Sztuka wojenna Sun Zi (chiń. 孫子兵法, pinyin Sūnzĭ Bīngfǎ) – chińskie wojenne opracowanie napisane w VI wieku p.n.e. przez Sun Zi. Składa się z 13 rozdziałów, każdy z nich jest poświęcony jednemu elementowi sztuki wojennej. Sztuka wojenna jest jednym z najstarszych i najsławniejszych opracowań strategii i ma duży wpływ na planowanie wojenne i nie tylko. Po raz pierwszy przetłumaczona na język zachodni z chińskiego w 1782 przez francuskiego jezuitę Jeana Josepha Marie Amiota.
Sun Zi uznawany jest za pierwszą osobę rozróżniającą strategię i taktykę prowadzenia wojny.
Rozdziały
- I. Wyliczenia wstępne (始計, Shǐjì)
- II. Prowadzenie wojny (作戰, Zuòzhàn)
- III. Strategia zaczepna (謀攻, Móugōng)
- IV. Uformowanie (軍行, Jūnxíng)
- V. Siła (兵勢, Bīngshì)
- VI. Pustka i pełnia (虛實, Xūshí)
- VII. Zmagania zbrojne (軍爭, Jūnzhēng)
- VIII. Dziewięć zmiennych (九變, Jiǔbiàn)
- IX. Wojsko w marszu (行軍, Xíngjūn)
- X. Ukształtowanie terenu (地形, Dìxíng)
- XI. Dziewięć terenów (九地, Jiǔdì)
- XII. Atak ogniowy (火攻, Huǒgōng)
- XIII. Szpiegostwo (用間, Yòngjiàn)
5 zasad prowadzenia zwycięskiej wojny
- jedność moralna ludu z władcą
- zdolność wodza
- umiejętne wykorzystanie czasu
- umiejętne wykorzystanie przestrzeni
- dobrze wyszkolone i moralnie zwarte wojsko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz