Tatsuko Takaoka (高 岡 た つ 子) urodziła się w Narze w 1896 roku i została sprzedana do świata kwiatów i wierzb przez swojego ojca, do herbaciarni Tsujii-rō (辻 井 楼) w Sōemon -chō (宗 右衛門 町) dzielnica gejszy w Osace. Jednak kiedy jej trygramy zostały odczytane przez wróżbitę, nie okazały się pomyślne, a właścicielka Tsujii-rō, która była byłą gejszą o imieniu O-Fuku (お 福) z pobliskiej herbaciarni Tomita-ya, zorganizowano wymianę. W ten sposób Maiko Chiyoha (千代) została przeniesiona do Tomita-ya (富田 屋) wkrótce po jej przybyciu do Osaki. To był dopiero początek bardzo burzliwej kariery gejszy dla dziewczyny, która później została Gejszą Teruha (照 葉, imię Teruha, co oznacza "błyszczący liść".) w dzielnicy gejszy Shinbashi w Tokyo. Była także imouto słynnej Yachiyo I.
W wieku około 16 lat, zakochała się i miała złamane serce przez co próbował popełnić samobójstwo poprzez odcięcie małego palca u jednej z rąk. Po tym przylgnął do niej przydomek dziewięcio-palczastej gejszy. Wyzdrowiała po próbie samobójczej oraz złamanym serca i w wieku 23 lat wyszła za mąż za maklera, a następnie przeniosła się z nim do Nowego Jorku. Małżeństwo szybko się rozpadło i wróciła do Japonii aby ponownie wejść w społeczność gejsz. Miała ogromne problemy z uzyskaniem licencji, od kiedy rozpowszechniano plotki, że Teruha nie ma żadnego talentu. Najprawdopodobniej była to kara ze strony swoich rówieśniczek za to, że wyszła za mąż i przeniosła się do USA. Teruha powróciła do Nowego Jorku na kilka lat aby szlifować swój talent taneczny.
Po kilku latach podjęła drugą próbę aby ponownie stać się gejszą. Po przyjeździe do Japonii pobierała również lekcje tańca od innej gejszy pracującej w innej dzielnicy Tokio. Pozostała aktywna jako gejsza, na tyle ile w tym czasie mogła. Szybko ponownie weszła w stan małżeński, a jej wybrankiem stał się profesor medycyny. Postanowiła żyć jak zwykła gospodyni domowa, jednak drugie małżeństwo również nie odniosło sukcesu.
Po drugim nieudanym małżeństwie nie mogła już wrócić do pracy jako gejsza, więc imała się prac od aktorki, przez kelnerkę do modelki.
Ostatecznie Teruha zwróciła się do religii i wieku 39 lat poświęciła swój żywot Buddzie. Została mniszką w świątyni Gio-ji mieszczącej się w Sagano, starej części Kioto. Zmarła w 1995 r.
maiko Chiyoha 1910, Osaka
Teruha, 1912, Tokyo
1918, Tokyo
1920, Nowy Rok, Tokyo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz