... Świat zza parawanu ...: Sylwetki gejsz [zbiorcze]: Kanagawa geisha

W prefekturze Kanagawa były kiedyś trzy miasta z gejszami: Tsunashima Onsen, Tsurumi, Kamakura 鎌倉 i Yugawara onsen 湯河原温泉 z powodu kryzysu gospodarczego i spadku liczby ryotei zostały zamknięte na stałe.

Oprócz nich funkcjonują jeszcze...:

- Iiyama onsen (飯山温泉) jest częścią miasta Atsugi, które znajduje się w prefekturze Kanagawa. Raz w roku odbywa się tam Sakura matsuri, w którym biorą udział gejsze.

W 2014 roku w Iiyama Onsen pracowało ich około ośmiu. Te nieliczne zdjęcia, które są, znajdują się poniżej - lata 2014-17 - ile teraz ich jest? Nie wiadomo:

-Yokohama

Gejsze Yokohamy zostały podzielone na dwa główne hanamachi (dzielnice gejsz):

Kan-nai w centrum miasta
i Kan-gai na obrzeżach miasta.

Do roku 1910 r. w samej dzielnicy Kan-nai mieszkało ponad 3000 gejsz.

Na wschodnich przedmieściach Kanagawy istniało również hanamachi, które dostarczało muzyków i tancerzy do pobliskiego burdelu Jimpurō, znanego jako Nectarine No. 9, dopóki nie zostało zamknięte w 1903 r.

Same miasto leży na południe od Tokyo nad Zatoką Tokijską i jest potęgą gospodarczą, więc naturalnie tam, gdzie są pieniądze, Gejsze nie są daleko!

Społeczność gejsz w Yokohamie jest w rzeczywistości całkiem nowa i jeszcze bardzo mała. Podobnie jak w wielu innych miastach, liczba gejsz ucierpiała od lat 70. (mniejsze zainteresowanie gejszami), a w większym stopniu w latach 90. (kryzysy gospodarcze, a zatem mniej pieniędzy na gejsze). Około 1997 r. ostatnia gejsza w Yokohamie przeszła na emeryturę (prawdopodobnie stało się to wcześniej także w innych miastach).

Yokohama nie widziała debiutu Geishy od 1997 roku, głównym powodem był krajobraz ekonomiczny Japonii, który doprowadził do spadku liczby klientów ozashiki. Po drugiej wojnie światowej współczesne dziewczyny z kawiarni i śpiewające piosenki były popularne i bardziej dostępne, ponieważ kawiarnie i bary nie potrzebowały formalnego wprowadzenia, a tradycyjne gejsze wypadły z łask. Minęło wiele dekad, zanim gejsze w Japonii zaakceptowało i zdefiniowało na nowo swoją pozycję w japońskiej kulturze.

Kilka popularnych miejsc dla gejsz, takich jak Kyoto, Tokyo i tradycyjne ośrodki onsen, nigdy nie miało znaczącego niedoboru klientów. Ale niektóre dawno zamknięte dzielnice gejsz dopiero teraz są reaktywowane, a Yokohama jest jedną z nich. Niektóre kagai są rewitalizowane dzięki jednostce, niektóre przy pomocy organizacji, a niektóre same się podnoszą, to znaczy przy pomocy lokalnych ryotei i tradycyjnych sklepów, które obsługują gejsze.

W 2017 r. utworzono „stowarzyszenie gejsz” (Yokohama Geisha Union) i rozpoczęto rekrutację. Obecnie w Yokohamie liczba gejsz metodycznie rośnie. Obecnie w Yokohamie jest siedem Geigi i trzy Hamakko.

Pierwszą „nową generacją” Geigi z Yokohamy była Kôtarô 香太郎 (działająca w latach 2017-23). Tuż po niej, w kwietniu 2017 roku, zadebiutowała Fukumaru 富久丸 (wcześniej była gejszą w Tokyo. Teraz jest okasan okiya).

Oraz standardowo kącik przeglądowy:

Ciekawostka: Yûtsuki 結月 i Hamayû はまゆう - należą do kategorii „Hamakko”, co jest unikalnym terminem w Jokohamie dla uczniów Geigi, takich jak Maiko lub Hangyoku. A co za tym idzie mało jest detali rozróżniających pełnoprawną geigi.

- 2024 - ozashiki

- 2024 - impreza na łodzi

- kwiecień 2024 - Hanami

- luty 2024 - debiut Hamayû はまゆう

- październik 2023 - debiut Yutsuki 結月

- październik 2023 - debiut Kanayuki 叶雪, przeszła już niestety na emeryturę - kiedy? pewnie w 2024 r.

