Kyuji

Kyuji (Zapis aktualnych historii na dworze) (旧辞) jest uważana za księgę historyczną przekazywaną przez każdy klan, która była używana jako podstawowa informacja do redagowania "kiki" ( Kojiki i Nihonshoki ), ale została utracona i nie istnieje, podobnie jak Teiki (genealogia rodziny cesarskiej).

Sendai no kuji (Sprawy starożytne dawnych wieków) i Honji (Rachunki pochodzenia) we wstępie Kojiki oraz Joko shoji (sprawy wysokiej starożytności) w dziale z 10. roku i 3. miesiąca cesarza Tenmu w Nihonshoki  uważa się za tę księgę. Istnieje teoria, że ​​Teiki i Kyuji nie były oddzielnymi książkami, ale księgą współdzielną.

Sokichi Tsuda uważał, że Kyuji stało się oryginałem narracyjnej i mitologicznej części opisu kiki.

Ponieważ narracyjna część Kojiki kończy się wokół opisu cesarza Buretsu, a reszta opisu dotyczyła prawie wyłącznie genealogii, a opis Nihonshoki również znacznie zmienia swój charakter w tym momencie z opisu w większości narracyjnego z kilkoma konkretnymi datami do opisu głównie w oparciu o zapisy z datami, uważał, że treść Kyuji zakończyła się właśnie w tym momencie, a Kyuji, które zostało przekazane ustnie, zostało udokumentowane w VI wieku zaraz po tym. Teoria ta jest obecnie powszechnie akceptowana, ale o ile wprowadzenie Kojiki jest ściśle czytane, mimo że praca nad stworzeniem podręcznika historii została wykonana zarówno z Teikii Kyuji, samo Kojiki ma zawierać tylko Kyuji z Teiki i Kyuji w swojej treści. Istnieje opinia, że ​​obecne i powszechne „ogólne zrozumienie Teiki i Kyuji; to znaczy Teiki ma w swojej treści genealogię, a narracje Kyuji nie ma sensu, jeśli obecne Kojiki obejmuje zarówno genealogię, jak i narracje. 

Istnieje inna opinia, że ​​„nazwisko zwyczajowe”, które jest uważane za nazwę rodzajową więcej niż jednej książki lub dokumentu spełniającego określone wymagania, takie jak Kyuji, które każda rodzina posiada, powinno być wyraźnie odróżnione od „imienia właściwego”, które jest uważane za odniesienie do niektórych książek zredagowanych w pewnym momencie , takich jak Chokugo no kuji (Zapisy rozporządzeń). A ponieważ dwie książki historyczne Teiki i Kyuji są w większości wymieniane obok siebie, mają nieco inne nazwy we wstępie Kojiki lub innych, istnieje opinia że nie zostały one po prostu wymienione obok siebie, ale zostały pierwotnie zjednoczone, aby mogły być połączone, i że mogła istnieć forma, którą możemy nazwać Kidentai w stylu japońskim (historiografia biograficzna), różna od chińskiego Kidentai, łączącego dwie książki historyczne.