 |
| Chiyogiku i Hatsugiku |
Atami jest jednym z najsławniejszych kurortów uzdrowiskowych w Japonii.
Miasto jest położone we wschodniej części prefektury Shizuoka na
półwyspie Izu. Nazwa miasta oznacza dosłownie "gorące morze", gdyż
znajdują się tu znane od VIII w. gorące źródła i jest jednym z
najczęściej odwiedzanych uzdrowisk w Japonii. Miasto należy również do
Parku Narodowego Fudżi - Hakone - Izu. W dawnych czasach było ulubionym
miejscem odpoczynku dla podróżnych a kobiety tam zatrudniane zapewniały
różnorodne rozrywki.
Gejsze z Atami nie tańczą publicznie, solo czy w duecie.
Specjalizują się w grupowych tańcach ludowych o współczesnej
choreografii. Sala do nauki jest znacznie mniejsza od sali koncertowej a
lekcje prowadzone są indywidualnie. I choć wszystkie gejsze potrafią
tańczyć, to niewiele z nich posiada wykształcenie muzyczne. Nauczyciele
przychodzą do miejscowego teatru raz w miesiącu na 5 dni a lekcje trwają
po 30 min.
Praca gejsz jest organizowana trochę inaczej niż u
koleżanek w większych miastach (podobnie jak w Yamagacie). W kenbanie
(Atami Geigi Kenban) znajduje się spis wszystkich płacących podatki
gejsz ( a jest ich dużo więcej niż w innych prowincjonalnych hanamachi -
ok 10 %). Urzędnicy szczegółowo opracowują rozkład zajęć i grupowych
występów. Nie jest on jednak tak jak Kyoto ośrodkiem pośredniczącym
miedzy klientami a okiya, ponieważ posiada on mało pracowników w stosunku
do przybywających każdego miesiąca klientów - zdarzają się bankiety dla
400 osób na ok 70 gejsz zatrudnianych na jednym ozashiki. To też by
temu zaradzić hotele i restauracje przejęły zasadniczą funkcje kenbanu
(prowadzonego przez kobiety). Nie ma tu tez rezerwacji na konkretna
gejsze, ponieważ turyści z reguły nie maja żadnego pojęcia o gejszach. A
za tym idzie to, że same gejsze również nie wiedza kogo będą zabawiać.
Dodatkowo prowadzone są odrębne rejestry dla tych o wieloletnim stażu i
dla pracujących niecały rok. Można znaleźć miedzy nimi byłe hostessy i
kelnerki.
By zostać gejsza przez 3 m-ce uczęszcza się na grupowe
lekcje tańca, a po tym czasie można dopiero pojawić się na ozashiki. Nie
obowiązuje tu misedashi. Po prostu gejsze nie przyjęły tej ceremonii do
siebie.
Jeśli chodzi o zarobki gejsze nie są opłacane
indywidualnie. Poza oficjalna oplata, dostają drugie tyle w napiwkach. W
porównaniu z gejszami z miast nie ma tu możliwości w znalezieniu
własnego danna, bo rzadko się zdarza widzieć tego samego klienta 2 razy w
roku. Klientami gejsz są m.in. urzędnicy niższego szczebla, robotnicy
itp. Gejsze pracujące w kurortach maja swoją nazwę czyli onsen
geisha. Ich koleżanki posiadają różne zdanie na ich temat.
Przez cały rok odbywają się różnego rodzaju imprezy m.in.
Yumemachi-odori Hana-no-Mai (albo w wielkim skrócie Hana Odori), który
odbywa się w każdy weekend o 11.00. Festiwal odbywa się na deskach tutejszego teatru.
Inna imprezą jest Atami Odori, który odbywa się natomiast 28 i 29 kwietnia (weekand) w miejscowym Atami Geiko Kenban Kaburen-jo.
Geisha Matsuchiyo (1965)
Geiko, które pracują czy pracowały można wymienić m.in: Hiroki 宏紀 (od 2018), Ichiyo lub Kazuyo 一代 (od 2017), Konatsu 小夏 (od 2016), Kotochiyo 琴千代 (od 2016) i Emichiyo (również od 2016)
Atami Odori
(ostatnie zdjęcie) Od lewej do prawej;
Miho, Kintaro, Kohaku, Satomi, Matsuchiyo, Kyouma, Chizuho i Hotaru
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz