Ajurweda

Ajurweda – system medycyny indyjskiej rozwinięty w starożytności. Termin ajurweda jest złożeniem słów ajuh (sanskr. āyuh) – „życie” oraz weda, oznacza „wiedzę o życiu” lub „przebieg życia”. Ajurweda zajmuje się zdrowiem fizycznym, psychicznym i duchowym. Jako koncepcja zdrowia i terapii jest uznawana od 1979 przez Światową Organizację Zdrowia. Jest jednym z niewielu systemów medycyny niekonwencjonalnej, wykorzystujących chirurgię.

Najwcześniej znanymi lekarzami byli Ćaraka i Suszruta. Z podręczników medycyny napisanych przez tych dwóch mędrców studenci medycyny ajurwedyjskiej korzystają do dziś.  Ćaraka specjalizował się w medycynie chorób wewnętrznych, Suszruta zaś był chirurgiem i wierzył, że chirurgia jest najlepszym sposobem leczenia, gdyż pozwala uzyskać natychmiastowe rezultaty. Ćarakasanhita oraz Suszrutasanhita, zostały napisane w siódmym wieku p.n.e.

W obrębie ajurwedy opracowano osiem specjalizacji:

•     choroby wewnętrzne,
•     chirurgia ogólna,
•     leczenie chorób głowy i szyi,
•     pediatria,
•     toksykologia,
•     nauka o afrodyzjakach,
•     nauka o odmładzaniu,
•     psychiatria (w tym leczenie chorób wywołanych przez złe duchy)

Według filozofii hinduskiej naszym ciałem sterują trzy siły zwane dosha. Są to:

- vata, która kieruje wzrostem i reguluje aktywność psychiczną

- pitta, kontroluje procesy trawienne, wytwarzanie energii i wyrażanie uczuć

- kapha, odpowiada za budowę ciała i odporność.

Zabiegi stosowane w medycynie ajurwedycznej przywracają utraconą harmonię między tymi trzema siłami, a obok tego również i zdrowie.

Lekarz ajurwedyczny stawia diagnozę przede wszystkim na podstawie pulsu. Ponieważ organy zdrowe wysyłają inne drgania niż te chore, medyk może stwierdzić, czym jest spowodowana choroba i dobrać odpowiednią terapię. Następnie w celu wzmocnienia jej stosuje się odpowiednio dobrane medykamenty. Mogą one przybrać postać tradycyjnych odwarów i naparów, ale bardzo często miesza się je z miodem, mlekiem, masłem lub cukrem. Istotą całej terapii jest tu masaż. Może on przybierać różne formy np. polewanie czoła olejem.  Do celów leczniczych wykorzystuję się tzw. muzykę gandharva. Są to utwory wykonywane na tradycyjnych instrumentach indyjskich.

ja ne