Yakata

Yakata (屋形) oznacza rezydencję wzniosłych osobistości, takich jak kuge (szlachta nadworna) i buke (rodziny samurajów ). Za panowania Muromachi bakufu (japońskiego rządu feudalnego kierowanego przez szoguna ) i Edo bakufu oznaczało to również tytuł lub tytuł honorowy przyznawany głowie każdej wybitnej rodziny lub rodziny samurajów, której przypisywano jego osiągnięcia.

Nazywa się to również yakata-go (tytuł nadawany yakacie).

Mniej więcej na początku okresu Muromachi ustanowiono system nadawania tytułu yakata-go, kiedy tytuł ten przyznano klanom Ashikaga i innym dominującym daimyo Shugo (japońscy lordowie terytorialni jako prowincjonalny konstabl) i Shugodai (zastępcy Shugo , prowincjonalnych konstable ), a także Kokujin (lokalny samuraj ), którym przypisuje się wkład w powstanie bakufu Muromachi i karną ekspedycję rebelii. Synonimami yakata są yakatamono (osoba mieszkająca w yakacie), yakatabune (zadaszona łódź wycieczkowa) i tak dalej.

Przed ustanowieniem systemu tytułów Yakata-go

Słowo „yakata” jest napisane „屋形” lub „館” w kanji (chińskie znaki), ale nie ma różnicy między ich znaczeniem, ponieważ uważa się, że „屋形” oznaczało po prostu miejsce zamieszkania, sądząc po adresie Yakata, Miasto Yokoshibahikari, dystrykt Sanbu, prefektura Chiba, gdzie Taira no Takamochi założył biuro do spraw rządowych i pozwolił mieszkać swojemu synowi Taira no Yoshikane, jak również obecne użycie słowa „yakatabune” (zadaszona łódź wycieczkowa).

Przed okresem Heian termin „shiro” (zamek) oznaczał „saku” (barierę) lub „toride” (fort), ale nie rezydencję. Następnie, wraz z powstaniem buke ( rodzin samurajów ), ich „shiro” ze strategicznymi zaletami stało się ważne również jako ich rezydencje, a pierwotne znaczenie „yakata” zmieniło się, stając się praktycznie nominalnym.

Status społeczny tytułu Yakata-go

W społeczeństwie buke „tono” i „tonosama” były powszechnie używane jako główne tytuły honorowe dla lorda. Ale po ustanowieniu bakufu Muromachi , inny przymus „oyakatasama” stał się powszechnie używany w odniesieniu do daimyo (japońskiego lorda terytoriów), który został odznaczony yakata-go przez rodzinę szogunów Ashikaga , podczas gdy niektórzy z ich starszych wasali z yakata-go byli nazywani ' oyakata” lub „yakata” w skrócie.

Takich daimyo nazywano też z szacunkiem „uesama”.

Podczas gdy legalna żona daimyo posiadającego tytuł yakata-go była określana jako „urakatasama” lub „gotaiho”, jego prawowitego syna z szacunkiem nazywano „shin-yakatasama” lub „

Na początku tylko shogun miał prawo licencjonować tytuł yakata-go różnym daimyo, ale później Mitsukane Ashikaga , Kamakura kubo (gubernator regionu Kanto) zaczął udzielać licencji daimyo w regionie Kanto i zaaranżował system Kanto-hachi-yakata (Osiem Yakata w Kanto), który ostatecznie utorował drogę do ustanowienia systemu licencjonowania realizowanego zarówno przez szoguna , jak i Kamakura kubo.

Również za panowania Muromachi bakufu, tytuły yakata-go nadano takim rodzinom, jak klan Ashikaga, którzy byli traktowani z wyższym statusem niż shugo (konstable prowincji), a także wybitnym rodzinom shugo , które kolejno angażowały się w ważne stanowiska w rządzie bakufu lub którym przypisuje się wielkie osiągnięcia, a także kokujin-ryoshu (lokalni samurajowie ), którym przypisuje się wkład w ustanowienie Muromachi bakufu .

