Nie czuć trwogi przed deszczem.
Nie czuć trwogi przed wiatrem.
Mieć silne ciało, któremu nie straszny śnieg ni letni skwar.
Nie być chciwym i nigdy nie wpadać w gniew.
Na twarzy zawsze nosić cichy uśmiech.
żyć czterema miskami brązowego ryżu, miso i odrobiną warzyw dziennie.
W każdej sytuacji, nie myśląc o sobie, troszczyć się o innych.
Patrzeć, słuchać, rozumieć i nie zapominać.
Mieszkać w chatce krytej strzechą, w cieniu polnej brzozy.
Gdy na wschodzie zachoruje dziecko, zaopiekować się nim.
Gdy na zachodzie zmęczona matka dźwiga worek ryżu na plecach, wyjść jej z pomocą.
Gdy na południu ktoś umiera, uspokoić go, że nie ma się czego bać.
Gdy na północy kłócą się i sądzą, kazać im przestać, bo to nie ma sensu.
W czasie suszy zraszać ziemię łzami.
W zimne lato chodzić niespokojnie.
Nie być przez nikogo chwalonym a wręcz przeciwnie,
przez wszystkich wokół od pomyleńców być wyzywanym,
lecz nie przejmować się tym -
- takim kimś pragnę zostać.
Cześć Bodhisattwie Nieskończonej Praktyki
Cześć Bodhisatwie Czystego Postępowania
Cześć Buddzie Obfitego Bogactwa
Cześć Sutrze Lotosu
Cześć Buddzie Śiakjamuniemu
Cześć Bodhisattwie Nieskazitelnej Praktyki
Cześć Bodhisattwie Niezachwianej Praktyki
tekst Miyazawa Kenji
Przekład z języka japońskiego: Łukasz Szpunar
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz