Podział społeczeństwa oraz rząd za Tokugawów

System polityczny okresu Edo (1603-1868), zwany bakuhan, opierał się na bakufu, ośrodku centralnym i autonomicznych księstwach feudalnych (han; w poł. XVII w. było ich ok. 250), których właściciele - daimyō byli wasalami sioguna. Siogun stał na czele centralnego ośrodka władzy i jemu podlegali wszyscy urzędnicy na szczeblu centralnym i prowincjonalnym.

Wprowadzono rygorystyczny podział na 4 warstwy społeczne:

- pospólstwo (heimin) podzielone na:

             - banitów ( eta, hinin )

             - kupców ( akindo, chonin )

             - rzemieślników ( shokunin )

             - i chłopów ( huakusho )

Podstawą gospodarki miało być rolnictwo, wspierane przez handel. Na początku XVIII w. nastąpił jednak kryzys japońskiej wsi (obciążenia fiskalne ze strony bakufu i domen, klęski żywiołowe, głód, a także szybki rozwój miast i wzrost popytu miejskich konsumentów).

- poza kolejnością - wszelkiego typu porządki religijne

- jak również też poza kolejnością - dwór cesarski i arystokracja (kuge)

- oraz klasa wojowników ( buke )

                            - rządy miejscowe (daimiyo)

                            - i rząd centralny (bokufu)

Rząd centralny  oraz jego główne agencje dzielił się na:

- władze wykonawcze:

       - policje

                   - gokenin (niżsi-bezpośredni podopieczni shoguna)

                   - hatomoto (wyżsi-bezpośrednia służba u szoguna)

                   - Sąd Najwyższy (hyojosho)

                   - Komisarz  d/s świątyń (jisha-bugyo)

                     Komisarz d/s finansów (kanjo-bugyo)

                     Miejski Sędzia (machi-bgyo)

                   - Cenrzorzy (metsuke)

- władze ustawodawcze

                  - Rada Młodszych (waka-doshiyori)

                            - Rada Starszych (roju) 

                            - i Szogun

>klik< Panorama Edo ze wzgórza 愛宕山 Atagoyama (dzielnice południowe). Na pierwszym planie rezydencje daimyō. Zdjęcie pochodzi z ok. 1865 roku