Tsuya

Tsuya to rytuał odprawiany przez całą noc poprzedzającą dzień pogrzebu. Mogą być rytuałem shintoistycznym, katolickim, a także buddyjskim.

Buddyjskie Tsuya

Buddyjskie tsuya mają modlić się za dusze zmarłych, aby pokojowo opuściły ten świat.

Powszechnie uważa się, że pochodzenie tsuya wywodzi się z opowieści, że po śmierci Buddy uczniowie Buddy czytali jego nauki przez całą noc w żalu, chroniąc jego ciało, chociaż istnieje inny pogląd, że pochodzi ona z pogrzebu Ameno Wakahiko, który jest przedstawiony w Kojiki, zapis spraw starożytnych. Inny pogląd głosi, że wywodzi się ze starożytnego zwyczaju umieszczania zmarłych w trumnie i czekania przez kilka dni, aby upewnić się, że osoba naprawdę umarła. Tsuya tradycyjnie odbywały się przez całą noc, ale w dzisiejszych czasach zwykle skraca się je do połowy tsuya, które odbywa się od około szóstej do dziewiątej, otwarte dla wszystkich żałobników i tylko raz, gdy ksiądz czyta pismo buddyjskie. Po pół-tsuya istnieje zwyczaj, że członkowie rodziny na zmianę przebywają ze zmarłymi aż do pogrzebu następnego dnia.

W związku z tym, zamiast kogoś, kto musi czuwać, aby upewnić się, że świece i kadzidełka się nie wypalą, lepiej powiedzieć, że nie mają czasu, aby się wypalić. W ostatnich czasach prawdą jest, że niektórzy moshu (gospodarze pogrzebu) czują się niezadowoleni z powodu braku snu na pogrzebie, ale jest to tak naprawdę przykład błędnego ustalenia priorytetów. Obecnie istnieje tendencja do zmniejszania obciążenia rodziny, na przykład poprzez stosowanie kadzideł na komary, które wytrzymują całą noc, zamiast kadzideł założonych.

Tsuya odbywa się po umieszczeniu ciała w trumnie i ustawieniu ołtarza . Tsuya są obecnie często przeprowadzane w świątyni lub sali pogrzebowej, więc po umieszczeniu ciała w trumnie w domu lub w domu pogrzebowym (sosaijo), trumna jest przewożona do miejsca, w którym odbędzie się tsuya i umieszczana przy ołtarzu .

Shinto tsuya 

Tsuya nazywa się festiwalem Tsuya-sai.

Katolickie Tsuya

W cerkwi odbywa się nabożeństwo żałobne za zmarłych zwane panikhida, które ma swoje językowe korzenie w greckim słowie oznaczającym modlitwę przez całą noc. Ponieważ pochodzenie tych słów jest podobne, Kościół Prawosławny w Japonii nie unika nazywania panikhida tsuya.

W zachodnim chrześcijaństwie taka służba nazywana jest służbą Zenya-shiki lub Tsuya-shiki.

Różnice regionalne

Istnieją regiony, w których nie wykonuje się tsuya, na przykład w niektórych częściach prefektury Akita. W Akita City powszechne jest organizowanie tsuya i pogrzebu po kremacji . Są regiony, takie jak niektóre części Hokkaido, gdzie członkowie spoza rodziny często uczęszczają tylko na tsuya, a nie na pogrzeb, ponieważ z powodu pracy trudniej jest uczestniczyć w pogrzebach. Z drugiej strony, w innych regionach, na przykład w niektórych częściach północno-wschodniej Japonii, pogrzeb jest bardziej powszechny dla wszystkich żałobników, a w tsuya biorą udział tylko członkowie rodziny.