Dziś
dalszy ciąg z serii artykułów o życiu gejsz, a w nim najważniejsze
ceremonie sygnalizujące zakończenie pewnego etapu kształcenia. Miłej lekturki.
- Ceremonia Sansan-kudo, czyli dosłownie oznacza trzy po trzy - dziewięć razy.
W zależności od dystryktów ceremonia odbywa się przed lub w trakcie misedashi np w o odbywa się przed a Gion Kobu w trakcie. Sansan-kudo jest związkiem łączącym Starszą Siostrę z Młodszą. (ale to już wcześniej wspomniałam) i odbywa się w trakcie osakazuki (wymiany czarek).
W zależności od dystryktów ceremonia odbywa się przed lub w trakcie misedashi np w o odbywa się przed a Gion Kobu w trakcie. Sansan-kudo jest związkiem łączącym Starszą Siostrę z Młodszą. (ale to już wcześniej wspomniałam) i odbywa się w trakcie osakazuki (wymiany czarek).
- Ceremonia Misedashi, czyli debiut maiko.
Uroczystość odbywa w dniu uznanym za szczęśliwy, ponieważ hanamachi są przesądne.
Z rana dziewczyna udaje się do fryzjera, by wykonał jej fryzurę wareshinobu (oficjalna fryzura maiko). W tym szczęśliwym dniu okasan wykonuje makijaż, pokrywając twarz biała farbką shironuri ( na karku zostawia się 3 nie pomalowane paski) a otokoshi
(garderobiany) pomaga założyć oficjalne czarne hikirizuri z pięcioma
herbami okiya. Po malowaniu i ubraniu się zakłada okobo oraz zabiera ze
sobą kago. (czasem też zabiera parasolkę - wagasa).
Przed wejściem do okiya wywiesza się ręcznie malowane plakaty mokuroku
oraz tłumy gapiów i wielbicieli, którzy czasem od lat czekają na takie
wydarzenia. Nowej maiko towarzyszy garderobiany, jako mistrz ceremonii. A
do ochaya, ryotei i innych okiya wysyłane są zaproszenia, które później
wracają z odpowiednim datkiem.
Miejscem odbywającej się ceremonii jest minarai-jaya,
w której przyszła maiko terminowała lub w kenbanie, w zależności od
dzielnicy. Zwój, który zwykle się wiesza na takie okazje przedstawia
boginię słońca Amaterasu-o-mikami, aby przypomnieć o pradawnych
początkach tańca w Japonii. W ceremonii bierze udział nowa maiko, jej
Starsza Siostra i okasan domu gejsz, w którym mieszka. Na honorowym
miejscu siedzi okasan minarai-jaya i onesan Starszej Siostry nowej
Maiko, Do innych osób należą Przewodnicząca miejscowego Stowarzyszenia
Właścicieli Herbaciarni i kierownik Kenbanu, którzy oficjalnie
zatwierdzają związek.
Ważnym punktem jest już wspomniane
sansan-kudo, podczas której dochodzi do wymiany czarek. Siostry podają
sobie 3 czarki wielkości naparstka i każda pij 3 łyki. Właśnie w tym
momencie wiążą się ze sobą oraz nowa maiko przybiera nowe imię, którego
część pochodzi od imienia onesan. Dzięki temu staje się prawdziwą
członkinią rodziny.
Przez pierwsze trzy dni po debiucie, maiko
ubiera się w czarne, oficjalne kimono ozdobione herbami, a przez
następne trzy może już wkładać kimono w innych kolorach, lecz również i
one muszą być ozdobione herbem okiya. Przez cały ten czas wieczorem
uczestniczy ona wraz ze swoją onesan w przyjęciach, na których jest
przedstawiana przyszłym klientom. Wręczają oni maiko goshugi w wysokości
co najmniej 10.000 jenów.
________
Odsapniemy chwilę, by przedstawić Wam stary zwyczaj, niespotykany już nigdzie indziej.
Odsapniemy chwilę, by przedstawić Wam stary zwyczaj, niespotykany już nigdzie indziej.
Chodzi mi o zwyczaj czernienia zębów
pochodzący z okresu Heian (794-1185), w którym dorosłe kobiety malowały
sobie zęby na czarno. W niektórych regionach Japonii poczernione zęby
wskazywały również na gotowości kobiety do za mąż pójścia. I choć
obyczaj ten został zakazany po restauracji ery Meiji, to jednak zachował
się w niektórych rejonach aż do ery Taisho. Dziś jedynie w społeczności
hanamachi w Kyoto kultywuje się tę tradycję.
Dawniej uzyskiwano
czarną farbę z połączenia następujących składników: żelaza, liści
herbaty, wódki ryżowej, kandyzu i papki ryżowej. Dziś można kupić gotową
farbę w sklepikach z kosmetykami w Hanamachi. Geiko musi bardzo uważać i
unikać potraw gorących lub tłustych, ponieważ czarny kolor na jej
zębach może wyblaknąć.
_____________
- Ceremonia Erikae, czyli wywinięcie kołnierza.Starsza maiko przygotowywana jest, by zostać w pełni wykwalifikowaną geiko, tylko wtedy jeśli tego pragnie, lecz nie musi. Niektóre kończą swoją karierę właśnie w tym momencie.
Te, które się zdecydują, by zostać
przechodzą ceremonię erikae. Szkarłatny kołnierz gęsto obszyty srebrną
nitką, zamienia się na biały - symbol geiko i znak, że geiko opanowała
do perfekcji swoje umiejętności.
Sama ceremonia wymaga takich
samych przygotowań co misedashi, czyli ubieranie, wysyłanie zaproszeń,
wywieszenie plakatów. W tym też dniu geiko wykonuje taniec Kurokami
(Taniec Czarnych Włosów). Przez pierwsze trzy dni po uroczystości geiko
ubiera się w czarne,oficjalne kimono z herbem, zaś prze kolejne trzy
może występować w kolorowym kimonie, również ozdobione herbem okiya. Po
upływie tego czasu ubiera się już w normalny i codzienny strój.
Sam
strój geiko jest mniej okazały niż strój maiko. Nosi ona bardziej
stonowane kolory, z nielicznymi wzorami. Platformy okobo zmienia na zori
lub geta. Młodsze geiko noszą peruki a starsze ich już nie używają.
- Ceremonia Hiki-iwai, czyli emerytura.
Jest to ostatnia i najprostsza ceremonia w życiu geiko.
Odchodząca
gejsza wręcza pudełka białego ryżu swoim koleżanką i nauczycielką.
Jeśli gejsza ma mieszane uczucia i nie wie czy definitywnie kończy swoją
karierę do białego ryżu dokłada trochę czerwonego.
*******
Zakończyliśmy
dziś bardzo szczególne ceremonie w życiu każdej gejszy. W świecie
Karyuukai są one ważne, ponieważ mimo trudności i pomału gasnącej
tradycji w Japonii, (do czego my, Europejczycy się przyczyniliśmy - nie
ma co zaprzeczać ) nadal trwa.
Matta ne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz