gejsza z Obamy
W tym materiale przenosimy się do Fukui, w którym gejsze mają/miały swoje okręgi kwiatowe przyczyniając się do rozszerzania kultury tradycyjnej wartości.
Kochani, wybaczcie mi jeśli informacje będę powtarzane mniej lub bardziej.
- Fukui 福井 - nie mam żadnych informacji, iż gejsze jeszcze tu występują. Podejrzewam, iż już nie.
Jedyna gejsza, która obiła mi się w czeluściach Internetów nazywała się Kanako.
- Kolejna, o której już jest więcej informacji jest: Obama
Obama dosłownie oznacza „małą plażę”, gdyż przytulony jest wybrzeża Morza Japońskiego. Bliskość miasta portowego Obamy do morza miała duży wpływ na wymianę handlową między Koreą a Chinami, z ówczesną stolicą Kyoto. Dziś starożytne centrum handlu w Obamie odzwierciedla bliskie więzi ze starą stolicą, a zaułki wciąż przypominają niektóre z dawnych dróg Kyoto, wzdłuż których ciągną się drewniane budynki o konstrukcji kratowej.
W okresie Edo, Obama był tętniącym życiem portem zawinięcia statków z Kitamae, a jego dzielnica czerwonych latarni rozkwitała.
W połowie okresu Edo, obszar ten podupadł, gdy statki z Kitamae zmieniły swoje trasy żeglugowe, ale dzielnice czerwonych latarni odżyły w późniejszym okresie.
W okresie Meiji, liczba statków z Kitamae przypływających i odpływających ponownie wzrosła, a Obama stał się tętniącym życiem miejscem.
W okresie Showa, gospodarka poprawiła się dzięki obfitym połowom serioli i makreli w Zatoce Wakasa, a Sancho-machi również ożywiło się.
W 2008 roku, Obama Nishigumi został uznany przez rząd federalny za Ważną Grupę Budynków Tradycyjnych i chociaż ślady miejskiego krajobrazu przetrwały do dziś, jedynie restauracja Harima nadal działa, gdy reszta padła.
Historia Sanchomachi
Sanchomachi (三丁町) jest historyczną dzielnicą chaya (herbaciarni), którą droga ta tętniła życiem, oferując przystanki na odpoczynek, tradycyjne japońskie sklepiki ze słodyczami i herbaciarnie, w których gejsze korzystały z usług.
W 1601 roku, rok po bitwie pod Sekigaharą, Kyogoku Takatsugu, pierwszy władca domeny Obamy, rozpoczął budowę zamku Obamy i podzielił Obamę na trzy dystrykty: Wschodni, Środkowy i Zachodni.
Nazwa Sanchomachi pochodzi od ulicy o długości około 330 metrów, która niegdyś obejmowała trzy miasta: Yanagimachi, Ryōshimachi i Teramachi.
Wschodnia część Dystryktu Zachodniego została rozwinięta jako dystrykt kupiecki, a zachodnia jako dystrykt herbaciarni. Do dziś pozostaje on Dystryktem Zachodnim Obamy, Krajowo Wyznaczonym Zespołem Ważnych Tradycyjnych Budynków (1 hektar). Obszar Dystryktu Zachodniego Obamy był skrzyżowaniem Autostrady Tango, która biegła z Tsuruga wzdłuż Zatoki Wakasa do Miyazu (prefektura Kyoto) i Autostrady Wakasa (znanej również jako Autostrada Saba), która biegła z Obamy do Sugiki (prefektura Shiga) i do Kyoto.
Tutaj ludzie, towary, informacja i kultura Wakasa i Kyoto krzyżowały się i rozkwitały. Rozwinął się również jako kluczowy węzeł komunikacyjny zwrócony w stronę morza, stając się centrum handlowym. Obecnie, mimo wysiłków podejmowanych w celu zachowania zabytków i kultury, obszar ten jest również popularnym celem podróży turystycznych.
Rodzina z tradycjami:
Jak mówi Mari-san właścicielka i założycielka w jednym:
Wakasa Obama, gdzie znajduje się nasza restauracja, od dawna znana jest jako Autostrada Makreli, która transportowała owoce morza z Wakasa do Kyoto i od dawna ma głębokie powiązania z Kyoto. Rozkwitła jako wiodąca dzielnica rozrywkowa Wakasa, z głęboko zakorzenioną w niej kulturą Kyoto. Kultura herbaciarni w tej dzielnicy rozrywkowej charakteryzuje się tym, że gejsze zabawiają gości tradycyjnymi sztukami, takimi jak śpiew, taniec i shamisen. Od momentu założenia naszej restauracji w 1981 roku starannie pielęgnujemy tę tradycję.
Ryotei/chaya Harima to ostatnia herbaciarnia chaya, która do dziś oferuje usługi artystyczne i kulturalne gejszom. Kraty Benigara i stare budynki herbaciarni są pięknie zachowane i zostały uznane za ważny okręg konserwatorski tradycyjnych budynków w Japonii.
Herbaciarnie kiedyś tętniły życiem w całej Japonii, ale teraz w prefekturze Fukui pozostała tylko Ryotei Harima. Czasy, gdy ulice wypełniały procesje kurtyzan, należą już do przeszłości... Niektóre ze starych herbaciarni nadal pielęgnują swoją historyczną tradycję kawiarni, a ich światła były rozświetlane, aby witać przechodzących gości, którzy schronili się przed zimnem.
Kiedyś w Obama City było ich prawie 50. Do 1956 roku pozostało ich tylko osiemnaście. Mari, obecna właścicielka, otworzyła „Ryotei Harima”, aby kontynuować tradycję gejszy. Chociaż wszystkie inne chaya zostały ostatecznie zamknięte, Ryotei Harima działa jako jedyna chaya w Obama City od ponad 40 lat. Harima jest też ich domem, w którym gejsze mieszkają. Na Instagramie można je śledzić.
Ograniczenia gości do maksymalnie 6. W chaya posiada 2 pokoje na użytek gości powyżej 18 roku życia. Prywatna przestrzeń ograniczona do jednej grupy dziennie. Rezerwacje należy składać dzień wcześniej.
Tylko jedna grupa może przebywać w ciągu dnia lub wieczorem, a w Twojej prywatnej przestrzeni możesz cieszyć się niezwykłym doświadczeniem, które sprawi, że poczujesz się jak w podróży w czasie. To idealne miejsce na różne okazje, takie jak spotkania biznesowe czy babskie wieczory.
Oprócz pysznego jedzenia możesz tu skorzystać z gościnności gejszy, obejrzeć taniec, miło porozmawiać i delektować się tradycyjną japońską kulturą oraz atmosferą pokoju tatami.
Tachikata Saya
Kierując się własną wolą i aspiracjami, opuściła dom zimą piętnastego roku życia i rozpoczęła rygorystyczną ścieżkę szkolenia.
Przez sześć lat uczyła się tańca, shamisenu, nagauty i kouty w Kyoto w dzielnicy Miyagawacho jako Fukuya, doskonaląc swoje umiejętności maiko, gdzie przeszła na emeryturę we wrześniu 2021, po czym wróciła do Obamy w 2022 roku, aby zadebiutować jako gejsza w swoim rodzinnym mieście. Jej podróż dopiero się rozpoczęła, ale jej pasja i ciężka praca już urzekły wielu. Jej obecność rozświetla pokoje tatami w Harima Ryotei niczym „kwiat” restauracji. Saya uczy się tańca Onoe-ryu od 10 miesięcy (czyli od stycznia 2022 r.)
Jikata Momo - jest też matką Sayi - również trenowała w Kyoto.
Jej życie było pełne zakrętów i zwrotów akcji. W wieku 30 lat weszła do świata japońskiego tańca i shamisenu, ucząc się wyłącznie japońskiego. Droga do tego nie była usłana różami, ale słowami: „Jeśli sobie tego życzysz, rozkwitnie”, wytyczyła własną ścieżkę.
Jej obecność dodatkowo wzbogaciła Harima Ryotei.
Saya i Momo
Mari - właścicielka / gospodyni Harima
Jest gejszą od 20. roku życia. Obecnie na emeryturze.
Ceni sobie kontakt z ludźmi i uwielbia rozmawiać. Jej serce przepełnione jest poczuciem obowiązku i człowieczeństwa. Jej życie było pełne wzlotów i upadków, ale te doświadczenia uczyniły ją głębszą, bardziej wyrozumiałą osobą.
Choć była gejszą, wciąż zachowuje urodę i elegancję, a gdyby się odrodziła, chciałaby znów nią zostać. Jej obecność sprawia, że ta ozashiki jest jeszcze bardziej ciepła i wyjątkowa.
W sumie śledząc stronę ryotei, którą dla Was tutaj w głównej mierze przedstawiłam, cieszę się, iż te wspaniałe kobiety w Obama są i szerzą tradycyjne wartości. Cała trójka wygląda na szczęśliwą, pełną ciepła rodzinę. Życzę im wszystkiego dobrego i pomyślności.
- ostatnim przyczółkiem gejsz jest: Awara Onsen 芦原 温泉
W północnej części prefektury Fukui, mniej więcej w centrum Równiny Sakai, znajduje się Awara Onsen, jedno z najlepszych gorących źródeł w Fukui. W 2004 roku Awaracho i Kanazumachi połączyły się, tworząc wspólną nazwę Awara Onsen (あわら温泉).
Gorące źródło w Awara Onsen jest stosunkowo nowe w porównaniu z większością onsenów. W XXVI. wieku Meiji (1883), podczas prac irygacyjnych na mokradłach Awara, z ziemi wytrysnęła woda termalna. Mniej więcej w tym samym czasie, gdy odkryto te gorące źródła, rozbudowano i zmodernizowano linię kolejową z Tsurugi do Komatsu. Awara Onsen szybko zyskało popularność jako ośrodek onsen. Na początku były tu tylko płaskie, szerokie pola. Miasto nie miało wówczas zbyt wiele historii i nie było żadnych atrakcji. Trudno było nazwać je kurortem. Jednak, być może właśnie dzięki temu płaskiemu terenowi, Awara stała się najatrakcyjniejszą częścią regionu.
Eleganckie pokoje w stylu japońskim z ogrodem – taki był cel rzemieślników z Kyoto budujących tutejsze ryokany. Dziś niewiele jest tak tradycyjnych hoteli z długą tradycją, które mogą poszczycić się taką elegancją. Podróżni przybywający z Kyoto, Osaki czy Kobe wchodzą do ryokanu i przechodzą przez pokój, z którego roztacza się widok na piękny ogród.
Gorące źródła Yaora słyną z doskonałej jakości wody źródlanej, idealnej do kąpieli. Świeże życie morskie sprowadzane z portu Mikuni, ulubiony smak warzyw prosto z ziemi z równiny Sakai i gór Okuetsu Ohno oraz słynna woda używana w ryżu Fukui do produkcji lokalnego sake to tylko niektóre z orzeźwiających doznań, jakie oferuje ten ryokan.
Personel hotelu jest w stanie spełnić wszelkie życzenia podróżnych. Co więcej, miejsce to jest znane jako salon Kansai, ponieważ obsługa zaspokaja nawet najbardziej wymagające oczy i uszy mieszkańców regionu Kansai, więc nawet oni mogą się tu zrelaksować. Co więcej, wyśmienite jedzenie i sake z występami gejsz, które dorównują tym z dzielnicy Gion w Kyoto, przyciągają tłumy na bankiety. Serdeczna gościnność geigi i swobodna atmosfera, jaką tworzą, sprawiają, że goście czują się jak w domu.
Grupa 250 geigi wspierała niegdyś obszar Awara Onsen w okresie jego świetności. Ale czasy się zmieniły. Luksusowe biura podróży rzuciły cień na Awara Onsen i sprawiły, że podróże z przyjaciółmi i rodziną stały się zbyt popularne, oferując dziesiątki opcji zakwaterowania. W rezultacie umiejętności i tradycje geigi, przekazywane z pokolenia na pokolenie, zostały utracone. Stało się tak, ponieważ liczba klientów, którzy mogli korzystać z głębokich umiejętności konwersacyjnych geigi, również spadła. 13 lipca 2011 roku było 12 gejsz. Ile ich jest obecnie? Trudno powiedzieć na pewno.
Po długim czasie trend spadkowy został przerwany i tak dotarliśmy do dnia dzisiejszego. Nawet z przeciwnościami losu, trudno uwierzyć w to, co wydarzyło się później. W listopadzie 2013 roku miasto rozpoczęło wydarzenie taneczne „Awara Geigi w Awara Sentopia”, aby ożywić tradycję geigi, stwarzając okazje do zobaczenia ich z bliska. Tańce i pieśni odbywają się bezpośrednio w łaźniach termalnych Sentopia Awara, na scenie w pokoju z tatami. Choć 20 minut to niewiele, zobaczenie prawdziwego geigi po raz pierwszy w praktyce za jedyne 500 jenów jest nie do pobicia. Wszystkie geigi Awara są zjednoczone.
„Chcemy powrotu do czasów świetności Awara Onsen. Chcemy, aby wszyscy odwiedzający, w tym młodzi, mogli zapoznać się ze spektaklem tradycyjnej sztuki i cieszyć się magią, która się z tym wiąże. Chcemy, aby cały obszar Awara Onsen stał się kurortem”.
Aby zaprosić geigi na bankiet, zaleca się zapytanie o to właściciela hotelu. W zależności od hotelu, standardowa hanadai za towarzystwo geigi w godzinach bankietu wynosi 16 000 jenów. Geigi będzie towarzyszyć uczestnikowi i nie będzie zmieniać towarzystwa. Nawiasem mówiąc, w Kanto opłata za towarzystwo gejszy nazywana jest gyokudai (玉代). Można również poprosić o towarzystwo geigi bez dodatkowej opłaty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz