Segaki

Segaki to tytuł mszy buddyjskiej. Lub nazywa się Segaki-e. Ponieważ może być odczytywane jako karmienie głodnych duchów w kun-doku (metoda tłumaczenia słowo w słowo z chińskiego na japoński), oznacza obrzędy karmienia żywych istot, które wpadły w Gaki-do (świat głodnych duchów). szczególnie po ich śmierci wśród Bonpu (nieoświeconych osób) w światach Rokudo rinne (Odrodzenie w Sześciu Światach) i odprawieniu mszy za ich duchy.

Buddyjska msza odbywa się zwykle 15 lipca (stary kalendarz księżycowy) jako święto Urabonu (Święto Zmarłych lub Buddyjskie Święto Zaduszne, około 15 lipca lub sierpnia, w zależności od lokalnych zwyczajów). 

W przypadku święta Obon (Święto Zmarłych lub Buddyjski Dzień Zaduszny) w Japonii, uważa się, że duch każdego przodka zwany Oshorai-sama powraca do buddyjskiego ołtarza w każdym domu raz w roku, aby ludzie składali Bonku (ofiary) w okresie Obon. Jednocześnie istnieje zwyczaj umieszczania segakidana (stojak do noszenia zmarłych), gakidana (półka do trzymania zmarłego) czy Shoryoma (transport dla duchów zmarłego) dla głodnych duchów, które wędrują po tym świecie jako muen botoke (osoba, która zmarła, nie pozostawiając nikogo do opieki nad swoim (jej) grobem).

Jednak Jodo Shinshu (Sekta Buddyzmu Prawdziwej Czystej Krainy) nie posiada Segaki-e.

W sekcie Soto jest powszechnie nazywany Urabon-e Segaki, ale tytuł „Segaki-e” zmieniono na „Sejiki-e”, ponieważ nie powinno się rozróżniać między ludźmi, którzy karmią i tych, którzy są nakarmieni.

Ponadto Segaki odbywa się zwykle w okresie Urabona, ale zasadniczo nie powinno odbywać się tylko w określonym czasie (czyli Urabon). Mówi się, że jest to powszechnie błędne, ponieważ legendy o czcigodnych kapłanach Mokuren i Anan (Ananda) były podobne (jak poniżej).

Początek 

Mówi się, że Segeki z Mokuren pochodzi z „Sutry Urabon-e-kyo”.

Zgodnie z tą sutrą, kiedy czcigodny kapłan Mokuren, który był jednym z Judai deshi (Dziesięciu Głównych Uczniów historycznego Buddy, Siakjamuniego) i nazywany szczytem boskiej mocy, szukał miejsca pobytu swojej zmarłej matki, stała się skórą. i kości w Gaki-do i przechodził przez piekło. 

Mokuren próbował nakarmić matkę swoją boską mocą, ale nie mogła ani jeść, ani pić, ponieważ spaliło się nie tylko jedzenie, ale także woda. Mokuren zapytał Shakę (Sakyamuni), jak ją ulżyć.

Potem Shaka powiedział do niego: Twoja matka jest bardzo winna. Nie zrobiła przysługi innym i była tak samolubna, że wpadła w Gaki-do. oraz  Przygotuj coś specjalnego i wyrecytuj sutrę 15 lipca po tym, jak wielu księży zakończy 90-dniowe ascetyczne treningi w porze deszczowej i módl się za nią z serca.

Gdy tylko Mokuren to zrobił, natychmiast matka Mokurena została uwolniona od cierpienia głodu. Jest to uważane za pochodzenie Urabona (jednak ma to wpływ na to, że ta sutra jest fałszywą sutrą stworzoną później w Chinach).

Z drugiej strony, Segaki z Anan pochodzi z Sutry Kubatsu Enku Darani-kyo (Dharani dla Gaszenia Płonących Ust Prety). Kiedy czcigodny kapłan Anan, który był jednym z judai deshi i został nazwany najwyższą zdolnością Tamona (słyszenie wielu sutr i zachowanie dobrego zachowania), praktykował medytację w spokojnym miejscu, pojawił się głodny duch o imieniu Enku. Był brzydkim, głodnym duchem, który padł w cień i zapalił się z ust cienkim gardłem, rozczochranymi włosami i błyszczącymi oczami.

Głodny duch powiedział do Anana: Umrzesz po trzech dniach i odrodzisz się jako brzydki, głodny duch, taki jak ja. Anan był tym zaskoczony i poprosił ducha, aby unikał takich kłopotów.

Było tam napisane: Jeżeli nakarmisz wszystkie cierpiące żywe istoty w Gaki-do i odprawisz mszę za 3 skarby buddyzmu: Buddę, sutry i kapłaństwo, zyskasz nowe życie, a my również uciekniemy od cierpienia. Jednak Anan nie miał na to wystarczającej ilości pieniędzy, więc poprosił Buddę Siakjamuniego o pomoc.

Następnie Budda Siakjamuni powiedział: Istnieje tajemne zaklęcie Kanzeon Bosatsu (Bogini Miłosierdzia). Jeśli podasz jedzenie na talerzu i wykonasz Kaji (zaklęcie) recytując Kajionjiki Dharani (dosłownie zaklęcie na jedzenie i picie), jedzenie stanie się niezmierzoną ilością pożywienia dla wszystkich głodnych duchów, aby poczuły się wystarczająco pełne i niezmierzone. cierpienia zostaną złagodzone, a dzięki temu dobremu uczynkowi będziesz mógł żyć dłużej i otrzymać świadectwo buddyzmu.

Gdy tylko Anan to zrobił, natychmiast mógł brać nowe życie i poczuł ulgę. Mówi się, że to jest pochodzenie Segaki.

Mówi się, że te dwie legendy były pomieszane i wiele świątyń przybyło, aby trzymać Segaki w okresie Urabonu.