Xin Zhui, czyli lady Dai i historia jej życia

Xin Zhui [ɕín ʈʂwéi] ( chiński :辛追; zmarł w 169 r p.n.e), znana również jako Lady Dai lub Markiza Dai, była żoną Li Canga (利 蒼), markiza Dai i kanclerza Królestwa Changsha, w czasie Zachodniej dynastii Han w Chinach. Jest znana ze swojego grobowca i wyjątkowo dobrze zachowanych szczątków odkrytych w 1968 roku, wraz z setkami cennych artefaktów i dokumentów, na wzgórzu znanym jako Mawangdui w Changsha, Hunan w Chinach. Jej ciało i dobytek są obecnie pod opieką Muzeum Hunan, które zezwala na okazjonalne wystawy międzynarodowe. 

Lady Dai mierzyła sobie 128 cm. Prowadziła ekstrawagancki styl życia jak na swoje czasy. Lubiła mieć swoich własnych muzyków dla rozrywki, których grała na przyjęciach, jak i dla rozrywki osobistej. Bardzo lubiła muzykę, zwłaszcza qin, która kojarzyła się z wyrafinowaniem i inteligencją. Jako szlachcianka Xin Zhui miał również dostęp do różnorodnych potraw cesarskich, w tym różnych rodzajów mięsa, które były zarezerwowane dla rodziny królewskiej i członków klasy rządzącej. Większość jej ubrań była wykonana z jedwabiu i innych cennych tekstyliów, posiadała różnorodne kosmetyki. 

W miarę starzenia się Xin Zhui cierpiała na szereg dolegliwości, które ostatecznie doprowadziły do ​​jej śmierci. Wraz z wieloma pasożytami wewnętrznymi miała również zakrzepicę wieńcową i miażdżycę, najprawdopodobniej związane z nadmiernym przyrostem masy ciała w wyniku siedzącego trybu życia. Zrost kręgosłupa prawdopodobnie powodował u niej ogromny ból, co przyczyniło się do zmniejszenia aktywności fizycznej. Cierpiała również na kamienie żółciowe, z których jeden utknął w jej przewodzie żółciowym i dodatkowo pogorszył jej stan. 

W jej żołądku, jelitach i przełyku znaleziono łącznie 138 nasion melona. Wnioskuje się, że zmarła latem, kiedy dojrzewają owoce i melony. Obecność nasion melona w żołądku wskazuje również, że zmarła w ciągu dwóch do trzech godzin po zjedzeniu owocu. Xin Zhui zmarła w wieku około 50 lat. Została pochowana w ogromnym grobowcu w Mawangdui w Changsha, z ponad 1000 przedmiotów, począwszy od naczyń z napojami i jedzeniem, poprzez jedwabne ubrania i gobeliny, aż po figurki muzyków i żałobników. Standardową sekcję zwłok przeprowadzono w 1972 roku po jej znalezieniu. Oszacowano, że masa ciała za życia wynosiła 70 kg.  

Xin Zhui to jedna z najlepiej zachowanych mumii na świecie. Naukowcy badają, jak dokładnie zmumifikowano jej ciało, co pozwoliłoby zachować elastyczność stawów, elastyczność skóry, nienaruszenie rzęs i włosów w nosie. Jej mózg był całkowicie nienaruszony, choć zmniejszony. Została znaleziona w dużym grobowcu i została zamknięta w czterowarstwowej trumnie. Jej ciało było owinięte w 20 warstw cienkiego jedwabiu i zanurzone w nieznanym płynie zawierającym ślady cynobru, rudy rtęci i lekko kwaśnym. Antropolodzy dalej badają zwłoki Xin Zhui w nadziei, że ostatecznie zrozumieją tę konkretną metodę konserwacji. Pojawiło się kilka niejednoznacznych pomysłów dotyczących mumifikacji, takich jak dobrze uszczelniony grobowiec uniemożliwiający wejście bakterii i namnażanie ich, które pozostały w grobowcu.

Grób Lady Xin Zhui został pochowany 12 metrów pod ziemią i był bardzo dobrze zachowany. Ciało znaleziono w czterowarstwowym grobowcu, owiniętym w 20 warstw jedwabiu i 80 litrów nieznanego płynu, co według niektórych było powodem, dla którego została tak dobrze zachowana.

Ciało i grób Xin Zhui są uważane za jedno z najważniejszych odkryć archeologicznych XX wieku. Oprócz jednych z najlepiej zachowanych szczątków ludzkich, jakie kiedykolwiek odkryto w Chinach, zawartość grobowca Xin Zhui ujawniła niesamowitą ilość informacji o życiu w dynastii Han, które były wcześniej nieznane.