Słownik cesarsko-feudalno-ziemski

Kolejna cześć słownika: a w nim to co ja uwielbiam najbardziej ^^ tzn. 3 w 1. Czemu tak? bo nie lubię przedłużać (wydało się ^^a jak znajdę więcej termonów to uzupełnię ) Więc:

• amabe - rybacy
• ama-shōgun - mniszka-shogun
• ankokuji - świątynia ufundowana na intencję pokoju w kraju
• ashigaru - dosłownie "lekkostopi". Piechota rekrutowana przez dajmio spośród jego chłopów. Najczęściej walczyli bez przyzwoitego opancerzenia, obuwia i uzbrojenia, dopóki nie zdobyli wyposażenia od wroga.
• ason - jeden z tytułów systemie kabane
• atae - jeden z tytułów w systemie kabane
• azana - imię akademickie
• bakufu - shōgunat
• bakuhan - bakufu oraz księstwa feudalne
• (określ.) Bańka pękła - określenie na przegrzanie japońskiej gospodarki.
• be - ugrupowanie zawodowe w państwie Yamatai ->> be > 1.nuhi (konuhi) - niewolnicy; 2.jatsuko (kojatsuko) - niewolnicy
• be-no tami - ugrupowanie zawodowe
• betsuya - oddzielny dom
• bō - znormalizowana działka pod zabudowę
• buke - rody wojowników
• bugyo - pełnomocnik, urzędnik obarczony określoną funkcją administracyjną.
• bungo - język pisany
• bun`ya - wydzielony dom
• chigyō/chigyōchi - ziemia uzyskana w nagrodę, lenno
• chigyō-sei - system nieograniczonej kontroli daimyō nad całym jego terytorium
• chō - znormalizowana działka pod zabudowę
• chokushiden - prywatne ziemie cesarskie
• chokushinden - ziemie nadawane na mocy edyktu cesarskiego
• chōnin - mieszczanie
• chōteki - wrogowie tronu
• chu - lojalność wobec zwierzchnika
• chugu - cesarzowa drugiej rangi
• chunagon - wielki radca dworu średniego stopnia
• daimyō - książę feudalny
• dainagon - wielki radca dworu najwyższego stopnia
• Dainippon-teikoku-kempō - konstytucja Wielkiego Cesarstwa Japonii
• daii - pałac cesarski
• dajōdaijin-zenshi, hōo - tytuły będące połączeniem najwyższych godności świeckich i duchownych
• dogō - arystokracja chłopska
• dosō - właściciele magazynów
• emishi - byli to niezwykle dzielni wojownicy wywodzący się z równiny Kanto. Ich zadaniem było pilnowanie granic państwa i reagowanie na wszelkie działania wrogich sił. Władali doskonale bronią oraz świetnie jeździli na koniach.
• eta - najniższa, odizolowana kasta społeczna
• fudai-daimyō - dziedziczni wasale rodu Tokugawa
• fudai-hikan - wasale rodu Ashikaga
• fudoki - opis obyczajów i ziem
• gaiseki - pokrewieństwo przez matkę
• gekyō - zewnętrzna stolica
• gembun-itchi - jedność mowy i języka pisanego
• gempuku - ceremonia dojrzałości u chłopców
• goin - ziemie oficjalnie należący do ex-cesarzy
• gokajō-no seimon - deklaracja cesarska
• gokamon - rodziny dalszych krewnych rodu Tokugawa
• gokenin - pojęciem tym określano domowników domu shoguna, czyli uprzywilejowaną warstwę samurajów. Razem z hatamoto należeli oni do bezpośrednich wasali shoguna, opłacanych z jego dochodu. Przeciętna liczba gokenin za czasów Tokugawów to ok. 15 tys., a pensja wahała się w granicach 100-u koku rocznie.
• gongen - "przejawiony"
• goningumi - pięcioosobowe zespoły na wsi
• gono - bogaci chłopi feudalnej wsi japońskiej. 
• gosanke - trzy szanowane rodziny, czyli Kii, Mito oraz Owari, spokrewnione z rodziną Tokugawów.
• gosankyō - rody pochodzące od synów shōguna Tokugawa Yoshimune
• goshi - warstwa samurajów-chłopów, która powstała pod koniec epoki Edo. Biedni samurajowie nie mając się jak wyżywić osiadali na wsiach tworząc taką dziwną grupę chłopów-wojowników. Prawnie należeli do klasy panującej, której zresztą teoretycznie nie wolno było trudnić się uprawa roli, handlem etc., faktycznie zaś pracowali na swoich polach, czasem zajmowali się także drobnym kupiectwem, czy lichwą. Przeciwnie do samurajów żyjących wyłącznie z pensji na dworach panów, mieli oni stabilną sytuacje materialną, jednak nie cieszyli się prestiżem wśród innych samurajów.
• goshuinsen - statki handlowe shōguna
• go-tairō - pięciu starszych / rada regencyjna
• gōzoku - arystokracja osiadła na prowincji
• Haito-rei - Edykt z dnia 28 marca 1876 roku roku zakazujący samurajom japońskim noszenia broni, tzw. daisho rodowego.
• hakase - tytuł naukowy / doktor
• han - jednostka autonomiczna pod władzą daimyō
• handen-sei - system nadziału ziem
• hanseki-hōkan - zwrot rejestrów
• hatamato - bezpośredni wasale
• hinin - "nieludzie", najuboższe warstwy ludności miejskiej
• hira-yoriai - wasale, których nie obowiązywał system sankin-kōtai
• hitogaeshi-no hō - prawo o odsyłaniu ludzi (na wieś)
• hōken - feudalizm
• hokuhembō - północny rejon stolicy
• honchi - posiadana już ziemia
• honke - strażnik praworządności
• horen - palankin cesarski
• hōroku - pensja wypłacana wasalom/ zasiłek w zamian za usługi
• hyakushō - chłopi
• hyakushō-ikki - bunty chłopskie
• idashiguruma - wystawianie rękawa z powozu
• idashiuchigi - wielowarstwowy strój
• iden- ziemia uzyskiwana w związku z rangą
• ihō - świadczenia związane z rangą
• imina - imiona zakazane
• In-no cho - urząd do spraw ex-cesarzy
• inkio finko-kajo - ustanawia regule obowiązkowego zrzekania się przez cesarza-cesarzowa tronu na rzecz małoletniego następcy, i odchodzenia do klasztoru. Gdy cesarz został mnichem otrzymując tytuł rządzącego regenta.
• inakabitaru - "schłopiały"
• insei - rządy cesarzy, którzy abdykowali
• Japan Noh Association - Stowarzyszenie teatru Noh
• jigai fudō uta-awase (pol. „konkurs poetycki między epokami”), wyimaginowane konkursy organizowane między poetami żyjącymi w różnych czasach.
• jimoku - nominacje
• jitō - komisarze majątków ziemskich
• jitōdai - zastępca jitō
• jitō-eshiki - uprawnienia jitō
• jō - ulica
• jōchi-rei - nakaz dotyczący księstw feudalnych
• jōdai - kasztelan zamku
• jōka-nachi - miasta powstające wokół zamku
• jun-seshō - pełniący funkcję regenta
• junsei - posiedzenia cesarza i rządu
• kabane - tytuły dziedziczone poszczególnym rodom >omi -dworzanie; >maruji -wojownicy; >kuni-no mijatsuko -zarządcy prowincji ; >tomo-no mijatsuko - zarządcy tomoke - dworskich urzędów ->łącznie było ich 9
• kacho - patriarcha
• kaimamiru - podglądanie przez plot
• kaisho - pawilony dla przyjęć dworskich
• kanrei - namiestnik shōguna
• kanshofu - karty praw do ziem
• kanuchibe - kowale
• kataribe - opowiadacze
• kariya - pożyczony dom
• kawaraban - wiadomości bieżące odbijane z deski lub glinianej tablicy
• kawaramono - najniższa w hierarchii społecznej warstwa mieszkańców Kyōto
• kaya - chatka
• ke - dom, rod
• keishi - urzędnicy
• kenchi - spisy ziemi, zwłaszcza gruntów uprawnych, dla celów podatkowych
• kerai - wasal
• kibe - drwale
• kicho - paradny powóz
• kikō - pamiętniki z podróży
• Kinai - Heian-kyō i pięć okolicznych prowincji: Yamashiro, Yamato, Izunami, Kawachi i Settsu
• kito-no kata - żona, która zazwyczaj wywodziła się z rodziny o tej samej pozycji społecznej, co rodzina męża i która zajmowała miejsce przed wszystkimi pozostałymi małżonkami - w tym systemie nie można jej było usunąć i zastąpić nałożnicą
• kizoku - arystokracja stołeczna
• kō - podporządkowanie się głowie rodziny
• kōden - ziemie nadawane za specjalne zasługi dla kraju
• kōgo - język mówiony
• kōgō - cesarzowa pierwszej rangi cesarskiej
• kōhaku-maku - rodzaj dekoracyjnego panelu z tkaniny używanego w Japonii przy różnych okazjach, takich jak ceremonie parzenia herbaty na świeżym powietrzu.
• kōji - mała ulica
• koburi - nakrycie głowy
• kokki - kronika państwa 
• koku - prowincja
• kokugaryō/kokuryō - ziemia publiczna
• kokugunrisei - system prowincji, powiatów i osiedli
• kokusui-hōzan - zachowanie tożsamości narodowej
• kokushu - gospodarz prowincji
• konden - nowizny, nowo zagospodarowane ziemie
• konden-eisei-shizai-no hō - dekret o prawie wieczystego posiadania nowizn
• kōri - powiat
• kōshitsu-tempan - prawa dotyczące Domu Cesarskiego
• kōtai-yoriai - wasale, których dotyczył obowiązek sankin-kōtai
• kobō - tutuł równoznaczny z tytułem shōguna
• kubenden - podział ziemi uprawnej
• kuge - najwyżsi urzędnicy dworscy
• Kuge-shohatto - (Kodeks arystokracji) Jest to dokument ogłoszony w 1615r przez Tokugawów. Ograniczał on swobodę cesarza i arystokracji dworskiej. Zakazywał on opuszczać im Kioto, a w mieście mieli się ograniczać do pałacu i własnych rezydencji oraz łączących je tras.
• kugyō - dostojnik z trzech najwyższych rang lub radca cesarski czwartej rangi
• kumigashru - naczelnicy pięcioosobowych grup goningumi
• kuni - prowincja
• kuni-no kami - gubernator
• kuni-no miyatsuko - jeden z tytułów systemu kabane
• kini-no suke - wicegubernator
• kun-tien - "równe pola"
• Kurōdodokoro - Sekretariat Cesarski
• kurōdodokoro-no bettō - dyrektorzy Sekretariatu
• kurōdo-no kami - prywatny sekretarz cesarza
• kuruma-arasoi - kłótnie miedzy orszakami
• kuramachi - składy
• kyō - stolica
• kyuden - zapłata w ziemi
• machi - kwartał, dzielnica, małe miasto
• machi-bugō - merowie poszczególnych miast
• machidoshiyori - rada miejska
• machigumi - zespoły kwartałów, administracja miejska
• machisu - społeczność miejska
• machi-yakko - miejskie oddziały samoobrony
• mappō - upadek prawa
• matsurigoto - rządzenie
• mi-agamono - posag cesarza
• mijake - ziemie uprawne przeznaczone dla cesarza
• mikotomori - dekrety cesarskie
• mikosiro i miegata - własność cesarza (ziemie)
• Minamoto - ród arystokratyczny. Protoplastą rodu był cesarz Seiwa.
• minasiro - ziemie należące do rodziny cesarskiej
• minken-undō - ruch na rzecz praw narodu
• miuchi - ogólnie znaczy bliskie osoby, ale tu: wasale
• mika-no yo-no goshosoku - oficjalna aprobata małżeństwa
• mikayomochi - "ciastka 3 nocy"
• mikudai - deputowany gubernator
• mita - ugory
• mitsugi - zdobycze z polowań i rybołówstwa oraz z wyrobów rzemieślniczych
• miyako - stolica
• mogi - ceremonia dojrzałości u dziewczyn
• mon - herb
• monto-no otona - naczelnik gminy kō
• muko - adoptowany zięć
• mura - wieś
• muraji - jeden tytułów z systemu kabane
• myobu - dama średniej rangi
• myōshu-shiki - nadanie ziemi na własność
• nagon - radca cesarski
• naidaijin - wielki minister środka
• nairan - sekretarz stanu
• nairan-no senji - dekret uprawniający do wglądu w prywatne archiwa cesarskie
• naishinnō - najwyższy tytuł księżniczek krwi
• naishi-no kami - przełożona dam dworu
• namban - "południowi barbarzyńcy" - Europejczycy
• nambanku-chō - dwór północny i południowy
• nanushi - naczelnik wsi
• nyōgo - cesarska dama dworu
• nushi - niewolnicy
• ōji - duża ulica
• ohaguro - czernienie zębów
• okudoshiyori - urzędnik-ochmistrz zamku Edo
• okurina/shigou - imiona pośmiertne
• Onna daigaku - inaczej Wielka nauka dla kobiet. Podręcznik wychowania dla kobiet wydany w 1716 roku, którego autorstwo przypisuje się Kaibarze Shingenowi lub jego małżonce Token. Zasadniczo jest to streszczenie myśli zawartych w Onna shibo. Oparte na konfucjanizmie podejście do roli kobiety nakazujące jej skromność, pracowitość, przede wszystkim jednak absolutne posłuszeństwo wobec mężczyzn ze swojej rodziny.
• onnade - pismo kobiece
• Onna shisho - inaczej Cztery księgi kobiety. Wydany w 1656 roku podręcznik dla kobiet składający się z chińskich tekstów mówiących o etyce i dobrym wychowaniu. Opisany model z dominującą rola mężczyzny, przedstawianego jako pierwiastek niebiański, nad kobietą - pierwiastkiem ziemskim, opierał się na ideologii konfucjańskiej.
• osamedono - magazyny
• oshidashi - wysuwanie rękawa zza zasłony
• otokoe - sylwetki mężczyzn
• otokomoji - pismo męskie
• ōmetsuke - funkcjonariusze kontrolujący daimyō
• ōmi - jeden z tytułów systemu kabane
• renshō - konsygnatariusz
• ri - osiedle
• ritsuryō-kokka - państwo oparte na ustalonych normach prawnych
• rōju - rada starszych, radca
• rusui-toshiyori - urzędnik zastępujący shōguna na zamku Edo
• ryōke/ryōshu - wielki posiadacz ziemski
• sadaijin - minister lewej strony
• saku-shiki - nadanie ziemi w użytkowanie
• sakyō - lewa strona stolicy
• sakyō-shiki - Urząd Municypalnych
• saihoden - skarbiec zachodni
• sangi - doradca cesarski
• sankan - trzy rody kanrei
• sankin-kōtai - obowiązek regularnego przebywania na dworze w Edo, dotyczący daimyō
• sato - osiedle
• sato dairi - pałac wiejski
• satoosa - sołtys
• sei-i-taishōgn - wielki hetman podbijający barbarzyńców
• sekkanke - ród regentów i kanclerzy
• sekkan-seiji - rządy regentów i kanclerzy
• semmyō - dekrety cesarskie
• sengoku-daimyō - terytorialni władcy feudalni
• senji - edykty cesarskie
• sensō - akcesja cesarza
• sessō - regent
• shichidō - siedem traktów
