By kimono było idealnie równe i bez fałd gejsze, i nie tylko one, stosują 2 typy ubrania spodniego ... coś ja bielizna:
- biust jest owijany parokrotnie pasem długiej, bawełnianej tkaniny zwanym sarashi.
-
pierwsza część bielizny to hadajuban, który przypomina z wyglądu bluzkę
z krótkim rękawem bez guzików, lewą część zakłada się na prawą
-
druga - nagajuban to przeważnie biała szata przypominająca z wyglądu
kimono, które ozdobione jest jakimś odpowiednim - do sytuacji i miejsca -
wzorem.Tło wzoru dla maiko jest czerwone a dla geiko różowe.
Oprócz
tego przedstawię również inne dodatki równie ważne, dzięki którym można
łatwiej się zorientować czy mamy przed sobą maiko czy geiko.
Kołnierz (eri) jest symbolem określającym rangę starszeństwa wśród gejsz, który jest doszywany jednorazowo przed każdym ozashiki.
- Kołnierze minarai maiko i maiko są czerwone, które w ciągu trwania etapu są zahaftowywane srebrna nicią.
- Natomiast geiko noszą białe kołnierze, jako zmiana jak w nich zaszła po latach nauki i doświadczenia.
- Dodatkiem niezwiązanym bezpośrednio z ubiorem jest - kago,
czyli koszyczek, w którym gejsza nosi wszystkie niezbędne drobiazgi -
takie jak akcesoria do poprawiania makijażu, zapasowe tabi, grzebień do
poprawiania fryzury, małe lusterko, ręczniczki do wycierania rąk,
wachlarz, wizytówki oraz przedmioty używane do zabawiania gości na
przyjęciach i potrzebne do gier.
No a teraz przejdźmy do kimon ^^
Kimona
dla maiko i geiko wymagają podwójnej ilości materiału. Na strój zimowy
trzeba zużyć ok. 30 metrów materiału, dlatego też bywa ciężkie ( może
ważyć ok. 25 kg.) Nauka swobodnego poruszania wymaga wprawy i jest
częścią pracy gejszy. Samo wkładanie kimona jest sztuką i może trwać
nawet ze 2 godziny. By je założyć trzeba najpierw dopasować długość do
wzrostu ( każde kimono ma taką samą długość ), następnie założyć lewą
połę na prawą i zawiązać 12 różnymi tasiemkami. Po czym najtrudniejszą
rzeczą jest ... zawiązanie obi - do tego zadania potrzebni są
garderobiani.
- Kimona minarai maiko i maiko są zasadniczo
podobne do wszystkich tradycyjnych strojów. Symbolem maiko jest noszone
przez nią furisode. Rękawy kimona sięgają poza kolana - podczas przyjęć
nosi się długie kimona, ciągnące się po podłodze. (obi minarai maiko
jest wiązane krócej niż maiko)
- Starsze maiko noszą mniej wzorzyste kimona, z jednym ramieniem pozbawionym ozdób.
- Natomiast młodsze geiko noszą przeważnie gładkie, bez ozdób powyżej obi np komon. Rękawy są tu dużo krótsze.
- Starsze geiko nie noszą już kimon z trenem ciągnącym się po ziemi
Na
oficjalne okazje, debiuty itp. maiko i geiko zakładają czarne kimona z
pięcioma herbami swojego okiya, w którym terminuje. Niezależne jimmae
geiko noszą natomiast swoje rodzinne herby. Na mniej oficjalne okazje
mogą nosić już kolorowe, o skromnych wzorach kimona z herbami.
Na
strój letni przypada yukata, noszona w domu i poza nim. Wiosenne i
jesienne kimona mają podszewki i uszyte są grubszego jedwabiu, natomiast
zimowe są podwójnie poszywane i watowane.
Ja ne
Bardzo fajny wpis. Będę zaglądać częściej.
OdpowiedzUsuń