Dawno, dawno temu w centrum Akita City żyła gejsza Kawabata, która zabawiała pokoje tatami. Akita Maiko narodziła się jako nowy zasób turystyczny Akity: „piękna Akita, które można spotkać”, wskrzeszając tę kulturę, która wymarła kilka lat wcześniej.
Akita Maiko poprzez gościnność przekaże wszystkim uroki turystyki i kultury Akita.
W regionie Akita są dwa hanamachi:
- pierwsza z nich to właśnie Kawabata. Uważa się, iż określenie „Kawabata geisha” (gdyż tak nazywana była pierwotnie dzielnica) było inspiracją dla japońskiego określenia „akita bijin” (piękności Akita), która później została przemianowana na Akite.
Kawabata stopniowo przekształciła się w dzielnicę rozrywki „hanamachi”, w miarę jak po wielkim pożarze w 1886 roku do dzielnicy przenosiło się coraz więcej domów gejsz i restauracji. Na początku ery Showa (1926–1989) w dzielnicy działało ponad 150 gejsz.
Aktualnie są małą grupą, ale niezwykle aktywną w swojej społeczności. Styl tańca, który tu obowiązuję to Hanayagi-ryu. W mieście działa Akita Kawabata Geigi-ren zrzeszający wszystkie gejsze - nie posiadają własnego okiya.
Rekrutacja
Kobiety w wieku od 18 do 25 lat
Osoby urodzone lub wychowane w prefekturze Akita lub osoby, które tak samo pasjonują się Akitą i sztuką tradycyjną.
Osoby urodzone lub wychowane w prefekturze Akita lub osoby, które tak samo pasjonują się Akitą i sztuką tradycyjną.
Wygląd
Włosy: własne lub peruka
Kanzashi: sezonowe
Kimono: Hikizuri / Furisode lub Tomosode
Wiązania: Han-Darari noszone przez Akita Maiko jest podobne do Darari musubi, ale o połowę dłuższe. Zaś Yanagi Musubi wiążą geiko.
- filmik
- w plenerze
- ozashiki
- grudzień 2023 - emerytura Wakayu
- październik 2023 - erikae Kazumaru 和丸 (dawniej Kanofuji 佳乃藤)
- marzec 2023 - emerytura Hanamari (花まり) po 10 miesiącach bycia Maiko
- marzec 2020
- maj 2023 - debiut Mameka (まめ佳) i Iroha (いろ羽)
W Akicie jest teraz cztery Geiko i trzy Maiko.
Na zdjęciu, w tylnym rzędzie, od lewej do prawej, widać Someryû, Shino, Wakayû, Kanofuji i Otoha.
- Mameka
- Iroha
- maj 2022 - debiut Hanamari (花まり)
- marzec 2022 - erikae Otohy
Wakayû 若勇, Otoha (Aby klienci lepiej ją zrozumieli, zmieniła pisownię swojego imienia z „緒叶羽” na „おとは”.) i Shino 紫乃.
- czerwiec 2021
- maj 2021
- listopad 2020
- marzec 2020
- październik 2019 - erikae Shino
- sierpień 2019 - Kanto Festival
- czerwiec 2019
- kwiecień 2019
- luty 2019 - Setsubun - Kanofuji 佳乃藤 i Otoha 緒叶羽
- listopad 2018 - emerytura Koyumi 小代美
- 2018 - Wakayû wróciła do społeczności gejsz, by wspomóc dzisiejsze gejsze swoją wiedzą i umiejetnościami
.- 2018 - Akita Maiko wystąpiła w reklamie „Akita City”. Jako „piękności Akita, które można spotkać”, określiliśmy „piękności Akita”, które są odpowiednikami „Akita maiko”, aby chronić elegancję i tradycję oraz przekazać światu świetność Akity od Park Senshu. (Zdobywca 16. nagrody specjalnej jury Akita Furusato Handmade CM Awards)
- 2017 - debiut Otohy
- październik 2016 - debiut Shino
- lipiec 2016
- 2015 - Chioka 千緒花 i Chiyori 千代鈴
- lipiec i sierpień 2015 - 1 i 2 zdj Chiyori 千代鈴, na 3 zdj jest z Chioką 千緒花, a na 4 zdj widać je wszystkie (+Chinoha 千乃葉).
- 2015 - Nowy Rok
- 2014 - założono firmę Akita Maiko. Firma próbuje utworzyć ważne hanamachi, finansując szkolenie młodych dziewcząt, które chcą zostać nie tylko Maiko, ładnymi i kochanymi, ale także uzyskać status gejszy. Firma, która „pielęgnuje” tradycję gejsz i działa jak sponsor.
Chinatsu Mizuno, która przywróciła do życia tradycję gejsz w tym mieście.
- era Taisho / Showa (1926–1989)
- legenda dzielnicy - Asari / Wakayu
grudzień 2023
Asari urodziła się w wielodzietnej rodzinie w Akicie i w wieku 10 lat została członkinią domu gejsz w dystrykcie Kawabata. Dom gejsz uczył ją tańca i śpiewania piosenek „kouta”, podczas gdy ona sama kontynuowała naukę w szkole.
Znana jako Wakayu, Asari zaczęła pracować jako gejsza w dzielnicy Kawabata w wieku 20 lat. „Wciąż przyciągałam klientów, co pozwoliło mi kontynuować występy” – powiedziała przed swoim ostatnim występem dla stałych gości w długo działającej restauracji ryotei. „Czuję głęboką wdzięczność wobec moich klientów”.
Była biegła w takich tańcach jak „Takedabushi” i „Hatsuyuki” i szybko stała się popularna.
W tym czasie Japonia przeżywała okres dużego wzrostu gospodarczego, a Asari była wielokrotnie zapraszana do zabawiania gości na prywatnych przyjęciach — czasami nawet trzy razy dziennie.
Występując przed wysoko postawionymi politykami, zawodowymi baseballistami i członkami Domu Cesarskiego, codziennie czytała gazety, aby móc prowadzić bieżące rozmowy.
Jednak w latach 80. prywatne imprezy z gejszami stały się mniej popularne. W wieku około 40 lat Asari tymczasowo wycofała się ze świata gejsz. Ponadto agencje, które kiedyś wysyłały gejsze do ekskluzywnych restauracji ryotei, praktycznie zniknęły do 1992 roku.
Jednakże podupadająca kultura gejsz Kawabata zyskała kilka impulsów w 2014 r., w tym utworzenie firmy wysyłającej uczennice maiko Akita i przywrócenie organizacji Akita Kawabata Geigi-ren.
Asari później uczyła młode gejsze tańca do „Sake no Akita” — słynnej piosenki kouta z dystryktu Kawabata — i informowała je o kulturze gejsz, w tym o etykiecie ceremonii noworocznych. Wróciła również na scenę. „Nie chciałam, aby długotrwała kultura gejsz Kawabata zniknęła” — powiedziała.
Asari od dawna ceni słowa „duma i godność”. Jednak po zauważeniu, że mięśnie dolnej części ciała słabną z wiekiem, postanowiła przejść na emeryturę. „Jeśli nie będę w stanie wykonywać perfekcyjnych występów, nie ma sensu być gejszą” – wyjaśniła. „Nie chcę, żeby ludzie widzieli, że słabo sobie radzę”.
Geigi-ren składa się z sześciu wykonawców, w tym Asari. Jedna z członkiń grupy, Shino, powiedziała: „[Asari] jest małą gejszą, ale jej taniec wydawał się większy [niż życie], a jej obecność była niezwykle silna. Chciałabym brać od niej lekcje i szukać nowych sposobów, aby gejsze mogły się rozwijać w przyszłości”.
Asari uczyła młode maiko i gejsze różnych tańców, a także zapoznawała je z zasadami i etykietą tego tańca. Jej ciężka praca została nagrodzona, ponieważ jej uczennica Shino jest pierwszą Maiko, która otrzymała awans na gejszę od 40 lat.
Akita Maiko mają wielkie szczęście, że mają tę wspaniałą kobietę jako swoją onesan.
„Ona jest legendarną geigi Kawabata” – powiedział przewodniczący grupy wspierającej artystki wykonujące taniec geigi z udziałem Akity Kawabata.
- wiosna lata 50 XX wieku
- 1950/60 - Na tym zdjęciu Maiko nosi fryzurę Sokuhastu, która była popularna w latach 10. XX wieku.
Geiko zaś nosi ryżowy kanzashi, więc zakładam, że zdjęcie zostało zrobione w styczniu. Chociaż w niektórych regionach Japonii kobiety noszą ryżowy kanzashi na Setsubun, który odbywa się w lutym.
- Nowy Rok, lata 50 XX wieku
- A teraz przechodzimy do... : Yûzawy
A zaczęło się...
W 1607 r. (Keichô 11) rozpoczęto wydobycie srebra w Yûzawie. Kopalnia srebra Innai (院内銀山) wkrótce stała się najbardziej produktywna w całej Japonii. Yûzawa rozkwitła i wkrótce potem powstało Hanamachi. Geigi istniały w mieście do 1988 r., gdzie prawdopodobnie zamknęły na początku okresu Heisei.
Przed 2015 rokiem nie było gejsz w Yuzawie przez „kilka dekad”.
Populacja gei-maiko w Yuzawie jest stosunkowo nowa, ponieważ przeszła projekt odrodzenia, aby podtrzymać tradycje z nową krwią. Nie jest to niczym niezwykłym dla małych grup gejsz na obszarach wiejskich w całym kraju, a większość z nich otrzymuje nawet pomoc od lokalnych władz.
Tradycje Yuzawy opierają się na tradycjach z Kyoto, a ich dziewczyny noszą nawet kimona i obi, które wcześniej należały do okiya z Kyoto. Uczą się tańca w stylu Okamoto, ale tańczą również Gion Kouta. Po raz pierwszy w życiu odprawiały ceremonię misedashi, taką jak te w Kyoto, więc próbowały tego jako sposobu na zaprezentowanie swoich obecnych członkiń i pozyskanie wsparcia dla nowych dziewczyn.
W kwietniu 2015 r. rozpoczęto projekt „Akita Yûzawa Yunohana Geigi” 秋田湯沢 湯乃華芸妓 i jest prowadzony przez aktora Kazuto Abe阿部 一人, ze współpracą z dwoma Geigi (Fujihana 藤華, Suzuhana 寿々華) i dwoma Maiko (Yoshihana 美華, Haruhana 春華).
Tutaj trudniej powiedzieć, kto jest faktycznie aktywny. Nowi członkowie pojawiają się po prostu pewnego dnia bez żadnego ogłoszenia. Inni członkowie znikają na lata, ale potem pojawiają się ponownie, jakby nic się nie stało. Trochę mylące, naprawdę ^^.
Ponieważ Yûzawa miała tak silne powiązania z Kyoto, postanowiono oprzeć wygląd nowych Geigi i Maiko na ich odpowiednikach z Kyoto.
Wygląd Yuzawy Maiko: (zdjęcia z lat 2018-2022)
※ Fryzura : własne włosy Wareshinobu, Ofuku i Yakko Shimada dla starszej Maiko
※ Kanzashi : sezonowy Hanakanzashi
※ Makijaż: Oshiroi, pomalowana tylko dolna warga dla pierwszorocznej Maiko, obie usta pomalowane od drugiego roku
※ Kimono : Hikizuri z zaszewkami na ramionach i rękawach
※ Eri : czerwone z białym haftem dla młodszych, białe dla starszych
※ Obi : Darari z różnymi Kamon
※ Obiage : czerwony ze srebrnym wzorem. Początkowo płaskie, około 2,5 roku po debiucie, jest schowane
※ Obijime : płaskie z Pocchiri
※ Obuwie : Okobo, Zôri
Fukino 1-4 zdj
--------------------Wygląd Yuzawy Geigi:
※ Fryzura : Geiko shimada Katsura
※ Kanzashi : Kushi, Bekko kogai, Tama, Maezashi
※ Makijaż : Oshiroi
※ Kimono : Hikizuri
※ Eri : biały
※ Obi : Otaiko musubi
※ Obiage : przeważnie czerwony ze srebrnym wzorem, rzadko czerwony bez wzoru
※ Obijime : okrągłe lub płaskie, pojedynczy węzeł
※ Obuwie : Geta, Zôri
Yoshihana
Kanohana i Yoshihana
Kanohana
Kanohana i Yukino
Od 2015 do 2019 roku maiko nosiły peruki, ale od 2020 roku maiko mają własne fryzury. Ich zasady dotyczące tego, co nosić na jaką okazję, wydają się być o wiele mniej rygorystyczne w porównaniu z innymi Hanamachi. Na przykład Maiko w ogóle nie noszą Montsuki.
W Hassaku Geigi mogą lub nie nosić Kuromontsuki.
Podczas Nowego Roku wydaje się, że wszystkie Geigi noszą Kuromontsuki. Podczas tych okazji maiko noszą zwykłe czarne maiko hikizuri bez kamon (lub nie…). Ogólnie rzecz biorąc, teraz wyglądają prawie w 100% jak Kyoto Gei-/Maiko.
Co nie jest złe, ale… brakuję jednak własnego stylu.
Na zdjęciach czy filmikach można zauważyć ich prezencje.
Może i nowe maiko nie wyglądają zbyt idealnie, ale to dlatego iż nie mają one profesjonalnych makijażystów, którzy by zrobili im oshiroi (dziewczyny prawdopodobnie same to robią), a ich fryzury prawdopodobnie pomagają robić onesan (nie sądzę, żeby Yuzawa miała specjalistę od nihongami, ale mogę się mylić), ale ogólnie rzecz biorąc, prezentują się dobrze.
W tej chwili w Yuzawie jest około siedmiu Geiko i trzy Maiko: Fujihana 藤華 (zadebiutowała w 2015 roku jako część oryginalnej partii), Kanohana 佳乃華 (2016), Shino し乃 (2017), Yukino 幸乃 (2019, może przejść na emeryturę), Fukino 富紀乃 (2019), Ichis ana 市紗奈 (2022, może przejść na emeryturę), Suzuteru すゞ輝 (2022), Ayaka 彩楓 (2022), Ichikai 市佳依 (2022, niegdyś emerytowana Geiko, która wróciła) i Satohana 理巴七 (2023).
----------------
- marzec 2024 - debiut Shizuno (1 zdj albo 史津乃 albo po prostu z hiraganą しづの) i Fumika (風實華) > zdj.2
- październik 2022 - Suzuteru すゞ輝
- październik 2022 - Ayaka 彩楓
- lipiec 2022 - maiko Ichisana 市紗奈
- styczeń 2022 - Od lewej do prawej - Fujihana 藤華 - Kanohana 佳乃華 - Fukino 富紀乃 - Kikuno 紀久乃
- lipiec 2019 - Maiko Fukino 富紀乃 i Geiko Kanohana 佳乃華
- styczeń 2018 - grupowe
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz