Gejsze w literaturze

Oto parę pozycji mówiących o gejszach i nie tylko...

• Geisha, A life - Mineko Iwasaki

Żadna kobieta w trzystuletniej historii karyukai nigdy nie wystąpiła publicznie, aby opowiedzieć swoją historię — aż do teraz. 

„Wielu mówi, że byłam najlepszą gejszą mojego pokolenia” — pisze Mineko Iwasaki. „A jednak było to życie, które uważałam za zbyt ograniczające, aby je kontynuować. I takie, które ostatecznie musiałam porzucić”. Szkolona na gejszę od piątego roku życia, Iwasaki żyła wśród innych „kobiet sztuki” w dzielnicy Gion Kobu w Kioto i praktykowała starożytne zwyczaje japońskiej rozrywki. Kochali ją królowie, książęta, bohaterowie wojenni i zamożni mężowie stanu. Ale chociaż stała się jedną z najbardziej cenionych gejsz w historii Japonii, Iwasaki pragnęła czegoś więcej: własnego życia. A kiedy przeszła na emeryturę w wieku dwudziestu dziewięciu lat, Iwasaki w końcu zmierzała ku nowemu początkowi. 

Gejsza, życie to jej historia — czasami rozdzierająca serce, zawsze budząca podziw i całkowicie prawdziwa.

• A Geisha’s Journey: My Life As a Kyoto Apprentice - Komomo

To historia współczesnej japońskiej nastolatki, która w poszukiwaniu tożsamości zafascynowała się światem gejszy i odkryła w sobie wolę i zaangażowanie, aby rozpocząć wieloletnią praktykę, niezbędną, aby nią zostać. 

To także historia młodej japońskiej fotografki, która dorastała za granicą i która również była zafascynowana tradycyjnym życiem tych kobiet, które postanowiły poświęcić się swojej sztuce. Zaczęła śledzić i dokumentować życie nastolatki Komomo, gdy studiowała i dorastała do swojej roli. Zdjęcia Naoyuki Ogino przedstawiają całą podróż Komomo, od jej pierwszych próbnych wizyt po znalezieniu domu gejszy w Internecie, poprzez jej zaangażowanie w ciężki harmonogram praktyk, naukę sztuki sięgającej wieków wstecz, aż do ceremonii, podczas której oficjalnie została geiko, jak nazywane są gejsze z Kyoto i nie tylko. Od brukowanych uliczek, po których chodzi w swojej wymyślnej sukni, po wewnętrzne sanktuaria jej garderoby, te strony oferują rzadkie spojrzenie na wyjątkową, żywą sztukę. 

Fotografie opatrzone są autobiograficznym tekstem i podpisami Komomo, w których dzieli się ona swoimi myślami i emocjami oraz opisuje codzienne życie praktykanta z Kyoto. To oświecający obraz siedmiu lat z życia bardzo wyjątkowej młodej kobiety.

• Geisha - Liza Dalby

Liza Dalby mieszkała przez ponad rok w Japonii studiując świat gejsz, ich kulturę i zwyczaje. Podczas specjalnej ceremonii stała się gejszą imieniem Ichigiku, jedyną nie japońską kobietą, która dostąpiła tego zaszczytu. Miała wtedy dwadzieścia pięć lat.

Z jej doświadczeń i obserwacji zrodziła się książka wszechstronnie opisująca to niezwykłe zjawisko japońskiej kultury i tradycji, pamiętnik czasu, jaki spędziła w fascynującym świecie, gdzie kultywuje się piękno, grację i wdzięk.

• Geisha: A living tradition - Kyoko Aihara

Książka opisuje każdy aspekt z życia wyjątkowych kobiet Japonii. Poznajemy tajniki wyrafinowanego stroju, fryzury i makijażu, zagłębiamy się w ceremonie i rytuały oraz obserwujemy doskonalenie artystycznych umiejętności gejsz. Autorka nie pomija obrosłego w mity stosunku gejsz do mężczyzn i ich kontaktów ze światem zewnętrznym.

• Geisha - The Life, the Voices, the Art - Jodi Cobb

Oto, żywo ożywiona, ikona japońskiej kultury i obyczajów — gejsza w roli ludzkiego dzieła sztuki i idealnej kobiety. Sto lat temu gejsze liczyły osiemdziesiąt tysięcy; dziś jest ich co najwyżej tysiąc. Na szczęście Jodi Cobb jest w stanie pokazać nam — zanim znikną — zarówno ceremonialny świat gejsz w Tokio i Kioto, jak i ich prywatny świat, jaki widziało niewielu ludzi z zewnątrz. Wiele starszych kobiet, które tu spotykamy, zostało zmuszonych do wejścia w ten świat przez trudności; młode kobiety zostały do ​​niego przyciągnięte przez swoje marzenie o romantycznym życiu lub miłość do tradycyjnej sztuki. 

Widzimy gejsze w ich codziennych czynnościach: dopracowują swoje zapierające dech w piersiach bogate garderoby; doskonalą sztukę makijażu; szkolą maiko (uczennice); i przygotowują się do corocznych występów tanecznych. Ale gdy obserwujemy gejsze nocą, gdy zabawiają (za ogromne sumy) na prywatnych przyjęciach, ich sztuka przybiera inną formę. Ich celem jest zapewnienie snu — luksusu, romansu i ekskluzywności. Gdy mężczyźni siedzą przy kolacji, gejsze ustawiają się przy ich łokciach, aby podać im sake i przysmaki oraz ćwiczyć błyskotliwie dopracowaną sztukę konwersacji. Gdy alkohol płynie, a goście się relaksują, gejsze wykonują sztuczki imprezowe i śpiewają piosenki. Gejsze od wieków badają męskie ego. Pielęgnują je jak ogród — a my oglądamy, jak mężczyźni rozkwitają. Ten długo ukryty świat ujawnia się tutaj zarówno na doskonałych fotografiach, jak i w fascynującym tekście, który zawiera głosy samych gejsz. Te kobiety stworzyły życie pełne piękna, stając się ucieleśnieniem japońskiej kultury, tradycji i wyrafinowania — życie, które zostało znakomicie uchwycone w tej niezwykłej książce.

• Kyo Maiko - Noboru Hamaoka

[brak opisu niestety, ale z tego co się zorientowałam, przypomina mi on album]

• Geisha: Beyond the painted smile

Znane na całym świecie jako twórczynie piękna, tajemniczości i uroku, gejsze stały się uosobieniem japońskiej elegancji i szyku. Bogata 250-letnia historia tych artystek performatywnych jest żywo przedstawiona w tym tomie, zabierając czytelnika za maskowaty makijaż i do studiów, w których trenują i ćwiczą, oraz do herbaciarni, w których występują. Gejsze zmieniły definicje kobiecego piękna i tożsamości i są dominującymi ikonami japońskiej kobiecości. Ich wpływ na japońską sztukę dekoracyjną jest udokumentowany przez ich piękne kimona i ozdoby do włosów oraz instrumenty muzyczne i wachlarze, których używają podczas swoich występów. Autorzy tej książki, wszyscy wybitni specjaliści od kultury japońskiej, każdy z nich rozważa konkretny aspekt tradycji i estetyki gejsz, od ich muzyki i tańca po błędne postrzeganie zawodu przez cudzoziemców, od przedstawiania gejsz jako powtarzających się postaci w teatrze i filmie po profile utalentowanych kobiet, które wybierają takie życie i pracę dzisiaj. Ilustrowane drzeworytami i obrazami, a także historycznymi i współczesnymi fotografiami, to przełomowe studium eksploruje również dynamiczne napięcie między obrazem a rzeczywistością w sztuce tych wykwintnych artystów. Geisha: Beyond the Painted Smile to kompleksowa prezentacja kultury gejsz od jej początków sprzed prawie trzech wieków do współczesnej Japonii. Dyscyplinowane artystki performatywne o najwyższej gracji i pięknie, gejsze są wyjątkowymi ambasadorkami tradycyjnej kultury Japonii. 158 kolorowych ilustracji i fotografii.

• Maiko of Gion (Gion no Maiko) - Sumiko Kiyooka

[brak zdjęcia, brak opisu - nie jestem pewna, czy była wydana]

• Geisha & Maiko of Kyoto: Beauty, Art, & Dance - John Foster

Ta wykwintna kolekcja zdjęć i wywiadów skupia się na czterech najpiękniejszych gejszach i maiko z Kyoto. Najpierw gejsze i maiko zostały sfotografowane podczas największych występów gejsz w Kioto i innych ważnych tańców. Następnie przeprowadzono sesje portretowe z każdą kobietą, aby uchwycić kata jej ulubionych tańców. Następnie przeprowadzono wywiady z gejszami i maiko na temat ich zdjęć, dając czytelnikowi rzadki wgląd w ich artystyczne szkolenie. Na koniec zdjęcia podążają za jedną maiko od jej ostatnich dni jako uczennicy do pierwszych dni jako gejszy. Nigdy wcześniej zmiana z maiko w gejszę nie została udokumentowana tak dokładnie. Rezultatem jest kolekcja 149 wspaniałych zdjęć, które rzucają światło na te niezwykle piękne kobiety, jak żadna inna książka wcześniej.

• One Hundred Views of Maiko and Geiko - John Foster

Sto widoków Maiko i Geiko to zbiór zdjęć gejszy i maiko na ulicach Kioto zarówno w dzień, jak i w nocy. Była to pierwsza książka, w której znalazły się spontaniczne portrety uśmiechniętych maiko i geiko, co było niezwykle rzadkim widokiem w momencie jej wydania w 2006 roku. Książka, która jest obecnie niedostępna w sprzedaży, stała się jednym z bestsellerów wszech czasów wydawnictwa Toho, sprzedając się w nakładzie 5000 egzemplarzy w czterech edycjach.

• Madame Sadayakko - Lesley Downer

Opowieść biograficzna o jednej z największych gwiazd przełomu XIX i XX wieku – Sadayakko (1871-1946). Była pierwszą japońską gejszą, jaką zobaczył Zachód, a w swej ojczyźnie pierwszą „wyzwoloną” kobietą i aktorką w teatrze, tradycyjnie przeznaczonym dla mężczyzn. Tańczyła dla cara Mikołaja II, prezydenta McKinleya i Franciszka Józefa. Stała się pierwowzorem „Madame Butterfly” Pucciniego i malował ją Picasso. Portret niezwykłej osobowości na tle czasów, gdy Zachód ogarnęła fascynacja nieznaną, egzotyczną Japonią.

• Women of the Pleasure Quarters - Lesley Downer

Odkąd tylko turyści z Zachodu zaczęli przybywać do Japonii, byli oni zaintrygowani japońskim wzorcem kobiecości, a przede wszystkim gejszami. Ta fascynacja zrodził mnóstwo niezwykłych fikcyjnych kreacji, z "Madame Butterfly" Pucciniego do "Wyznań gejszy" Arthura Goldena na czele.

W rezultacie, ich historia od dawna okryta jest tajemnicą. Lesley Downer, wielokrotnie nagrodzona pisaka, zyskała możliwość większego poznania i dostępu do tego świata. W świecie karyukai spędziła kilka miesięcy. W książce "Women of the Pleasure Quarters: The Secret History of the Geisha" autorka splata ze sobą intymne portrety współczesnych gejszy z romantycznymi legendami i kolorowymi historycznymi opowieściami, które kształtują ich fascynującą przeszłość. Wbrew powszechnej opinii, gejsze nie są prostytutkami, ale dosłownie są "ludźmi sztuki". Są artystkami w zakresie śpiewu, tańca, muzyki oraz mistrzyniami konwersacji, dzięki czemu koją troski i tzw. "głaszczą" ego bogatych biznesmenów, którzy mogą sobie pozwolić na ich towarzystwo.

• Gion Maiko Syo - Ohara Genichiro

[Opracowanie w formie albumu]

• Geisha: Women of Japan’s Flower & Willow World - Tina Skinner, Mary L. Martin

Książka "Geisha: Women of Japan's Flower & Willow World" autorstwa Tiny Skinner to zbiór prawie 600 fotografii w tym kopii z ówcześnie popularnych pocztówek, opatrzonych komentarzami z wizerunkami gejsz z końca XIX i początku XX wieku.

Komentarze opierają się na rzeczywistym czasie epoki Meiji, przez co oddają one dokładny fakty historyczne w tym zawierają wiele anegdot. Otwiera okno na wymarłe obecnie licencjonowane dzielnice przyjemności w Japonii .

Książka wiernie przenosi czytelnika do epoki, kiedy to gejsze były naprawdę integralną częścią mechanizmów społecznych w kraju.

• The Nightless City: Geisha and Courtesan Life in Old Tokyo - J. E. de Becker

Kiedy The Nightless City zostało opublikowane po raz pierwszy w 1899 roku, uznano je za tabu w kręgach kulturalnych. Obecnie jest uważane za cenny dokument historyczny - choć nadal prowokacyjny - jako pionierskie studium socjologiczne Yoshiwara Yukwaku: niesławnej tokijskiej dzielnicy czerwonych latarni, gdzie dawanie przyjemności stało się zarówno tradycją, jak i biznesem. Konsekwencją poligamicznego systemu rodzinnego w starej Japonii (gdzie mężczyźni mieli wiele żon, które rodziły im wiele dzieci), dzielnica Yoshiwara oferowała trudną drogę do przetrwania dla nadwyżkowych córek, z których wiele zostało sprzedanych do prostytucji przez rodziny, których nie było stać na ich utrzymanie. Uważano ją zatem za „konieczne zło”, które rozwijało się od końca XIX wieku aż do lat 50. XX wieku. Pomimo mrocznej strony niewolnictwa i nadużyć, obszar ten był sławiony za pozory wesołości i wyrafinowanie przyjemności. W rzeczywistości dzielnica Yoshiwara zajmowała tak zaszczytne miejsce w japońskiej tradycji (i turystyce seksualnej), że jej upadek w 1957 r. opłakiwano na całym świecie. Bogata w szczegóły dotyczące wielu aspektów życia w Yoshiwarze? folkloru, ceremonii, kostiumów, praktyk erotycznych i tym podobnych? The Nightless City to fascynująca analiza życia za drzwiami herbaciarni. Dwie mapy i ponad 40 tablic z ilustracjami pochodzą z oryginalnego wydania.