• shiden - ziemie nadawane arystokracji jako wyróżnienie
• shigaku - prywatne akademie
• shiki - prawa do ziemi
• shikiden - ziemia uzyskiwana w związku z nominacją
• shikken - tytuł regenta
• shimban - gwardia pałacowa shōguna
• shimbun - gazeta
• shimbunshi-jōrei - prawo ograniczające wolność prasy
• shinnō - najwyższy tytuł książąt krwi
• sho, shoen - dobra lenne
• shōen - posiadłości ziemski wyłączone z puli państwowej
• shōen-shiki - system praw posiadania ziem shōen
• shōgun - tytuł naczelnego wodza / hetman
• shokunin - ludzie parający się zawodem np. kupcy
• shugo-daimyō - właściciele wielkich obszarów, dysponujący siłą militarną
• shukai-jōrei - prawo o zgromadzeniach
• shukubu - miejsce noclegu, zajazd
• sō - podatek płacony w ziarnie
• sobuyōnin - urzędnicy pałacowi shōguna
• sōjitō - zwierzchnik jitō
• (hasło) sonnō-jōi - "czcić cesarza, wypędzić barbarzyńców"
• sōryō - dziedzic schedy rodzinnej
• sōryōsei - system dziedziczenia w głównej linii
• sōshaban - urząd ceremoniału dworu shōguna
• soshi - zapiski osobiste
• sukume - jeden z tytułów w systemie kabane
• tabe - specjalni robotnicy rolni
• tadokoro - obszary ziem należące do starszyzny rodowej
• taikō - tytuł ex-kanclerzy
• taikun - inna nazwa shōguna
• taisi - regent
• tanabe - rolnicy uprawiający pola ryżowe
• tandai - namiestnik
• taya - inny dom
• teiki-ichi - regularne jarmarki
• tennō - cesarz
• tenryō - ziemie należące do shōguna
• temo-ki - kronika cesarzy
• tōkan - rezydent generalny w Korei
• tohoden - skarbiec wschodni
• tomo - ugrupowanie zawodowe
• tomo-no miyatsuko - jeden z tytułów w systemie kabane
• tonseisha - osoby, które wyrzekły się życia świeckiego
• ton`ya/toiya - hurtownicy
• toshiyori - dosł. starzec / tu: wiejska rada starszych
• tozuma-saimyō - feudałowie, którzy dopiero po zwycięstwie rodu Tokugawa uznali jego władzę
• Uka-ya-buki-ezu-no-mi-kami - ojciec pierwszego cesarza
• ubuya - chaty porodowe
• udaijin - minister prawej strony
• udaishō - głównodowodzący prawego oddziału straży cesarskiej
• uji - ród
• ujibito - szeregowy członek rodu
• uji-no chōja - naczelnik rodu
• uji-no kami - naczelnik rodu
• ujiko - grupa krewnych, rodzina wywodząca się od jednego przodka.
• ukyō - prawa część stolicy
• ukyō-hokuhembō - rejon północny prawej części stolicy
• ukyoku-dantai - organizacje prawicowe
• Ukyōshiki - Urząd Municypalny prawej strony stolicy
• umaya - zajazd z końmi rozstawnymi
• uneme - kobiety do różnych posług na dworze
• urabe - wróżbici
• wakō - piraci
• waruki hito - "źle urodzeni"
• yakusa-no kabane - osiem dziedzicznych tytułów 
• Yanashiro-no fudoki - opis obyczajów i ziem prowincji Yanashiro
• yō - podatek w produktach lokalnych
• yoki hito - osoba pochodzenia szlacheckiego, dobrze urodzona. Pojęcie to zawiera też w sobie wrażliwość uczuciową i artystyczną.
• yoriai - doradcy shōguna
• yuka - platforma lub pawilon wznoszony latem nad brzegiem rzeki
• yukaku - dzielnice kurtyzan
• za - stowarzyszenie branżowe
• zaibatsu - kręgi przemysłu i wielkiej finansjery
• zaichō-kanjin - urzędnicy osiedli w miejscu pełnienia urzędu
• zuryō - gubernatorzy prowincjonalni