Ryoge-no kan.

... to urzędy pozakodeksowe, które mimo że nie trwały długo, działały tak długo jak to było możliwe. Temat, o którym wspomnę, działał w okresach Heian-Nara i aby było przejrzyście wymienię je w punktach oprócz pierwszego, kodeksowego i głównego urzędu dla całego rządu.

1. Dajokan-najwyższy organ administracyjny, rozrastał się w miarę autorytetu cesarskiego. W tym czasie powstawały nowe urzędy, które dopuszczały do udziału w rządzeniu coraz większe ilości kuge. Wśród nich warto wspomnieć sangi-doradców cesarskich i naidaijina-wielkiego ministra środka. Doradcy cesarscy rekrutowali się spośród trzeciej rango dworskiej a nominacje na to stanowisko zaczęło się po promulgowaniu kodeksu Taiho (w okresie Konin liczbę doradców ustalono do ośmiu). Późniejszym okresie dopuszczaniu do narad zostali hisangi (czwarta ranga), co otwierało im drogę wejścia do kręgu kuge.

2. Naidaijin - to urząd pominięty w kodeksach istniejący przed kodeksem Taiho.
W 669 r. owy tytuł nadano dla Kamatari, ale potem znikł w zapomnienie na długi czas. Przywrócono go w 989 r. dla Fujiwary Michitaki.

3. Kampaku - był on najważniejszym pozakodeksowym urzędem cywilnym. Stworzono go dla Mototsune.

4. Sessho - podobnie jak wyżej, jednakże nadawany był tylko książętom krwi. Sam urząd nabrał innego wymiaru za czasów Yoshifusy, gdzie był uzupełnieniem kampaku jako jeden z ryoge-kan.

5. Kageyushi-no cho - Urząd Audytorski, który odgrywał dużą role w świecie finansów. Powstał na samym początku okresu Heian i trwał do jego schyłku. Głównym obszarem działania były prowincje i urzędy chihokan. Zgodnie z ustaleniami, każdy urzędnik chihokan zobowiązany był przed ukończeniem kadencji wyczyścić wszystkie sprawy i przekazać swojemu następcy urząd wolny od wszelkich zobowiązań. Jednak bardzo często dochodziło do konfliktów, dlatego tez powołano do życia Urzad Audytorski. Kageyushi sprawowali pieczę nad dokumentami oficjalnymi i wprowadzeniu nowo mianowanych urzędników do swych powinności. Oprócz tego mieli oni szerokie uprawnienia i byli postrachem urzędników, dopóki sami nie łamali przepisów.

6. Kurododokoro - Sekretariat cesarski. Powstał w 810 r. z inicjatywy cesarza Sagi, który nie mógł mieć pełnego zaufania do swych dworzan, gdyż ci byli zbyt liczni. W tym celu cesarz powierzył funkcje prywatnych sekretarzy. W krótkim czasie powstał z tego urząd, który nabrał dużego znaczenia. Do kompetencji należało zajmowanie się prywatnymi dokumentami i finansami cesarskimi, a także formułowanie i przekazywanie dekretów.
Sekretarze byli zatem oficjalnymi pośrednikami między władcą a Dajokanem. Wybierano ich spośród kuge a dyrektorzy (kurododokoro-no betto), pełnili równoczesne urzędy wielkich ministrów (sa-, u-naidaijin).

7. Kebiishi-no cho - Urząd Policyjny także powstał za panowania cesarza Sagi, pełnił funkcje gwardii cesarskiej. Początkowo utrzymywali ład i porządek publiczny, lecz z czasem zakres obowiązków się rozrósł. Funkcjonariusze (kebiishi) ścigali, prowadzili śledźctwa oraz sadzili i karali przestępców. Czasem współpracowali oni z lokalnym obszarem w porozumieniu z tsuibushi i oryoshi (lokalnymi funkcjonariuszami).

8. Na zakończenie dodam jeszcze dwa urzędy: jito i shugo, które pojawiły się w ostatnich latach okresu Heian, które nabrały ogromnej wagi w następnych epokach. Omawiać ich nie będę, gdyż swoim charakterem wyraźnie różniły się od tych ryoge-no kan.

Powstanie dotychczas omówionych urzędów było wynikiem dwóch podstawowych czynników: chęci zalegalizowania nie zamieszczonych w kodeksach rodzimych inklinacji oraz prób ratowania cywilnej administracji. Obie tendencje wiązały sie ściśle z arytokratycznym charakterem państwa i obie znikły z chwila przejścia władzy w ręce klasy wojowników.

ja ne