- październik 2023 - debiut Kotori 小とり

- 2023 - emerytura Kaede楓

- 2023 - emerytura Kaden かでん

- 2023 - emerytura Ichika 市花

- 2023 - emerytura Waka 和か

- 2022 - emerytura Yasaki 弥榮

- 2022 - emerytura Mitsuru 美つる

- czerwiec 2021 - debiut Kaden かでん.

- lipiec 2020 - Tamaka

- 2020 - debiut Yasaka 弥榮

- 2020 - emerytura Seika せい華

- 2019 - debiut Seika せい華

- 2019 - debiut Mitsuru 美つる

- 2019 - debiut Waka 和か

- 2019 - debiut Kaede楓

- 2018 - emerytura Fukukoma 富久駒, ale nie jej całkowite odejście, bo prowadzi okiya ;)

- 2018 - debiut Ichika 市花

- 2018 - debiut Ichihana 市花

- październik 2017 r. - zadebiutowała nowa geiko. Nazywa się Fukukoma (富久駒) i jest powiązana z gospodarzami Tanaka ryotei, którzy poprosili ją o pomoc i współprace przy utworzeniu działalności gejsz

- 2017 - debiut Tamachiyo 玉千代

- 1920-40

- ok. 1925

- 1913

- 1911

- 1910

- 1908

- 1907

- 1905

- 1880-90

- 1890

- Została nam jeszcze Hakone

Hakone w prefekturze Kanagawa jest uważane za schronienie dla mieszkańców Tokyo przed ich gorączkowym stylem życia i napiętym harmonogramem, a także za punkt zainteresowania wielu turystów odwiedzających Japonię. Wśród atrakcji regionu znajdują się Park Narodowy Fuji-Hakone-Izu, ogród botaniczny, pole golfowe i ośrodki onsen. Stosunkowo niewielka odległość od Tokio sprawia, że to miejsce jest popularnym celem podróży, aby złapać oddech od zgiełku wielkiego miasta, a także na dłuższe pobyty w pięknych willach, które znajdują się wzdłuż brzegów jeziora Ashi.

Jedną z atrakcji pobytu w Hakone jest oglądanie występów gejsz. Jest to stosunkowo łatwe dzięki działalności kenbanu, a w Internecie jest wiele ofert rezerwacji imprez z gejszami dla turystów i nowicjuszy. Niepowtarzalnym sposobem na zobaczenie treningu gejszy i w sezonie odori jest scena odnowionego Hakone Yumoto Kenban, gdzie dwie fasady okienne mogą być otwarte na ulicę, co nadaje mu klimat na świeżym powietrzu!

W 31 okiya w Hakone zarejestrowanych jest około 120 pracujących gejsz (ciężko będzie z ich imionami), a specjalnością regionu jest określenie „Kirari-ko”-san dla ich uczennic do 30 roku życia. Same układają sobie włosy i noszą kimono furisode. Gejsze noszą hikizuri, ale często można je zobaczyć także w yohatsu i tomesode.

380-letnia tradycja jest odczuwalna w ich wyrafinowanym wyrazie artystycznym, ale podczas gdy gejsze mają bardzo tradycyjny wygląd, Kirariko wydają się bardziej nowoczesne, również dlatego, że nie decydują się na nihongami, z wyjątkiem sezonu odori. W niektórych przypadkach w pełni rozwinięta gejsza nosi perukę katsura bez makijażu oshiroi, charakterystycznego dla gejsz onsen.

Czyli reasumując

Na scenie, podczas odori itp., wszyscy tancerze noszą Oshiroi.

Poza wydarzeniami scenicznymi (np. w ozashiki), wydaje się, że to kwestia osobistego wyboru i życzeń klienta. Ale ogólnie rzecz biorąc, bardziej powszechny jest swobodny wygląd.

Gdy Kirariko posunie się naprzód w nauce i wieku, przystąpi do egzaminu, w którym jej ocena zostanie określona jako „tancerka stopnia A” lub „tancerka stopnia B”, co jest świadectwem ich ciężkiej pracy i intensywnego treningu.

Gei, których uczy się w Hakone, obejmują Nagauta, instrumenty perkusyjne, Minyo i flet, a także taniec i shamisen, podstawowy element Geishy. Więc chociaż dla większości ludzi Hakone jest spokojnym miejscem rekreacji i relaksu, dla pracujących tam rzemieślników życie i nauka są tak samo wymagające jak gdziekolwiek indziej.

Tańca uczy szkoła Nishikawa, Nagauta – szkoła Kineya, soraku (hantauta, kouta, pieśni ludowe) – szkoła Honjo, a hayashi – szkoła Tosha.

Z ciekawostek:

Hakone stało się nowym domem dla byłej maiko Katsufumi z Gion Kobu, a także pochodzącej z Kyoto Yumiko, która pomogła w przetłumaczeniu słynnych „Wspomnień gejszy” na język japoński.