyo-e, bo treść była uważana za bardziej istotną. Manga w obecnej formie zaistniała dopiero po II wojnie światowej, gdy rząd odwołał nakaz propagandy i pojawiło się wielu nowych wydawców.

W XX wieku, słowo manga zaczęło odnosić się do komiksu. Ma on znacznie większe znaczenie w japońskiej kulturze niż w kulturze amerykańskiej. Manga jest głęboko respektowana zarówno jako forma sztuki jak i popularnej literatury. Tak jak jej amerykański odpowiednik, manga była i jest krytykowana za zawartą w niej przemoc i podteksty seksualne, jednak nie ma oficjalnych zakazów prawnych, które próbowałyby limitować to, co może być rysowane w mandze, nie licząc niejasnych praw odnoszących się do wszystkich publikowanych materiałów mówiących że ogólnie nieprzyzwoite dzieła nie powinny być sprzedawane. Ta wolność pozwoliła artystom rysować mangi dla każdej grupy wiekowej i na każdy temat.

Samo słowo manga używane jest do określenia japońskiego komisu najczęściej poza granicami Japonii. Tam zwykle używa się określenia comics lub jego zjaponizowanej formy komikku. Manga natomiast przez osoby starsze kojarzona jest z humorystycznymi rysunkami, karykaturami lub satyrami społecznymi, a przez współczesnych z drzeworytami z okresu Edo, a dopiero w dalszej kolejności z komiksem.

>klik<   Przykładowy sposób czytania.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz