Wuzhen to pierwsze miejsce na naszej liście miast podobnych do Wenecji. Wystarczy oddalić się nieco od nowoczesnego Szanghaju, by przenieść się w zupełnie inny świat. Historia tego niewielkiego (około 60 000 mieszkańców) miasteczka sięga 2 tysięcy lat. W Wuzhen można podziwiać prawdziwą, starochińską architekturę, a klimat temu miejscu nadają oprócz licznych wodnych kanałów również domki z ciemnego drewna, brukowane ulice, mosty i łodzie – nie bez powodu Wuzhen nazywane jest „chińską Wenecją”.
Wuzhen to niewielkie przepiękne miasteczko wodne, które znajduje się na północy prowincji Zhejiang. Leży w trójkącie stworzonym przez miasta Hangzhou, Suzhou i Szanghaj.
Dawniej w Wuzhen było aż 150 mostów, do dziś przetrwały tylko 72, jednak zadziwiają one swoją różnorodnością – wśród nich są mosty kamienne, drewniane, proste, łukowate, zadaszone lub ze specjalnie wydzielonym miejscem na odpoczynek. Nad tzw. Zatoką Uczciwości i Bogactwa znajduje się most, który według mieszkańców ma niesamowitą moc – jeśli idzie się jego lewą stroną to oczekuje się w życiu mądrości, a jeśli idzie się jego prawą stroną to oczekuje się bogactwa.
Rzeka przecina Wuzhen na cztery odcinki, które miejscowi nazywają odpowiednio Dongzha, Nanzha, Xizha i Beizha. Ponieważ Nanzha i Beizha są mniej rozwinięte, turyści często wolą odwiedzić Dongzha i Xizha. Dongzha zachowała podstawowy oryginalny układ, podczas gdy Xizha zostało zrekonstruowane, tak aby odtworzyć starożytny wygląd miasta wodnego.
Dla wielbicieli lokalnych smaków miasto oferuje liczne nastrojowe knajpki, sklepy z lokalnymi produktami, herbaciarnie, a także destylarnię wina ryżowego, w której skosztować można trunku o nazwie sanbai. Chińska Wenecja szczególnie pięknie prezentuje się nocą, kiedy to latarnie i czerwone lampiony rozświetlają liczne wąskie uliczki i mosty.
Koniecznie odwiedzić należy muzea. Muzeum Ludowych Zwyczajów, gdzie możemy zapoznać się ze zwyczajami zwiazanymi z dawnym chińskim weselm, muzeum 100 Łóżek (Jeden z eksponatów tego muzeum nazywany jest Łóżkiem 1000 dni, ponieważ właśnie tyle czasu zajęło jego wykonanie – łóżko ma długość 217 cm i szerokość 366 cm – to w sam raz, aby pomieścić na nim spragnionych odpoczynku po „weneckich” spacerach.) i muzeum Krępowania Stóp. W starożytnych Chinach, aby uczynić kobietę bardziej atrakcyjną krępowano jej stopy, tak aby uczynić je piękniejszymi i aby przypominały kwiat lotosu. Młode dziewczęta musiały związać stopy szmatami. Stopy takie nazywane były „złotymi lotosami”. W rezultacie ich stopy uległy zniekształceniu, czasem nawet nie mogły ich mocno utrzymać. Krępowanie stóp było praktykowane najpierw przez kobiety z wyższych sfer, a potem tradycja ta została również przejęta przez inne kobiety. Na nas jednak największe wrażenie zrobiło muzeum łóżek, gdzie można podziwiać przepięknie zdobione chińskie meble.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz