Tradycyjne japońskie kapelusze

Dziś coś o kapeluszach. Mamy różne rodzaje i materiały z których są zrobione. 

A oto niektóre z nich:

Ajirogasa (網代笠) - Wiklinowe kasa wykonane z ogolonego bambusa lub drewna.

Amigasa (編み笠) - Lekki kapelusz pleciony ze słomy, wikliny lub bambusa. Ma kształt stożka zakrywającego całą twarz. Specjalny otworek z przodu kapelusza umożliwia widzenie. Stosowany podczas matsuri oraz w niektórych japońskich tańcach ludowych..

Araragi Hinokigasa - to kapelusz z kory cyprysowej wykonany w regionie Araragi w Nagiso-machi w hrabstwie Kiso, Prefekturze Nagano. Początki tego rzemiosła sięgają wczesnego okresu Edo, kiedy cyprysowe kapelusze cieszyły się dużym zainteresowaniem. W tamtych czasach podróżnicy podróżujący tam iż powrotem wzdłuż Kiso-Kaido Road lubili czapki z kory cyprysowej Kiso, które były lekkie, trwałe, ładne i pachnące świeżością. Czapki mogą służyć zarówno do ochrony przed słońcem, jak i deszczem. Kiedy kapelusz z kory cyprysowej zamoknie, wchłania wodę i puchnie, co powoduje, że oczka są bliższe i wodoodporne. Po wyschnięciu oczka ponownie się zwężają i stają się przewiewne. Ta odporna na wilgoć, odporna na mole i wytrzymała czapka była niezbędnym elementem podczas długiej podróży. W dzisiejszych czasach czapki z kory cyprysowej Araragi są popularne jako ozdoba wnętrz.

Fukāmigasa (深編み笠)/ Kamuso - kasa z głębokiej wikliny. Stosowany przez mnichów 

Kasa - Wielkie stożkowate kapelusze noszone przez samurajów, które niemal całkowicie zakrywały ich twarz. Pozwalały samurajom na poruszanie się pomiędzy ludźmi, kupowanie, będąc niepoznanym. 

Jingasa (陣笠) - rodzaj kasa powszechnie noszony przez samurajów i ashigaru (pieszych żołnierzy). Klasa samurajów w feudalnej Japonii, podobnie jak ich słudzy i żołnierze, używali kilku rodzajów jingasa wykonanych z żelaza, miedzi, drewna, papieru, bambusa lub skóry. Jingasa prawie zawsze miał na sobie herby.

Roningasa (浪人笠) - typowa stożkowa amigasa z płaskim wierzchołkiem, często noszona przez rōninów .

Sandogasa (三度笠) - bambusowa kasa do podróżowania o szerokim, płaskim kształcie, który zapewnia ochronę przed słońcem i deszczem. Ulubiony przez sando hikyaku, kurierów, którzy regularnie podróżowali między Edo a Kyoto.

W przeciwieństwie do większości innych kapeluszy, które mają trójkątny kształt piramidy, sando-gasa ma cienki płaski kształt, który jest zaokrąglony ku górze i, patrząc od góry, wygląda bardziej jak gruba pozioma linia. Kapelusz jest wystarczająco szeroki, aby zakryć ramiona osoby i może wystarczająco chronić przed deszczem, jeśli deszcz nie jest zbyt silny. Jest również bardzo lekki i często był używany przez podróżujących kupców, którzy chcieli uniknąć nadwagi poza swoimi towarami.

Wewnątrz czapka wyposażona jest w okrągły cokół zwany atamadai, dzięki czemu kapelusz dość dobrze dopasowuje się do głowy.

Sugegasa (菅笠) - wiklinowa kasa zrobiona z turzycy.

Takuhatsugasa (托鉢笠) - kasa buddyjskiego żebraka; pleciona ze słomy ryżowej kasa, noszona przez żebrzących mnichów buddyjskich i ma kształt miski lub grzyba. W przeciwieństwie do azjatyckiego stożkowego kapelusza, nie dochodzi do punktu, ani nie unosi się wysoko na głowie jak podróżny kapelusz samuraja, zamiast tego zakrywa górną połowę do dwóch trzecich twarzy, maskując tożsamość mnicha i pozwalając mu podróżować bez rozpraszania się podczas podróży.

Torioigasa (鳥追笠) - złożona kasa, słynna z okazji Festiwalu Tańca Awa .

Yagyūgasa (柳生笠) - herb rodzinny klanu Yagyū, a nie prawdziwy rodzaj kasa .