Najstarsze rodzime wierzenia mieszkańców Półwyspu Koreańskiego wiążą
się z szamanizmem. Panuję pogląd, że pojawił się w okresie paleolitu.
Źródła chińskie zawierają informacje o obrzędach, tacach i ucztach
odprawianych przez przodków Koreańczyków (było to plemię Mahan) pod
przewodnictwem czhonguna - mistrza ceremonii - dla oddania czci Niebu.
Koreańskie źródła pisane Samguk sagi (Kroniki Trzech Królestw) i Samguk jusa
(Legendy z okresu Trzech Królestw) - oba pochodzą z okresu Korjo i
przedstawiają przeciwny punkt widzenia - dostarczają informacji o
władcach-szamanach. Mityczny praojciec Tangun, może być uważany za
wielkiego szamana działającego w trzecim tysiącleciu p.n.e. Drugi król
państwa Silla był szamanem, a drugi król państwa Kogurjo - Juri, gdy
zachorował, zwrócił się o pomoc do szamana, co też wskazuję nam rolę
szamana w roli uzdrowiciela.
_______
Przodkowie dzisiejszych
Koreańczyków czcili Niebo jako najwyższe bóstwo,czcili też bóstwa
słońca, księżyca i gwiazd, duchy ziemi thosin
a spośród nich szczególną czcią otaczano bóstwa gór Sansin. Przy
wejściu do osad ludzkich umieszczano specjalny słupy z twarzami
ludzkimi, które miały zabezpieczań przed złem. Uważano, że jeziora i
rzeki zamieszkują duchy wodne (susin).
Bóstwom zbóż i ziemi oddawano cześć składając ofiary na ołtarzach ziemi
i zbiorów. Aby uniknąć kłopotów w życiu codziennym, składano ofiary
wędrującym duchom (kwisin) a
szczególnie duszom nieszczęśliwie zmarłych. Wiele bóstw natury
identyfikowano z postaciami z chińskiego i buddyjskiego panteonu. Oprócz
tego przyjęto też z Chin oddawanie kultu zmarłym (o czym już pisałam). W
specjalnych świątynkach przodków (sadang)
umieszczano drewniane tabliczki z nazwiskiem i imieniem zmarłego. Przy
mogiłach odprawiano kilka razy do roku odpowiednie obrzędy.
___________
Dziś w Korei działają przeważnie szamanki (mudang), ponieważ niewielu jest szamanów. Szczególna pozycje zajmują również ślepi wróżbici - phansa. Zawód szamanki może być dziedziczny, ale zwykle kobieta staję się nią w wyniku "choroby szamańskiej" mubjong, która objawia się specyficznymi snami lub halucynacjami. Szamanka na początku swej kariery (przed inicjacją nerimkut lub kangsinkut) i otrzymaniem swego ducha opiekuńczego (momdzu),
w sposób mistyczny i magiczny wchodzi się w posiadanie najważniejszych
obiektów kultowych, czyli: zakrzywionego miecza - woldo, zwierciadła -
mjngdo i bębna - dzanggo.
Główne obrzędy (kut) mają na celu wypędzenie złych duchów (dzapkwi),
sprowadzenie deszczu, podziękowanie za zbiory, zapewnienie sobie opieki
bóstw. Podczas obrzędów szamanka wpada w trans i przemawia głosem
ducha. Same obrzędy odprawiane są zazwyczaj pod drzewami duchów (tongsin-pawi) lub pod skałami duchów. Ceremonia przebiega według ustalonego porządku przed wiekami.
___________
Koreańscy
wyznawcy szamanizmu wierzą, że wszystkie zjawiska natury ( w tym skały,
drzewa, rzeki itp) posiadają swe duchy, którym nalezy oddawać cześć.
Wierzą również, ze wszechświat składa się z 3 "pięter": podziemnego,
ziemskiego i niebiańskiego. W niebie przebywają bogowie i dobre duchy,
na ziemi - ludzie i inne istoty żyjące, a pod ziemią złe duchy. I tylko
dzięki szamanką można się z nimi komunikować oraz przejścia z jednego
świata do drugiego. Niezliczona jest liczba bóstw czczonych przez same
szamanki. W całej Korei istnieje około 270 tysięcy rodzajów bóstw
szamanistycznych, która można podzielić na 4 główne kategorie: bogów
niebiańskich, ziemskich, ludzkich złe duchy. Stąd też zrodziła się
konieczność odprawienia różnego rodzaju obrzędów w celu zapewnienia
sobie przychylności tych istot. Sam wpływ szamanizmu szczególnie odczuwa
się na wyspie Dzedzu.
ja ne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz