W historii Wietnamu dużą rolę odegrał północy sąsiad tego kraju – Chiny. Ponad 1000 lat zależności od Chin znacznie wpłynęło na literaturę, historię, kulturę oraz język Wietnamu. Gdy po raz pierwszy słyszymy fragment zdania po wietnamsku i chińsku, te dwa tonalne języki mogą wydawać się podobne. Oczywiście łączy je przede wszystkim tonalność i położenie geograficzne.
W przeszłości do zapisu tych języków używano również tego samego systemu pisma, czyli ideogramów chińskich, które na początku XX wieku zostały wyeliminowane z użycia, na rzecz zlatynizowanego alfabetu. Taki zabieg próbowała również przeprowadzić Japonia, zwłaszcza w okresie okupacji amerykańskiej. Przyczyna takich działań była prosta - ułatwienie odczytu i tak trudnego pod względem gramatycznym języka.
Nauka ponad 2000 znaków znacznie różni się od nauki alfabetu łacińskiego czy cyrylicy.
Decyzja o zmianie systemu pisma była związana z pojawieniem się Francuzów w Wietnamie. O ile w Japonii używano około 2000 znaków, w Wietnamie liczba ta była dużo większa, a co za tym idzie tylko wykształcona elita potrafiła czytać i pisać, a procent analfabetyzmu był ogromny.
Reformy francuzów przyczyniły się do powstania wielu szkół na terenie Wietnamu i zmniejszenia analfabetyzmu wśród społeczeństwa. Jak się pewnie domyślacie nauka tylu znaków, znacznie zniechęciła Francuzów, w efekcie czego, na szeroką skalę zaczęto stosować stworzony przez portugalskiego misjonarza w XVII wieku alfabet wietnamski oparty na alfabecie łacińskim, nazwany - quốc ngữ. Zapis samogłoskami oraz spółgłoskami, a także tonami uwieszonymi nad wyrazem, w łatwy sposób pozwala odróżnić wietnamski od innych języków.
Poniżej - cały alfabet wietnamski:
Trudno jest zapisać transkrypcję dźwiękami obecnymi w języku polskim, a to dlatego, że mamy ich zdecydowanie mniej. W nawiasach kwadratowych znajduje się transkrypcja międzynarodowa, która może się przydać ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz