Wat Phou

Pierwsze inskrypcje przedstawiające sanktuarium na miejscu świątyni pojawiły się na przełomie V i VI wieku n.e.

Wat Phou to pozostałość po hinduizmie i niegdyś rozległym Imperium Khmerów, dwóch siłach kulturowych, które niegdyś trzymały kontynentalną Azję Południowo-Wschodnią we wspólnym uścisku. Wat Phou wzniesiono u podnóża góry Phu Kao w X wieku n.e. na cześć hinduskiego boga Śiwy. Na przełomie XII i XIII wieku rozbudowano świątynię. Po wypędzeniu Khmerów z Laosu świątynia została opuszczona i zamieniła się w ruiny. Schody z frędzlami frangipani łączą siedem tarasów Wat Phou, wyznaczając linię z zachodu na wschód od rzeki Mekong do góry. Wspinając się, znajdziemy ruiny pałacu z misternie rzeźbionymi galeriami, a zanim dotrzemy do głównego sanktuarium, będziemy podziwiać wspaniałe widoki na okolicę.

W 2001 roku ruiny zostały wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako „Wat Phou oraz pokrewne dawne osadnictwo krajobrazu kulturowego Champassak”