Na samym wstępie zaznaczę, że w buddyzmie Dalekiego Wschodu kalendarz świąteczny nie jest tak obfity, a w wielu uroczystościach tradycja buddyjska łączy się po prostu z lokalnymi obyczajami.
Do najważniejszych zaliczymy (wg. tradycji):
- therawada - święto Wesak obchodzony w dzień kwietniowo-majowej pełni księżyca. Celebruję się wówczas najważniejsze wydarzenia z życia Buddy tj. narodziny, przebudzenie i parinirwanę.
Podczas niego dochodzi do rytuału wajsiakhapuja, który symbolizuję moment namaszczenia Buddy po narodzinach.
Wierni podczas obchodów polewają posążek pachnąca wodą lub herbata.. Sam posążek umieszczony jest wewnątrz misy napełniona wyżej wymienionymi cieczami.
Do innych wydarzeń należy też dzień pierwszego kazania Buddy i pory deszczowej. Obchodzony w okresie od maja do czerwca. W tym też czasie dochodzi też do tymczasowych święceń nowicjuszy a osoby świeckie przestrzegają nakazów religijnych.
Odpowiednie praktyki odbywają się przez cały rok podczas pełni i nowiu Księżyca a w okresie ważniejszych świat przysparzają one najwięcej zasług.
- mahajana - święto Wesak odbywa się 8 kwietnia.
W tybecie oprócz najważniejszych wydarzeń Buddy celebruję się rocznice narodzin i śmierci założycieli zakonów, świętych i lokalnych protektorów. Szczególne znaczenie ma tu święto obchodzone w Monlam Chenmo, ustanowione w 1409 r. przez Tsongkhapę. Otóż przez 15 dni (pierwszego miesiąca roku tybetańskiego) świętuje się tam cudowne wydarzenia, których sprawca był Budda w Śrawasti.
ja ne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz