Sessha (摂社, kapliczka pomocnicza ) i massha (末社, podziemna kapliczka ), zwane także eda-miya (枝宮, kapliczki rozgałęzione - łącznie znane jako setsumatsusha (摂末社) są to małe lub miniaturowe kapliczki powierzone opiece większego sanktuarium, na ogół ze względu na jakiś głęboki związek z zapisanymi kami .
Te dwa terminy miały prawnie różne znaczenia, ale dziś są synonimami . Setsumatsusha może leżeć wewnątrz (境内摂末社, keidai setsumatsusha ) lub na zewnątrz (境外摂末社, keigai setsumassha ) głównej siedziby świątyni. Setsumatsusha mają zwykle rozmiar 1x1 ken. Mogą jednak być tak małe jak ule lub stosunkowo duże i mieć zatoki 1x2, 1x3 lub nawet w jednym przypadku 1x7.
Historia
Praktyka budowania sanktuariów sessha i massha poprzedza historię pisaną. Najwcześniejsze setumatsusha miały zazwyczaj jakiś silny związek z historią danego obszaru lub z rodziną zasłużonych kami. W okresie Heian, Ise Shrine zwykł dokonywać rozróżnienia między tymi dwoma typami w oparciu o to, czy świątynia należała do listy Engishiki Jinmyōchō (sessha) czy do listy Enryaku gishikichō (massha ). Począwszy od japońskiego średniowiecza , w innych świątyniach popularne kami, takie jak Hachiman, Inari czy Gozu Tennō (牛頭天王) były często umieszczane w setumatsusha, ale nie dokonano wyraźnego rozróżnienia między tymi dwoma terminami. Od okresu Meiji do II wojny światowej, należało rozważyć sanktuarium poświęcone członkom rodziny kami, po brutalnej stronie kami (荒魂, aramitama ), czyli kami z regionu, w którym znajdowała się główna świątynia sesszao wyższej randze niż reszta, którą nazywano massha .Kiedy system rankingu świątyń shakaku (社格) został zniesiony w 1946 r., zgodnie z prawem rozróżnienie zniknęło, ale oba terminy pozostały w użyciu z przyzwyczajenia.
Styl architektoniczny Massha w Sankō Shrine w Ōsaka
Będąc prawdziwymi świątyniami, setumatsusha ma większość cech, które mają inne rodzaje świątyń, w tym drzwi, a często schody. Jednak Misedana-zukuri (見世棚造 lub 店棚造, styl pokazowy ) jest stylem zwykle używanym tylko w sessha i massha.
Swoją nazwę zawdzięcza temu, że w przeciwieństwie do innych stylów świątyń nie ma schodów przy wejściu, a weranda jest całkowicie płaska. Mogą jednak występować miniaturowe schody. Mogą to być tsumairi (妻入) czyli mieć wejście pod szczytem lub częściej hirairi (平入), czyli mieć wejście od strony równoległej do kalenicy dachu. Poza brakiem schodów, takie kapliczki należą do stylów nagare-zukuri lub kasuga-zukuri .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz