Tahanang Pilipino

Coconut Palace, czyli Kokosowy Pałac lub jak brzmi inna jego nazwa Tahanang Pilipino jest nie lada gratką dla wielbicieli architektury. Ten niezwykle okazały budynek swą nazwę zawdzięcza materiałom, z których został wybudowany – drewna pochodzącego z drzewa kokosowego.

Kolumny pałacu są odwróconymi kokosowymi pniami, a dach wykonano z gontów kokosowych. Podłogi to także drewno kokosowe, a dywany i tapety zostały pozyskane z jego włóknistej części. Żyrandol, który znajduje się w środku pałacu został wykonany ze 101 łupin kokosa, a stół z 40 000 jego części! Specjaliści od architektury twierdzą, że 70% materiałów użytych do wzniesienia Kokosowego Pałacu stanowi właśnie kokos. Dla mieszkańców Manili nie ma nic dziwnego w wykorzystaniu kokosa jako materiału budowlanego ponieważ nazywają go drzewem życia i uważają, że można wykorzystać jego potencjał na wiele sposobów.

Na drugim piętrze pałacu znajdują się rezydencje, z której każda nosi nazwę innego regionu na Filipinach. Znaleźć można w nich elementy rzemiosła charakterystyczne dla danego obszaru Filipin. Zanim jednak stał się rezydencją rządową, pałac służył jako miejsce do wyprawiania przyjęć weselnych. Do dyspozycji gości oddanych zostało 7 apartamentów:

• Pokój Zamboanga

• Pokój Pampanga – ukazuje sztukę i rzeźby związane z górą Pinatubo, czyli aktywnym wulkanem na Filipinach

• Pokój Marawi – swoim wystrojem prezentuje obszar związany z drugą co do wielkości wyspą Filipin – Mindanao

• Pokój Bicol – ulubiony pokój pomysłodawczyni kokosowego pałacu Imeldy Marcos

• Pokój Górskiej Prowincji – zawierają wiele artefaktów plemiennych należących do regionu administracyjnego Cordillera

• Pokój Iloilo

• Pangasinan – czyli pokój nawiązujący swoim wystrojem do filipińskiej prowincji Pangasinan,a tym samym ulubiony pokój byłego filipińskiego polityka Fernanda Marcosa

Kokosowy Pałac powstał w 1978 roku na zamówienie pierwszej damy Imeldy Marcos, która chciała aby stał się rezydencją papieską na czas wizyty papieża Jana Pawła II w 1981 roku. Jednak Papież znany ze swej skromności odmówił pobytu w tym miejscu ponieważ uznał, że jest zbyt bogate i wyniosłe jak na ubóstwo panujące na Filipinach, a pieniądze przeznaczone na jego budowę można było wykorzystać na poprawę bytu miejscowej ludności. Koszt budowy Kokosowego Pałacu to 37 milionów peso (około 10 milionów dolarów). Część kosztów pokryły wpływy z tak zwanych opłat kokosowych, które nałożono na plantatorów kokosów – stąd też niezadowolenie miejscowej ludności. W 2011 roku kokosowy pałac został oficjalnie biurem i rezydencją wiceprezydenta Filipin.

Kokosowy Pałac można było zobaczyć w piątym sezonie serialu „Niesamowity wyścig”, w którym to służył jako pit stop dla rywalizujących w wyścigu drużyn. Ponadto pałac ten stał się głównym miejscem do realizacji serialu telewizyjnego ABS-CBN „Tanging Yaman” popularnego wśród Filipińczyków.

Pałac został wybudowany podczas panowania reżimu prezydenta Ferdynanda Marcosa, który zyskał rozgłos również z innego powodu. Otóż prezydent rządzący Filipinami w latach 1965-1986 wraz ze swoją małżonką Imeldą Marcos oskarżany jest o kradzież co najmniej 10 miliardów dolarów. Za tą nielegalnie zgromadzoną gotówkę para kupiła sobie kilka innych pałacowych domów w USA i na Filipinach. Dodatkowo ponad 100 obrazów autorstwa światowej sławy artystów (Van Gogh, Rembrandt, Rafael i Michelangelo), złote naszyjniki, diamenty i srebrne zastawy stołowe. Jednym słowem wszystko co drogocenne i co nie traci na wartości. Pierwsza dama oprócz swojego szalonego pomysłu z wybudowaniem pałacu znana była również z wielkiego zamiłowania do butów. Jej kolekcja liczyła co najmniej tysiąc par, a obecnie jest prezentowana w Marikina Shoe Museum w Manili.