Dwadzieścia jeden żądań to słynny postulat z 1915 roku, którym Japonia pragnęła umocnić swoją pozycję w Chinach. Po przyłączeniu się do aliantów podczas I wojny światowej, Japonia zajęła niemiecki obszar w Chinach leżącą w prowincji Shandong.
Następnie w 1915 roku przedstawiła chińskiemu prezydentowi Yüan Shih-kai 21 żądań obejmujących: przekazania wszystkich niemieckich posiadłości w Shandongu Japonii, zgodę na dalsze rozszerzenie działalności Japonii w Mandżurii i Mongolii, które praktycznie miały się stać koloniami Japonii, zgodę Chin na nowe koncesje dla Japonii oraz praktyczną zgodę na status kraju wasalnego poprzez oddanie Japonii wpływu na decyzje ekonomiczne, polityczne i militarne.
Prezydent Yuan Shih-kai podpisał traktat, co spotkało się z protestami w Chinach. Jednakże był on podstawą do znacznego rozszerzenia wpływów Japonii w Azji. Chiny oprotestowały traktat na powojennej konferencji w Wersalu, jednak stanowisko mocarstw zachodnich nie było absolutnie jednoznaczne. Dopiero konferencja waszyngtońska w latach 1921-1922 przyniosła postanowienie wycofania się Japończyków z Shendongu, co też zostało zrealizowane.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz