Onsen Hotel K to duży hotel i onsen w Japonii. Ten hotel z lat 40. XX wieku wznosi się wysoko nad rzeką. Stoi wysoko, wznosząc się na skalistym klifie. Ten wyłaniający się betonowy budynek ma nieco przygnębiający i ponury wygląd. Nie pasuje to do malowniczej rzeki i otaczających ją zalesionych zboczy.
Żadna podróż do Japonii nie byłaby kompletna bez wycieczki do zrujnowanego onsenu.
Gorące źródła zostały po raz pierwszy wykorzystane na tym obszarze w epoce Meiji. Woda źródlana jest tu bogata w zasady. Wody uzdrowiskowe podobno przynoszą ulgę osobom cierpiącym na reumatyzm. Liczne hotele, w tym Onsen Hotel K, powstały w krótkim odstępie czasu w celu wykorzystania tego zasobu naturalnego. Hotele skupiają się na stromych zboczach po obu stronach krętej rzeki przepływającej przez dolinę poniżej. W okresie świetności miasto odwiedzało co roku ponad 3 miliony turystów, którzy zapełniali różne kurorty (i właściciele hoteli wypchani kieszeniami!).
Aż nadszedł ten dzień...
Wreszcie pękła bańka gospodarcza. Być może częściowo winne były ciasno zatłoczone i groteskowe hotele w betonowych monolitach. Prawdopodobnie ich wulgarny wygląd niewątpliwie zniweczył piękno tej niegdyś malowniczej okolicy. W latach 90. zmieniły się wzorce turystyki, a liczba odwiedzających zaczęła spadać. Na domiar złego lokalny przemysł finansowy upadł, a banki zostały zamknięte. To niegdyś popularne miasto z gorącymi źródłami szybko podupadało. Wiele hoteli i kurortów zaczęto zamykać, ponieważ nie były w stanie opłacić rachunków i opłacić personelu, ponieważ coraz więcej pokoi pozostawało pustych.
Jedną z ofiar był właśnie Onsen Hotel K, który zamknął swoje podwoje pod koniec lat 90. Ta nieatrakcyjna wizualnie potworność wydaje się być jednym ze starszych hoteli. Łatwo zrozumieć, dlaczego była to jedna z firm, które poniosły porażkę, ze względu na jej przestarzały, ponury wygląd. Hotel ten nie był jedynym, który popadł w ruinę, są też inni, którzy dołączyli na przestrzeni lat.
Istnieje wiele tradycyjnych japońskich pokoi. Zatęchłe i wilgotne maty tatami skrywają zgniłe deski podłogowe, zdradliwe pod nogami i podatne na zawalenie. Obok stołów kotatsu i futonów znajdują się tradycyjne japońskie krzesła (zaisu). Główną atrakcją jest tutaj duża łaźnia. Wokół niego na podłodze leżały porozrzucane umywalki. Niegdyś wspaniałe, duże szklane okno ma teraz wiele rozbitych szyb. Na zewnątrz znajduje się duży basen, obecnie porośnięty roślinnością.
Legenda związana z tym miejscem mówi o Rzecznym Chłopcu.
W łaźni znajduje się ciekawa maskotka; kawatarō (chłopiec rzeki). River-Boy to japoński demon folklorystyczny (yōkai). Rzeka-Chłopiec jest często przedstawiany jako ziemnowodna, zielona i oślizgła istota przypominająca człowieka. Dłonie i stopy tego stworzenia są stopami błoniastymi, a na grzbiecie ma skorupę przypominającą żółwia. Ten demon wielkości dziecka żyje w rzekach i stawach. W zagłębieniu przypominającym talerz na jego głowie znajduje się woda, uważana za siłę życiową demona. Jeśli ta woda zostanie rozlana, osłabi się lub może nawet umrzeć.
To mitologiczne stworzenie było z pewnością złośliwe. Legendy mówią, że miał on zakaz zwabiania ludzi do wody lub wciągania ich na siłę. Rzeczny chłopiec ucztował wówczas na organach swoich świeżo utopionych ofiar. Ta alegoria bez wątpienia była dobrą przestrogą, aby trzymać dzieci z dala od dróg wodnych. Dzieci trzymały się z daleka od rzek w obawie, że Chłopiec Rzeczny zaciągnie je na śmierć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz