Baidicheng

Baidicheng, czyli Miasto Białego Cesarza, znajduje się przy wejściu do wąwozu Qutang, na północ od rzeki Jangcy. Mini miasto znajduje się na szczycie wzgórza Baidi i ma wiele świątyń i bram. Znajduje się w granicach hrabstwa Fengjie, Chongqing. Baidicheng jest z trzech stron otoczony wodą, a z lewej strony górami. Stojąc wśród wspaniałych i stromych gór i wód, Baidicheng jest niezwykle piękny z imponującymi obrazami. Na szczyt góry Baidicheng Top prowadzi prawie 1000 stopni. Stamtąd widać majestatyczną Bramę Kui (zachodni kraniec wąwozu Qutang) i rzekę Caoting wijącą się z góry Baidicheng do rzeki Jangcy.

Miasto Białego Cesarza

Baidicheng jest również znany jako Świątynia Baidi. Został zbudowany za czasów zachodniej dynastii Han i przeszedł naprawę za czasów dynastii Ming i Qing. Świątynia Mingliang, główny budynek świątyni Baidicheng, została zbudowana w 12 roku panowania cesarza Jiajing (1533). Wewnątrz znajdują się posągi Liubei, Zhu Geliang, Guanyu i Zhangfei (sławnych osób z okresu Trzech Królestw).

Podczas Okresu Trzech Królestw Liubei został pokonany i wycofał się do Baidicheng. Zawstydzony spotkaniem ze swoimi podwładnymi, zbudował Pałac Yong An (Wieczny Pokój) w Baidicheng i wkrótce potem zmarł tam z powodu smutku i depresji. Przed śmiercią powierzył swój reżim i syna premierowi Zhu Geliangowi. Historycznie nazywano go „sierociniec powierzony Liubei”. Wewnątrz świątyni Baidicheng znajdują się kolorowe posągi, które żywo odtwarzają to wydarzenie. W Świątyni Wuhou czczone są trzy pokolenia rodziny Zhu Geliang. Legenda głosi, że Zhu Geliang oglądał gwiazdy nocą w pawilonie Duanxing.

Po obu stronach świątyni Mingliang i świątyni Wuhou znajdują się tablice wszystkich dynastii. W świątyni Baidicheng znajdują się sale wystawowe z pokazami zabytków historycznych i kulturowych z okresu neolitu, a także słynnymi obrazami i wierszami mistrzów tamtej epoki. Przykładami są słynne miecze z brązu w kształcie liścia wierzby z okresu Bashu we wschodniej dynastii Zhou, wiszące trumny z czasów dynastii Han i dynastii Jin, 73 inskrypcje wierszy i obrazów od czasów dynastii Sui i Tang. Znajduje się tu również ceramika, drzewo kasy, inne starożytne relikwie oraz ponad 100 kaligrafii i obrazów napisanych lub narysowanych przez dawnych mistrzów.

Znani poeci, tacy jak Libai, Dufu, Bai Juyi, Liu Yuxi, Sushi, Huang Tingjian, Fan Chengda, Liuyong, wszyscy wspięli się na Baidi Cheng i podróżowali po Bramie Kui, pozostawiając wiele wierszy opisujących te malownicze miejsca. Wśród wierszy najbardziej imponującym i popularnym jest „Wyjazd z Baidicheng o świcie” napisany przez Libai – „Pożegnanie miasta, gdy poranne chmury wiszą nisko. Długa podróż przez kaniony, którą odbyłam w ciągu zaledwie jednego dnia. Słychać było krzyki małp na obu brzegach przez całą drogę. Podczas gdy łódź przepływała przez góry szybko z rzędu. Dlatego Baidicheng jest również znane jako „Miasto Poematu”.