• Yoshiwara: Geishas, Courtesans, and the Pleasure Quarters of Old Tokyo - Stephen Longstreet, Ethel Longstreet

Pożądanie nie przeminie... Trzeba coś z tym zrobić. -- napis przy wejściu do Yoshiwary Przez ponad sto lat świat zachodni słyszał szepty o mieście rozkoszy, Yoshiwarze, położonym za jego murami w samym mieście Edo, które dziś nazywa się Tokio. Tutaj znajdowała się wschodnia dzielnica czerwonych latarni, miejsce dla hedonistów, poszukiwaczy kobiet, łowców zmysłowych rozkoszy starej Japonii. Tam, za fosami, piękne kurtyzany, gejsze, tancerki, aktorzy i artyści stworzyli erotyczny japoński świat, którego Zachód nie miał sobie równych. Do tego unoszącego się świata przybyli hedoniści i łowcy zmysłowych przyjemności starej Japonii. Wiele mitów i legend otaczało sekrety Yoshiwary i nadal je otacza. Z czasem inne japońskie miasta próbowały skopiować oryginał, czasami nawet nazywając swoją dzielnicę dla gejsz, kurtyzan i ładnych kelnerek Yoshiwarą. Stephen i Ethel Longstreet wykorzystują ryciny i fascynujące oryginalne źródła, aby prześledzić wzrost i upadek tego miasta w mieście, sankcjonowanego rezerwatu herbaciarni i burdeli, który nie został zniesiony aż do 1958 roku, szkicując żywy, bezkompromisowy portret obyczajów społecznych i seksualnych w stolicy Japonii. „Pożądanie nie utrzyma... Trzeba coś z tym zrobić” – napis przy wejściu do Yoshiwary Przez ponad sto lat świat zachodni słyszał szepty o mieście przyjemności, Yoshiwarze, położonym za jego murami w samym mieście Edo, które dziś nazywa się Tokio. Tutaj znajdowała się wschodnia dzielnica czerwonych latarni, miejsce dla hedonistów, poszukiwaczy kobiet, łowców zmysłowych rozkoszy starej Japonii. Tam, za murami otoczonymi fosą, erotyczny japoński świat, którego nie dorównał Zachód, został stworzony przez piękne kurtyzany, gejsze, tancerzy, aktorów i artystów. Do tego „pływającego świata” przybyli hedoniści i łowcy zmysłowych przyjemności starej Japonii. Wiele mitów i legend otaczało sekrety Yoshiwary i nadal je otacza. Z czasem inne japońskie miasta próbowały kopiować oryginał, czasem nawet nazywając swoją dzielnicę dla gejsz, kurtyzan i ładnych kelnerek Yoshiwarą. Stephen i Ethel Longstreet wykorzystują ryciny i fascynujące oryginalne źródła, aby prześledzić wzrost i upadek tego miasta w mieście, sankcjonowanym rezerwacie herbaciarni i burdeli, który nie został zniesiony aż do 1958 r., szkicując żywy, bezkompromisowy portret obyczajów społecznych i seksualnych w stolicy Japonii.

• Kyoto Hanamachi - Hiroshi Mizobuchi

Historia Hanamachi. Obszar zamieszkiwany przez gejsze i maiko. Biorą udział w Shuseki (przyjęciu koktajlowym), na którym prezentowane są różne rozrywki. Książka ta ilustruje cztery pory roku w tradycyjnej sztuce z perspektywy tańca.

• Kyo Maiko in 6 quarters of Kyoto - Hiroshi Mizobuchi

[brak informacji na jej temat]

• The Gei of Geisha: Music, Identity and Meaning - Kelly M. Foreman

Japońska gejsza jest międzynarodową ikoną, znaną niemal powszechnie jako symbol tradycyjnej Japonii. Istnieje wiele książek na ten temat, ale ta jest pierwszą, która skupia się na „gei” gejszy — sztuce, która stanowi ich tytuł (gei tłumaczy się jako sztuka piękna, sha odnosi się do osoby). Kelly M. Foreman łączy etnomuzykologiczne badania terenowe, w tym badanie i wykonywanie shamisen wśród gejsz w Tokio, z badaniami historycznymi. Książka rozwija, w jaki sposób sztuka muzyczna jest istotną częścią tożsamości japońskiej gejszy, a nie cechą drugorzędną, i umieszcza obecną praktykę w tradycji dwóch i pół wieku. Książka rozpoczyna się dekonstrukcją idei „geishy”, tak jak funkcjonuje ona w społeczeństwach zachodnich, aby zrozumieć, dlaczego gei była i jest nadal pomijana w badaniach nad gejszami. Kolejne rozdziały szczegółowo opisują niezliczone gatunki muzyczne i tradycje, z którymi gejsze były związane w swojej historii artystycznej, a także ich pozycję w tradycyjnym społeczeństwie artystycznym. Biorąc pod uwagę obecną sytuację bliżej, ostatnie rozdziały badają rzeczywiste poświęcenie sztuce przez gejsze i analizują, w jaki sposób tworzą improwizowane występy na wieczornych bankietach. Ważną kwestią jest tutaj współpraca artystyczna gejszy i patrona, która prowadzi do rozważenia tego, co Foreman uważa za unikalny i niezbędny związek tożsamości, erotyki i estetyki w świecie gejsz.

• Dances of the seasons in Kyoto - Hiroshi Mizobuchi

[brak informacji - wydaje mi się, iż to jest album]

• Sensational Knowledge: Embodying Culture through Japanese Dance - Tomie Hahn

W jaki sposób muzyka i taniec ujawniają sposoby, w jakie społeczność wchodzi w interakcje ze światem? W jaki sposób zmysły są wykorzystywane do przekazywania wiedzy kulturowej? 

W Sensational Knowledge etnomuzykolog i tancerka Tomie Hahn odkrywa proces i niuanse nauki nihon buyo, tradycyjnej japońskiej formy tańca. Wykorzystuje studia przypadków tancerzy na wszystkich poziomach, a także własne doświadczenia z pierwszej ręki, aby zbadać złożony język ciał, zwłaszcza w obliczu podziałów kulturowych. 

Zwracając szczególną uwagę na wpływ przekazu ciało-ciało i na to, w jaki sposób kulturowo skonstruowane procesy przekazu wpływają na nasze poczucie własnej wartości, Hahn twierdzi, że zmysły ułatwiają budowę „granic istnienia”, które definiują nasz fizyczny i społeczny świat. W tym płynnym i osobistym tekście Hahn ujawnia sposoby, w jakie kultura kształtuje naszą obecność na różnych zmysłach i w jaki sposób nasza interpretacja informacji sensorycznych kształtuje naszą indywidualną rzeczywistość.

• Uśmiech gejszy - Ursula Richter

Gejsza. Kobieta zagadkowa, erotyczna, niedostępna. Kobieta-mit. Te tradycyjne wyobrażenia na jej temat obrosły dodatkowymi rewelacjami za sprawą niejednej książki opublikowanej w ostatnich latach. Jednak współczesna rzeczywistość gejszy wygląda zupełnie inaczej. Niegdysiejsza Japonia, która wydała na świat gejszę, nie istnieje już od dawna, ale gejsza pozostała. Jak to się stało, że przetrwała? Jaką rolę odgrywa obecnie? Czy jest wytworną prostytutką dla osób o wyrafinowanym smaku? Czy jej uśmiech nie obiecuje wszystkiego?

A może my pojmujemy wszystko nie tak, jak należy to rozumieć? Jak Japończycy postrzegają dziś gejszę? Co oznacza ona dla współczesnego społeczeństwa? Jaką kluczową rolę odgrywa w japońskim stylu życia - również w sferze erotyki? Czy to prawda, że gejsza nosi kimona, których wartość może przekraczać kilkadziesiąt tysięcy euro? Czy w jej osobie mamy do czynienia z "luksusową laleczką”? Skąd czerpie środki na opłacanie tego wszystkiego? Gdzie i w jaki sposób można wynająć gejszę? Czy to prawda, że pomiędzy turystą z Zachodu i autentyczną, wysokiej klasy gejszą nigdy nie dochodzi do zbliżenia? Dlaczego współczesne Japonki pragną zostać gejszami, a więc świadomie wybierają drogę życiową, która wyklucza normalne życie rodzinne? Co się robi, aby zostać gejszą? Czy kształcenie gejszy naprawdę trwa wiele lat? Co jest w niej tak niezwykłego, że spędzenie z nią jednego wieczoru może kosztować majątek? Kto na tym zarabia? Komu podlega gejsza? Jak wygląda życie prywatne gejszy?

Wiele pytań na temat jednej z najbardziej zagadkowych współczesnych profesji, która oznacza o wiele więcej niż tylko źródło dochodu. Ursula Richter omawia obszernie i kompetentnie frapujące życie gejszy we współczesnej Japonii, wyjaśnia też, w jakiej mierze zmieniło się ono z biegiem czasu. Jej książka to cenny wgląd w zupełnie inny świat.

• Urok oka. Postrzeganie przyjemności w kulturze japońskiej - Barbara Wybacz

Autorka skupiła się aby zaprezentować jak postrzegana jest Japonia, a jaka jest rzeczywistość. Dodatkowo skupia się przyjemnościach opartych na kaligrafii, parzeniu herbaty oraz ikebany oraz skupia się na japońskim pięknie.

Działy pracy skupiają się na:

JAPONIA – MIEJSCE RZECZYWISTE, MIEJSCE WYOBRAŻONE

ESTETYZACJA ŻYCIA CODZIENNEGO

• Przyjemność płynąca z kaligrafii
• Przyjemność płynąca z wnętrza/zewnętrza
• Przyjemność płynąca z herbaty
• Przyjemność płynąca z ikebany

CIAŁO W ZASIĘGU WZROKU – OBRAZY PRZEPŁYWAJĄCEGO ŚWIATA

• Piękno w ciele kobiety
• Aktorzy teatru kabuki
• Erotyczne obrazy japońskie

W przypadku tematyki związanej z gejszami to najistotniejszy jest rozdział 3, zatytułowany "Piękno w ciele kobiety". Autorka sięga do epoki Edo, kiedy to pierwsze kobiety określające się mianem gejsz, zaczęły wyodrębniać się od kurtyzan.

• Japonia w sześciu smakach - Anna Świątek

Ta książka jest o tym, co spotkało Autorkę podczas rocznego pobytu na kontrakcie tłumacza. O tym, co ciekawe, dziwne, szokujące i zabawne. Twarz Japonii z bliska: widać piękne oczy, ale widać też grubą warstwę pudru na policzkach. A także to, co jest pod pudrem.

Japonia – domy o papierowych ścianach i pociągi bez maszynistów. Zielona herbata i sushi. Gejsze i samuraje. Taką Japonię znają ludzie Zachodu, którzy przeglądają kolorowe magazyny wyłożone w poczekalni.

Jeśli jednak ktoś pojedzie do Japonii na dłużej, pomieszka wśród tubylców, poobserwuje ich życie codzienne, zobaczy zupełnie inny kraj – Japonię w której wciąż dyskryminuje się ludzi innych narodowości, w której firma staje się domem, a szef i współpracownicy zastępują członków rodziny. W której nie liczy się jednostka, lecz społeczność. W której coraz więcej ludzi nie nadąża za stadem w wyścigu szczurów.

Autorka opowiada trochę o kulturze, tradycji i zwyczajach gejsz, ale także o życiu tym prawdziwym. Znajdziemy w książce również opis wizyty u fryzjera.

• Autobiografia gejszy - Sayo Masuda

Tajemniczy świat gejsz z Kioto jest bliski wielu czytelnikom, ale opowieść Sayo Masuda opowiada inną historię, o eleganckich dzielnicach gejsz uczęszczanych przez znamienitych patronów.

Masuda była gejszą w chwili gdy realia seksu na sprzedaż zostały ozdobione przez paradę bogactwa i władzy. W wieku sześciu lat została wysłana do pracy jako niańka, a w wieku dwunastu lat sprzedano ją do domu gejsz, aby pobierała nauki jako przyszła gejsza. Zadebiutowała jako maiko w 1940 roku, mając szesnaście lat.

Mimo że ledwo umiała pisać, Masuda była zdecydowana aby spisać swoją historię, w celu opisania prawdy o życiu gejsz i obalać mity otaczające ich sekretny świat. Wyjątkowo szczera i niezwykle poruszają biografia prezentuje zapis tego tradycyjnego kobiecego życia na marginesie społeczeństwa japońskiego.

• Gejsza: świat japońskiej tradycji, elegancji i sztuki - John Gallagher

Gejsza: świat japońskiej tradycji, elegancji i sztuki to bogato ilustrowana książka poświęcona gejszy, najsłynniejszemu, a zarazem najbardziej zagadkowemu symbolowi Japonii.

Pokazuje wymagania związane z uprawianiem tej sztuki i zasady rygorystycznego szkolenia gejsz, szczegóły ich wspaniałych strojów i makijażu, a także złożony świat japońskich tradycji. Ilustracje na kalkach pozwolą dokładnie przestudiować poszczególne warstwy stroju gejszy.

Książka składa się z 6 rozdziałów, które kolejno opowiadają o tych pięknych japońskich kobietach:

1. Dzielnice gejsz - hanamachi;
2. Historia gejsz;
3. Zostać gejszą;
4. Dzień gejszy;
5. Strój gejszy;
6. Gejsze w nowoczesnym świecie.

• The story of the geisha girl - Taizo Fujimoto

"The story of the geisha girl" to książka autorstwa Taizo Fujimoto, która pierwszy raz została wydana w 1917 roku.

Autor skupia się na przedstawieniu prawdziwej profesji gejsz. Już na wstępie Fujimoto kieruje słowa do czytelnika opisując jak to europejscy dżentelmeni przyjeżdżali specjalnie do Japonii aby poznać słynne na całym świecie gejsze, specjalizujące się w tańcu i śpiewie. Wśród tych mężczyzn pojawiali się również tacy, którzy uważali je za kobiety świadczące usługi niższego rzędu. Sądzili, że doświadczą doznań seksualnych, ale szybko się rozczarowywali.

Na początku pisarz sięga do genezy narodzin gejsz, nie tych sięgających XVII wieku, epoki Edo (czasy Tokugawy), ale czasów z przed XIII wieku, czyli epoki Kamakura aż do początku XX wieku. Omawia rodzaje gejsz na terenie Japonii, szkołę gejsz, tradycje, to ile zarabiają i jakie mają wydatki itd...

• Tajemnice sypialni gejszy - Carmen Domingo

Książkę Carmen Domingo pt. "Tajemnice sypialni gejszy" bardziej traktowałabym z przymrużeniem oka niż jako pozycję naukową, a tym tym bardziej nie jest to literatura, z której można czerpać rzetelną i prawdziwą wiedzę na temat świata gejsz. Autorka wrzuciła do jednego wora gejsze wraz z kurtyzanami tayuu i orian, powielając ciągle ten sam błędny stereotyp, że gejsze handlują swoim ciałem.

• The Kagai in Kyoto: Legendary Beauty of Geiko and Maiko - Hiroshi Mizobuchi 

Ten ponad 300-stronicowy tom podzielony jest na pięć rozdziałów: 

ELEGANCJA GEIKO I MAIKO: Przedstawia piękno protagonistek w Kagai, ze szczegółami dotyczącymi ich fryzur i ozdób kwiatowych. 

SPLENDOR OF DANCE STAGE: Przedstawia geiko i maiko na scenie, pokazując ich poważnie poszukiwane umiejętności rozrywkowe. 

FOUR SEASONS IN KAGAI: Prezentuje wiele corocznych wydarzeń przez cały rok. 

GION BETWEEN 1973 AND 1985: Przedstawia tradycję w Kagai. 

PRZEJŚCIE OD MAIKO DO GEIKO: Dokumentowanie dziewczyny wkraczającej w ten świat jako uczennica i jej 5-letnich starań, aby zostać geiko. Ta ostateczna kolekcja zdjęć będzie dobrym wprowadzeniem do tradycyjnej kultury Kyoto.

• Geisha: The Secret History of a Vanishing World - Lesley Downer

Od czasu przybycia ludzi z Zachodu do Japonii, jesteśmy zafascynowani gejszami. Ta fascynacja zrodziła bogactwo fikcyjnych kreacji od Madame Butterfly do „Wyznań gejszy” Arthura Goldena. Rzeczywistość istnienia gejszy rzadko była opisywana. Wbrew powszechnej opinii, gejsze nie są prostytutkami, ale dosłownie „ludźmi sztuki”. Ich osiągnięcia mogą obejmować śpiew, taniec lub grę na instrumencie muzycznym, ale przede wszystkim są mistrzami sztuki konwersacji, kojącymi zmartwienia wysoko opłacanych biznesmenów, którzy mogą sobie pozwolić na ich uwagę. Prawdziwa tajna historia gejszy jest tutaj eksplorowana.

• Rivalry: A Geisha's Tale - Kafū Nagai, Stephen Snyder

Pierwotnie opublikowana w 1918 r. Rivalry jest uważana za arcydzieło Nagai Kafu, japońskiego powieściopisarza znanego z błyskotliwych przedstawień Tokio we wczesnych latach nowoczesnej Japonii. Stephen Snyder oferuje pierwsze angielskie tłumaczenie kompletnego, nieocenzurowanego tekstu, który od dawna jest uznawany za jeden z najbardziej przekonujących i zmysłowo bogatych portretów zawodu gejszy. Rivalry opowiada rozległą historię, w której polityka seksualna konkuruje z siostrzaną miłością w świecie rządzonym przez transakcje materialne. Komayo jest byłą gejszą, która po śmierci męża musi powrócić do „świata kwiatów i wierzby”, aby uciec od ubóstwa....

• Little Songs of the Geisha: Traditional Japanese Ko-Uta - Liza Dalby

Fascynujące spojrzenie na świat gejszy poprzez 400-letnią sztukę Ko-Uta, tradycyjnej formy pieśni śpiewanej do muzyki shamisen na trzy struny. Żywe przywołanie romantyzmu feudalnej Japonii.

• Geishas and the Floating World: Inside Tokyo's Yoshiwara Pleasure District - Stephen Longstreet, Ethel Longstreet, Stephen Mansfield

„Floating World” odnosi się do tradycyjnych japońskich dzielnic przyjemności gejsz, ale także do związanych z nimi światów artystycznych i literackich. Sercem „Floating World” i wspieranego przez niego systemu była rozległa sieć utalentowanych kurtyzan i artystów, których uosobieniem była wciąż fascynująca, enigmatyczna gejsza. Stephen i Ethel Longstreet zabierają czytelnika w dogłębną podróż po oryginalnej i najbardziej niesławnej dzielnicy czerwonych latarni w Japonii — dzielnicy Yoshiwara w starym Tokyo, która przeszła ogromne zmiany w ciągu ponad trzech stuleci swojego istnienia.

Oprócz erotycznego uroku, jaki miała ta dzielnica, Yoshiwara pielęgnowała również bogatą kulturę oraz bardzo zbadaną i czczoną tradycję artystyczną i literacką. To sprawozdanie jest ozdobione przykładami pięknych drzeworytów i cytatami z często sprośnych, a zawsze kolorowych, oryginalnych źródeł, które oferują porywający portret życia w strefie przyjemności.

Geishas and the Floating World równoważy naukowe spostrzeżenia z mistrzowskim talentem opowiadacza historii do wyczynów i intryg ludzi działających poza granicami kulturalnego społeczeństwa. Nowe wprowadzenie Stephena Mansfielda łączy czas, badając rzeczywistość płci i Yoshiwarę współczesnymi oczami, podkreślając często pomijane subtelności i surową rzeczywistość związaną z tym błyszczącym światem.

• Geisha: A Photographic History, 1872-1912 - Stanley B. Burns, Elizabeth A. Burns

Japońskie gejsze i kurtyzany intrygują i fascynują ludzi Zachodu. W połowie XIX wieku Japonia otworzyła swoje podwoje na świat i stała się obowiązkowym celem podróży. Turyści pragnęli obrazów krajobrazów i tradycyjnej japońskiej kultury, które dostarczali im japońscy fotografowie. Tworzyli pamiątkowe albumy składające się z ręcznie kolorowanych zdjęć wybieranych indywidualnie przez turystów. Wiele z nich jest tak pięknie namalowanych, że stanowią wyzwanie dla współczesnej wrażliwości, znanej z fotografii kolorowej. Konwencje fotograficzne zostały zainspirowane estetyką znanego medium drzeworytu ukiyo-e i prywatnie publikowanego surimono. Prace te przedstawiały „unoszący się świat” — kurtyzany, gejsze i rozrywki — które również były intrygującym tematem dla turystów.

W XVII wieku ustanowiono kategorię społeczną artysty, a dokładniej gospodyni i towarzyszki dla mężczyzn — gejszę, co po japońsku oznacza „artystkę”. Gejsze to profesjonalne gospodynie, które szkolą się w sztuce zadowalania mężczyzn, wykonując tradycyjne tańce, grając na instrumentach i śpiewając, a także prowadząc inteligentne konwersacje i prowadząc humor. Były ekspertkami w ceremonii parzenia herbaty i wszystkich aspektach jedzenia. Ich celem było odtworzenie atmosfery i wrażenia feudalnej Japonii. Nauka sztuki przez uczennicę gejszy (maiko) zajęła lata, ale efektem było bogactwo, sława i sława.

Ta książka, Geisha: A Photographic History, 1880–1910, dokumentuje intymne życie i kulturę gejsz XIX wieku. Przedstawia te artystki w rzeczywistości kulturowej stworzonej przez inscenizowaną fotografię studyjną, sceny prywatne i rzadkie zdjęcia plenerowe. Gejsza jest przedstawiana podczas wykonywania codziennych rytuałów i różnych sztuk — kąpieli, ubierania się, stylizacji włosów, jedzenia, tańca i gry na instrumentach. Obok gejszy prezentowane są zdjęcia kurtyzan i innych pracujących kobiet, aby pokazać wszystkie strony tego czarującego aspektu japońskiej kultury.

Opowieść uzupełniają wnikliwe eseje na temat historii dziewiętnastowiecznej fotografii japońskiej, historii społecznej gejszy i historii otwarcia Japonii.

• The Nightless City: Or the History of the Yoshiwara Yukwaku - Joseph Ernest De Becker

Oświecająca opowieść o Yoshiwarze, „licencjonowanej dzielnicy” Edo; mieście w mieście, w którym od 1617 do 1957 roku mieszkały prostytutki starego Tokio. Wszystkie aspekty historii i kultury tej osady są pięknie zapisane.

• Now a geisha - John Foster

Maiko i geiko to „kobiety sztuki”, które ucieleśniają tradycyjną japońską kulturę.

Autorka, która poświęciła 10 lat na zdobycie zaufania okiya, otrzymała pozwolenie na opisanie i sfilmowanie cennego procesu przemiany w gejszę i napisała książkę, która ukazuje proces przemiany w gejszę, od strony trzech maiko, w tym Mameharu. Omówione szczegółowo w formie albumu.

To cenna kolekcja zdjęć pokazująca cały proces przemiany.

 

---------------

Tych pozycji jest więcej - publikacje, artykuły czy powieści mniej lub bardziej związane z hanamachi.