Na przykład Kaneyori Shiba z nieślubnej rodziny klanu Shiba, która należała do klanu Ashikaga, otrzymał tytuł yakata-go i odpowiednio nazwał się Mogami yakata, dzięki czemu jest uważany za założyciela klanu Mogami. jest członkiem klanu Odachi, starszym wasalem rządu bakufu, który nazywał siebie Sekioka yakata po tym, jak otrzymał tytuł yakata-go, kiedy został adoptowany przez rodzinę swojej żony, klan Kitabatake, który był shugo Iseia Prowincja i właściciel gosho (pałac Szoguna). Wśród kokujin-ryoshu klan Miya, który służył jako hokoshu bakufu ( stanowisko wojskowe szogunatu Muromachi), został mianowany shugoz prowincji Bicchu i odznaczony tytułem yakata-go w 1364 r. W 1438 r. Yoshinori Ashikaga nadał tytuł yakata-go klanowi Masuda, który był wybitnym lokalnym samurajem w prowincji Iwami, za osiągnięcia w tłumieniu buntów i zamieszek w regionie Kinai. Również Yoshitane Ashikaga pozwolił Taneshige Chiba, kokujin ryoshu z prowincji Hizen, posiadać tytuł yakata-go, podczas gdy soke (główna rodzina) klanu Chiba również posiadał jeden z kanto-hachi-yakata. Sądząc po dotychczasowych faktach, kokujinryoshu byli uważani za kwalifikujących się do otrzymania tytułów yakata-go. Musimy jednak przyznać, że którykolwiek z tych, którzy otrzymali tytuł yakata-go w okresie Muromachi, jak klan Miya z prowincji Bingo, klan Masuda z prowincji Iwami lub klan Chiba z prowincji Hizen, byli albo tymczasowo mianowani na shugo, albo w rzeczywistości byli dominująca rodzina samurajów porównywalna do wpływowej pozycji kokujin ryoshu.

Dla porównania, słowo „yakata” wskazywało jedynie na rodzinę posiadacza tytułu, a zatem uznano za lekceważące używanie tytułu jako honorowego tytułu głowy innych rodzin. Każdy daimyo posiadający tytuł yakata-go mógł nosić samurajskie eboshi (lakierowany kapelusz), hitatare (rodzaj dworskiej sukni w dawnych czasach) i suo (formalny strój średniej rangi, zwykle zawierający marynarkę i hakamę ). 

Bez względu na to, czy ma tytuł, czy nie, każdy daimyo , któremu pozwolono posiadać tytuł yakata-go, był upoważniony do noszenia shirokasabukuro (biała osłona parasola), mosenkuraoi (igłowa osłona siodła), nurikoshi (lakierowa ściółka) i saihai (pałka). polecenia) przez bakufu Muromachi . Ashikaga shogun renshi (bracia i siostry szoguna Ashikaga ) kanrei (zastępcy szogunów) i tandai (lokalni komisarze wojskowi) mieli przywilej zatwierdzania licencji na tytuły yakata-go w celu skrócenia autografów.

Podczas Okresu Sengoku (Okresu Walczących Satetsów) w Japonii, Tamekage Nagao, shugodai (zastępca shugo ) z prowincji Echigo, otrzymał część imienia jego prawowitym synem, Harukage Nagao, co było zwyczajem henki (przyznawanie podwładnym postaci z prawdziwego imienia przełożonego) ze względu na jego poświęcenie na koronację cesarza i budowę Pałacu Cesarskiego oraz jego darowiznę do Muromachi bakufu , podczas gdy Tamekage był upoważniony do identyfikowania się jako posiadacz tytułu yakata-go oraz do posiadania shirokasabukuro i mosenkuraoi, co oznaczało, że był na równych prawach z Shugo. (Każdy, kto został sklasyfikowany jako shugodai, był zwykle upoważniony do noszenia karakasabukuro (torby na naoliwiony papierowy parasol) wraz z mosenkuraoi i nurigoshi.)

Po upadku bakufu Muromachi , władcy całego kraju używali tytułów yakata-go do preferencyjnego traktowania daimyo , jak w przypadku Nobunaga Oda , który upoważnił klan Daihoji do posiadania tytułu yakata-go od tego czasu, jak zapisano , nadał tytuł Yoshiujiemu Daihoji w odpowiedzi na prezentację sokoła Nobunadze, chociaż Yoshiuji był podobno tak niegrzeczny, że od tego czasu nazywano go mal-yakata. Następnie, w okresie Edo, kakubetsu gosho (specjalny tytuł gosho) został dopuszczony do klanu Kitsuregawa, który był uważany za potomka rodzin szogunów z Muromachi bakufu, podczas gdy tytuły yakata-go były licencjonowane dla innych, takich jak gosanke (trzy uprzywilejowane gałęzie rodziny Tokugawa) z klanu Owari, klanu Kishu i klanu Mito oraz innych wybitnych shinpanów (krewnych rodziny Tokugawa), a także kyuzoku daimyo (feudalni władcy o statusie przodków shugo z okresu Muromachi), w tym klan Shimazu z klanu Satsuma, klan Satake z klanu Akita i klan Uesugi z klanu Yonezawa.

Kanto-hachi-yakata

Przez Mitsukane Ashikaga, który był Kamakura kubo, tytuły yakata-go zostały przyznane różnym dominującym shugo w regionie Kanto. Wśród posiadaczy yakata-go szczególnie uprzywilejowani byli tzw. Kanto-hachi-yakata, zwana także Kanto-hachike (osiem rodzin regionu Kanto), oznaczająca klan Yuki, klan Oyama, klan Chiba, klan Satake, klan Nasu, Hatta klan (lub klan Oda), klan Utsunomiya i klan Naganuma (lub klan Minagawa), których szczegóły należy odnieść do Kanto-hachi-yakata.