Zbiór religijnych ksiąg dźinizmu – Agama (Siddhanta) składa się z ok. 45 tekstów dotyczących doktryny, rytuału, biografii świętych oraz różnorodnych dziedzin wiedzy świeckiej. Każda ze szkół posiada własny kanon pism i komentarzy.
W V wieku n.e. na synodzie w Walabhi pod przewodnictwem śwetambarów ustalono nowy (większość starych pism zaginęła), ostateczny kanon pism dźinijskich. Najważniejsze z nich to:
- Anga – zbiór 12 tekstów/części, istota doktryny, za pomocą legend wątków kosmologicznych i numerologicznych przedstawia się podstawy doktryny:
- Acaranga – dotyczy dyscypliny klasztornej,
- Suryagadanga – refutacja argumentów heretyckich,
- Sthananga – 10 tekstów doktrynalnych,
- Samavayanga – rozwinięcie 10 tekstów doktrynalnych,
- Vyakhyaprajnapti (Bhagavati) – dialogi na temat dogmatów,
- Nayadhammakahao – seria apologii i kazań,
- Upasakadasa – biografie uczniów świeckich,
- Antakitadasa – biografie świętych,
- Anuttara-Aupapatrika – żywoty osób boskich,
- Praśnavyakarana – opis błędów i zaniedbań,
- Vipakasutra – konsekwencje dobrych i złych czynów,
- Dristvada – tekst zagubiony.
- Upanga – uzupełnienie doktryny, zbiór 12 tekstów/części o różnej wielkości i randze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz