Obrzędy
tantryczne odbywają się zazwyczaj przy dźwiękach instrumentów. Niektóre
z nich mają dziwne kształty i często są one przedstawione jako atrybuty
bóstw. Część przedmiotów należy do wyposażenia, które tantrycy
sprowadzili z Indii do Tybetu, ale symbole i zastosowanie wielu z tych
przedmiotów nie jest znane do dziś. Najważniejszymi przedmiotami
rytualnymi są wadżra i ghanta.
Dzwonek tybetański vajra (wadżra)
Chroni
przed wpływem negatywnej energii, odstraszają złe duchy, poprawiają
samopoczucie mieszkańców. Jest to tradycjonalny instrument rytualny,
używany w buddyzmie tybetańskim do podkreślania pewnych rozdziałów w
rytuale. Ich brzmienie ma przebudzać, jak i pogłębiać koncentrację i
uwagę. Dla uzyskania długiego, wibrującego dźwięku o wysokiej barwie
używany jest specjalny stop.
>klik<
Ghanta
Święte dzwony są często używane podczas rytuałów duchowych, w czasie
których recytowane są święte wersety. Uchwytem dzwonu jest pałeczka
dordże, która wyłania się z tarczy księżyca. Pod nią zobrazowana jest
twarz Pradżniaparamity, żeńskiej bogini (bodhisattvy). Patrząc z góry
można zobaczyć magiczny krąg – mandalę, która tworzona jest przez
rozchodzące się promieniście liście lotosu. Nad dolnym brzegiem znajduje
się pięćdziesiąt jeden rysunków przedstawiających dordże. Dzwon Gantha
(sanskryt, tybetański dril bhu) to instrument, który w szamańskiej
tradycji używany jest do przywoływania duchów. Jego dźwięk symbolizuje
żywioł powietrza, krainę duchów. W tybetańskiej tradycji buddyjskiej
jest używany razem z dordże. Oba te przedmioty tworzą razem symboliczną
jedność. Dordże jest symbolem męskich właściwości, zasad, metod i
niezniszczalności, dzwonek zaś symbolizuje żeńskie właściwości i zasady,
przestrzeń i mądrość. Do owych instrumentów przyporządkowane są
dokładnie określone gesty i mudry, które wykonuje się podczas rytualnych
obrzędów (pudża). Lama, podczas rytuału najpierw chwyta dzwonek prawą,
męską ręką, natomiast do lewej bierze dordże. Następnie obiema rękami
zakreśla harmonijny łuk, co ma symbolizować ruchy bogów w czasie tańca.
>klik<
Dorje
Dorje
(w tybetańskim) znaczy "niezniszczalny". W buddyzmie tybetańskim jest
odpowiednikiem hinduskiego narzędzia rytualnego zwanego Vajra. Przedmiot
reprezentuje męską siłę, natchnienie, "przecina" ignorancję i iluzję.
>klik<
Purba
Charakterystyczne
trzy strony ostrza purby niszczą trzy trucizny ludzkiego umysłu:
przywiązanie – lgnięcie umysłu do posiadania, złudzenia i nieświadomość,
w jakiej umysł pozostaje oraz uczucia niechęci i awersji, którymi
kategoryzuje postrzegany świat.
Sztuka wytwarzania phurby
wywodzi się z tradycji buddyzmu tybetańskiego. Teksty buddyjskie opisują
purbę jako przedmiot reprezentujący współczującą aktywność wszystkich
Buddów. W wielu podaniach buddyzmu tybetańskiego purbom są przypisywane
magiczne moce uzdrawiające. Purba jest ważnym symbolem sakralnym
buddyzmu tybetańskiego. Wykorzystywana jest przy szczególnych
medytacjach - odprawianych dość rzadko z uwagi na ich szczególną
symbolikę oraz konieczny wysoki stopień wtajemniczenia osoby
odprawiającej rytuał. Wedle litery tradycyjnych przekazów buddyjskich
pochodzących z Tybetu, purba jako „święta broń” służy przepędzaniu
demonów oraz symbolicznemu przygwożdżeniu ludzkiej chciwości, pożądania i
zazdrości. Pochodzi ze starożytności.
Wiele
przedmiotów i instrumentów wykonywano z kości ludzkich i zwierzęcych,
wytwarzano też je z płytek i ziaren itp. Poniżej inne przedmioty:
>klik<
Mani
Młynek
modlitewny to pochodzący z Tybetu przedmiot rytualny, używany podczas
modlitwy lub medytacji. Najczęściej jest w formie dostosowanej do
noszenia w dłoniach, lecz często wbudowany jest w ściany świątyń lub
mury je okalające. Wygrawerowana jest na nim mantra OM MANI PADME HUM -
mantra Avalokiteśwary. Zawarta jest ona też wewnątrz młynka na zwoju
papieru. Często oprócz niej w młynku są zawarte też inne modlitwy
(sutry). Według wierzeń obrócenie młynka równe jest wyrecytowaniu mantry
lub sutr (modlitw) w mim zawartych. Tak więc czasem za jednym obrotem
młynka można "wyrecytować" modlitwy, których wypowiedzenie zajęłaby
wiele dni lub miesięcy. Wszystkie te modlitwy mają przynosić pomyślność i
wolność od cierpienia wszystkich żywych istot. Zawsze należy obracać
młynek zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Oglądany przez Państwa młynek
modlitewny jest wykonany przez Tybetańczyków mieszkających na
uchodźstwie w Nepalu. Zrobiony jest z miedzi i mosiądzu. Napisana jest
na nim kilkakrotnie mantra Om Mani Padme Hum (w języku sanskryckim). W
środku umieszczony jest w specjalnym woreczku zwój zawierający setki
buddyjskich sutr. Młynek ten jest zarówno przedmiotem służącym do
modlitwy lub medytacji jak i wspaniałą, oryginalną ozdobą dla domu.
>klik< młynek ręczny
ja ne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz