Mit o księżycu i chłopcu

Konbawa,

Dawno nie pisałam, to dziś tak na szybko.
To dziś przedstawiam mit z legend Jakutów.

Był sobie pewien chłopiec, sierota. Gdy szedł z wiadrami po wodę na niebie pojawił się Księżyc.

Chłopiec stanął i zapłakał: 

"Udręczenie moje! Mój trud nie ma końca!". 

W pewnym momencie spojrzał na Księżyc i powiedział: 

"Abym zamiast tego stał się duchem Słońca i Księżyca!". 

Wtem Księżyc wraz ze Słońcem zeszli z nieba i zaczęli wyrywać sobie nawzajem dziecko. Przestraszony chłopiec skrył się wraz z wiadrami w wiklinie. Księżyc wyrwał wiklinę i wraz z chłopcem zabrał do nieba. Od tej pory chłopiec mieszka na Księżycu, opierając się jedną nogą o wiklinę. Nadal też ugina się pod ciężarem nosidła. 

ja ne