Khu Bua to stanowisko archeologiczne 12 km na południowy wschód od miasta Ratchaburi w Tajlandii. Pochodzi z kultury Dvaravati z VI wieku i było jednym z głównych miast tego królestwa.
W mniej więcej prostokątnym miejscu o wymiarach około 800 x 2000 m, otoczonym ziemnym murem i fosą, znaleziono 44 stanowiska archeologiczne wewnątrz i na zewnątrz muru, z fundamentami Wat Khlong Suwannakhiri jako największymi i najlepiej zachowanymi.
Wykopaliska prowadzono w latach 1957, 1960 i 1961. Znaleziska - ceramiczne figurki, koła prawa i kamienne tablice - są obecnie eksponowane w Muzeum Narodowymw Ratchaburi i Bangkoku, a także w małym muzeum obok Wat Khlong.
Cechy architektoniczne i artystyczne pochodzą z indyjskiej dynastii Gupta, która promowała buddyzm w regionie po tym, jak został on po raz pierwszy wprowadzony za panowania Ashoki. stwierdzono, że buddyzm kwitł w Tajlandii od ponad 1000 lat, z ponad 60 śladami starożytnych miejsc, a większość z nich to miejsca kultu związane z buddyzmem, zarówno w kulcie therawady, jak i mahajany. Przy przedmiotach wydobytych na terenie miasta Khu Bua Rzeźba ze stiuku i gliny Służy do ozdabiania budynków, takich jak wizerunki Buddy, Bodhisattwy, aniołów czy szlachetnych ludzi itp. Znajduje się również. Narzędzia Różne akcesoria, które odzwierciedlają zaawansowany rozwój technologiczny tamtych czasów. Można założyć, że miasto Khu Bua prosperowało w okresie Dvaravati, około 11-16 wieków buddyjskich, a większość znalezionych artefaktów jest obecnie przechowywana w Muzeum Narodowym Ratchaburi. Na stanowisku archeologicznym Khu Bua odkryto stiukowy wizerunek kobiety-muzyczki. Odzwierciedlają kulturę tamtych dni
Stanowisko zostało zarejestrowany jako miejsce historyczne w 1962 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz