Oharae no kotoba

Oharae no kotoba (大祓詞) to Norito ( modlitwa Shinto ), która jest używana w nabożeństwach Shinto. Jest również nazywany Nakatomi no harae kotoba (w skrócie Nakatomi no harae) lub nakatomi saimon.

Pierwotnie było to norito, które było śpiewane w Oharae, które odbywało się ostatniego dnia czerwca i grudnia w celu oczyszczenia grzechów i nieczystości. (Tutaj grzechy odnoszą się do tych uważanych za „grzechy” w koncepcji Shinto i niekoniecznie są przestępstwami.)

Jest również nazywany Nakatomi harae, ponieważ klan Nakatomi odczytał słowa oczyszczenia cesarzowi przy Bramie Suzakumon w Kyoto. Na czerwcową i grudniową ceremonię odmawiano różne modlitwy, ale przetrwała tylko ta, która odbyła się w czerwcu.

W Norito w Księdze 8 Engishiki jest opisany jako 'Minazuki-no-tsugomori-no-oharae' ( oharae 30 czerwca ) z dopiskiem „Wykonaj tę procedurę w oharae w grudniu”. Używana dzisiaj oharae no kotoba opiera się na norito w „Minazuki-no-tsugomori-no-oharae”.

Jeśli chodzi o jego pochodzenie, Kamo no Mabuchi twierdził, że można go wywodzić z czasów cesarza Tenchi i cesarza Tenmu, podczas gdy Norinaga Motori stwierdził, że była to era cesarza Monmu . Obaj twierdzili, że oryginalny tekst istniał przed określoną erą.

Początkowo słowa wielkiego oczyszczenia były recytowane dla zgromadzonych na wielkie oczyszczenie, ale rytuał ten zamienił się w słowa przedstawione bóstwom. W średniowieczu Shinto połączone z Onmyodo (wróżeniem Yin-Yang) i ezoterycznymi naukami buddyjskimi i wierzono, że wypowiadając te słowa, można uzyskać zasługi podobne do tych, które można uzyskać z zaklęcia yin-yang lub buddyjskich pism świętych. Ponadto, z przekonania, że ​​im częściej te słowa były recytowane, tym więcej zasług można było otrzymać, rytuał ten przedstawiano poprzez recytowanie rytualnych słów tysiące, a nawet dziesięć tysięcy razy. 

Aby ułatwić intonowanie modlitwy, stworzono „Saiyo no nakatomi no harae” (podstawowe słowa rytuałów oczyszczenia Nakatomi) i „Saijo no nakatomi no harae” (najwspanialsze słowa Rytuału Oczyszczenia Nakatomi). Słowa te były szczególnie czczone przez uczonych buddyjskich Shinto i konfucjańskich Shinto oraz komentarze oharae takie jak „Nakatomi harae kunge” i „Nakatomi harae fusuiso”.

Dziś słowo oczyszczenia jest intonowane przez odwiedzających sanktuaria w oharae . Jest on również śpiewany codziennie przed ołtarzem w świątyniach należących do Jinja-Honcho (Stowarzyszenia Świątyń Shinto). Oprócz Jinja-Honcho, różne wyznania Shinto i niektóre nowe szkoły religijne Sekty Shinto używają oharae no kotoba. Jednak treść została zmieniona w stosunku do opisu w Engishiki , więc różni się w zależności od sekty.

-----------------

Oharae no kotoba można podzielić na dwie części, pierwszą i drugą, w zależności od zawartości.

• Pierwsza część zaczyna się od tekstu nakazującego rodzinie cesarskiej i wszystkim urzędnikom uczestniczącym w rytuale uważne wysłuchanie norito. Są to pozostałości po tym, że oryginalne słowa oczyszczenia miały być intonowane dla uczestników. Dlatego ta część jest pominięta w dzisiejszych słowach oczyszczenia Jinja-Honcho. Następnie mitologia japońska została opowiedziana z podboju Ashihara no nakatsukuni(inne słowo określające kraj lub położenie Japonii) na tensonkorin (zejście na ziemię wnuka bogini słońca) i rządy przez wnuka. Następnie grzechy popełnione przez mieszkańców tego kraju są wymienione jako „amatsu-tsumi” (grzechy niebiańskie) i „kunitsu tsumi” (grzechy inne niż amatsu-tsumi). I opisuje, jak oczyścić takie grzechy, kiedy są popełniane. Ponieważ wiele z tych grzechów nie pasuje do dzisiejszej koncepcji „grzechu”, a niektóre mogą być uważane za dyskryminujące, słowa oczyszczenia Jinja-Honcho przytaczają tylko „amatsu-tsumi i kunitsu-tsumi”, nie wymieniając nazw grzechów.

• W drugiej części oharae no kotoba opisano, jak wygaszane są grzechy i nieczystości. Proces wygaśnięcia grzechów i nieczystości opisywany jest różnymi metaforami, a następnie jak te grzechy zostały wymazane przez czterech haraedo no kami (bogów Wielkiego Oczyszczenia).