Czterej Smoczy Królowie

Konnichiwa,

Tytuł Czterech Smoczych Królów (chiń. 龍王, Long Wang) przysługiwał czterem wyjątkowym smokom z tradycyjnej mitologii chińskiej. Nazywano ich smoczymi królami, gdyż posiadali absolutną władzę nad innymi smokami i nad morzami, którymi rządzili, przy czym każdy odpowiadał za morze innego kierunku geograficznego. Na wschodzie rządził Ao Guang, na południu Ao Qin, na zachodzie Ao Run, a na północy - Ao Shun. Podobnie jak czterej Tytani-filary, mieszkali na krańcach świata, jednak w odróżnieniu od Tytanów, mieszkali w pałach z kryształów, bronionych przez kraby-generałów i krewetki-żołnierzy. Choć ich prawdziwa forma była smocza, dla kontaktów ze śmiertelnikami często przyjmowali ludzką formę. Rządzili nie tylko nad sztormami i morzem, i życiem w tych morzach, ale także nad chmurami i deszczem, efektywnie będąc bogami wszelkich wód.

Ào Guǎng (敖广), król wschodniego morza, miał być najpotężniejszym z nich i posiadającym największą władzę. W pradawnych czasach miał być wybitnym tyranem, pustoszącym Ziemię za pomocą sztormów, burz i powodzi. Ludzie tak bardzo się go obawiali, że nawet nie składali skarg do Jadeitowego Cesarza. W końcu jednak legendarny bohater Nezha po jednej ze swoich przygód oczyścił się w strumieniu wpadającym do mórz Ao Guanga, co zachwiało stabilnością jego pałacu. Ao Guang zaczął wysyłać nawet swoją rodzinę, by ubiła bohatera, ale wszyscy zginęli w tych starciach. W końcu to Ao Guang ruszył na skargę i w Niebiosach osobiście spotkał Nezhę, który zemścił się za nieprawdziwe oskarżenia, bijąc Ao Guanga tak mocno, że aż obrywał mu łuski, aż do krwi. Przestraszony Ao Guang uciekł do swojego pałacu w postaci węża. Postanowił jednak się zemścić i przyszedł po rodziców Nezhy, próbując ich uwięzić w swoim pałacu, ale znów bohater przybył im na pomoc, błagając o uwolnienie rodziców w zamian za... wszystkie jego wnętrzności. Ao Guang się zgodził, uwolnił rodziców, a organy Nezhy zaniósł Jadeitowemu Cesarzowi, który zwrócił je właścicielowi.

W innych czasach, inny bohater, Da Yu, używał magicznej laski Ruyi Jingu Bang do pomiaru głębokości mórz i utrzymania ich w stabilnej pozycji. Gdy już Da Yu je pomierzył, zostawił tą magiczną laskę, ważącą niesłychanie wiele, a potrafiącą zmieniać swoją długość, w dachu pałacu Ao Guanga. Po latach po laskę tą przybył Sun Wukong. Ao Guang nie chciał jej oddać, ale małpi król go pokonał i zmusił do oddania laski, która aż zabłysnęła na znak, że to małpa jest jej prawowitym właścicielem. Sun Wukong zmusił też smoczego króla do wydania mu licznych innych artefaktów, o których mowa w artykule o małpim królu.

Południowy smok, Ao Qin (敖钦), ma dużo mniej charakterystyczny życiorys, powiązany głównie z ostatnią historią jego starszego brata. Gdy Sun Wukong przybył do Ao Guanga, ten ostatni wezwał Ao Qina na pomoc. Ten jednak tak samo jak Ao Guang nie umiał sobie poradzić z potęgą małpiego króla i musiał mu ulec. Potem, na jego żądania, podarował mu czerwony płaszcz ze złota. Gdy atak na Smoczych Królów uszedł Sun Wukongowi na sucho, Ao Qin osobiście poskarżył się Jadeitowemu Cesarzowi, co zaowocowało w późniejszych problemach, jakie Sun Wukong sprawił. Kiedy indziej, morze pochłonęło jednego ze sług Niebios, za co winę spędzono na jednego z synów Ao Qina. Ten musiał walczyć z siłami Niebios w obronie jego honoru, ostatecznie udowadniając, że to nie jego wina.

Rola zachodniego smoka, Ao Runa (敖闰) jest jeszcze mniej znacząca i ogranicza się praktycznie do podarku, jaki dał Sun Wukongowi na jego żądanie, nie wiemy nawet jaki to podarek. W końcu, czwarty ze smoczych królów, północny Ao Shun (敖顺), znany jest także głównie ze swojego podarku dla Sun Wukonga po porażce w walce z nim. Rola tych dwóch panów może być tak ograniczona głównie ze względu na to, że Chińczycy nie znali żadnego północnego i zachodniego morza, pozostawało one jedynie teoretycznym wytworem ich mitologicznej wyobraźni, tak jak grecki Ocean.

dewa matta