Architektura świątyń i
klasztorów buddyjskich w
Chinach wywodzi się z Indii i wzięła
swój początek od dynastii północnej
Wei. Architektura sakralna ukazuje nam rozkwit i
upadek kultury i religii w
feudalnych Chinach, a także posiada ważną
wartość historyczną i kulturową.
Starożytna architektura chińska
reprezentowała poglądy Chińczyków
w starożytnych Chinach, według
których szanowano filozofię Yin i Yang oraz zasada
symetryczności. Zatem budowa
świątyń i klasztorów była/jest
płaska i kwadratowa oraz skierowana na
osi południe-północ. Wiele
świątyń i klasztorów zostało
zbudowanych w stylu ogrodu.
Do świątyń i klasztorów
zbudowanych w starożytnych
Chinach wchodzi się najpierw
przez przednią bramę. W środku
mieści się pierwsza sala
Tianwangdian, czyli Bojowników
Nieba, w której stoją cztery
wielkie posągi Bojowników
Nieba. Po obu stronach głównej
sali są pawilony dzwonu i bębna.
Za pierwszą salą znajdują
sie kolejno: główna sala
Daxunbaodian, Budda
Shakyamuni, pawilon Biblioteka
ksiąg buddyjskich. Mieszkania
i stołówka dla mnichów
znajdują się po obu stronach
pawilonu Biblioteki.
ja ne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz